ทฤษฎีบทของอะพอลโลเนียส

ทฤษฎีบทของอะพอลโลเนียส (Apollonius' Theorem) เป็นทฤษฎีบททางเรขาคณิต ที่เกี่ยวข้องกับความยาวของเส้นมัธยฐานและความยาวด้านข้างของรูปสามเหลี่ยม ซึ่งกล่าวว่า "ผลรวมค่ากำลังสองของด้านสองด้านใดๆ ของรูปสามเหลี่ยม เท่ากับ สองเท่าของผลบวกของครึ่งหนึ่งของความยาวด้านที่สามยกกำลังสองกับความยาวของเส้นมัธยฐานยกกำลังสอง"

พื้นที่สีเขียวรวมกับพื้นที่สีน้ำเงิน = พื้นที่สีแดง

กำหนดให้ รูปสามเหลี่ยม เป็นรูปสามเหลี่ยมใด ๆ ถ้า เป็นเส้นมัธยฐาน แล้ว

ทฤษฎีบทนี้เป็นกรณีพิเศษของทฤษฎีบทของสจ๊วต (Stewart's Theorem) ในกรณีที่สามเหลี่ยม เป็นสามเหลี่ยมหน้าจั่วที่ แล้วเส้นมัธยฐาน จะตั้งฉากกับ ในกรณีดังกล่าวทฤษฎีบทของอะพอลโลเนียสจะกลายเป็นทฤษฎีบทพีทาโกรัส

กฎสี่เหลี่ยมด้านขนานสมมูลกับทฤษฎีบทของอะพอลโลเนียส ผ่านความจริงที่ว่าเส้นทแยงมุมของรูปสี่เหลี่ยมด้านขนานแบ่งออกเป็นสองส่วน

ทฤษฎีบทนี้ได้รับการตั้งชื่อตาม Apollonius of Perga ซึ่งเป็นนักคณิตศาสตร์ชาวกรีกโบราณ

การพิสูจน์ทฤษฎีบทของอะพอลโลเนียส (Apollonius' Theorem)
ทฤษฎีบทพีทาโกรัส: พื้นที่สีเขียว = พื้นที่สีแดง

พิสูจน์ทฤษฎีบท แก้

ทฤษฎีบทนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นกรณีพิเศษของทฤษฎีบทของสจ๊วต และ สามารถพิสูจน์ได้โดยใช้เวกเตอร์ (ดูกฎรูปสี่เหลี่ยมด้านขนาน) ต่อไปนี้เป็นข้อพิสูจน์โดยใช้กฎของโคไซน์[1]

ให้สามเหลี่ยมมีด้าน   โดยมีเส้นมัธยฐาน   ลากไปด้าน   ให้   คือความยาวส่วนของด้าน   ที่ถูกแบ่งครึ่งโดยเส้นมัธยฐาน ดังนั้น   คือครึ่งหนึ่งของ   ให้มุมที่เกิดขึ้นระหว่างด้าน   และเส้นมัธยฐาน   เป็น   และ   ตามลำดับ โดยที่   อยู่ในฝั่งที่มีด้าน   และ   อยู่ในฝั่งที่มีด้าน   ดังนั้น   มีค่าเท่ากับ 180 องศา และ  

จากกฎของโคไซน์จะได้

 

  

นำสองสมการมาบวกกัน จะได้  

อ้างอิง แก้

  1. Godfrey, Charles; Siddons, Arthur Warry (1908). Modern Geometry. University Press. p. 20.