ทรัพย์สินส่วนบุคคล
ทรัพย์สินส่วนบุคคล (อังกฤษ: private property) คือชื่อเรียกทางกฎหมายของความเป็นเจ้าของในทรัพย์สินของนิติบุคคล[1] ทรัพย์สินส่วนบุคคลแตกต่างจากทรัพย์สินสาธารณะที่เป็นของรัฐและต่างจากทรัพย์สินส่วนรวม (collective property หรือ cooperative property) ที่เจ้าของเป็นองค์การนอกภาครัฐ[2][3] ทรัพย์สินส่วนบุคคลอาจเป็นได้ทั้งสังหาริมทรัพย์ส่วนตัว (สินค้าบริโภค) หรือสินค้าประเภททุน (capital goods) ทรัพย์สินส่วนบุคคลเป็นแนวคิดทางกฎหมายที่อธิบายและบังคับใช้ในระบบการเมืองของประเทศ[4]
อ้างอิง
แก้- ↑ McConnell, Campbell; Brue, Stanley; Flynn, Sean (2009). Economics. Boston: Twayne Publishers. p. G-22. ISBN 978-0-07-337569-4.
- ↑ Gregory and Stuart, Paul and Robert (February 28, 2013). The Global Economy and its Economic Systems. South-Western College Pub. p. 30. ISBN 978-1285055350.
There are three broad forms of property ownership – private, public, and collective (cooperative).
- ↑ "?". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-09-24.
- ↑ Bertrand Badie; Dirk Berg-Schlosser; Leonardo Morlino (2011). International Encyclopedia of Political Science. SAGE Publications, Inc. p. 2132. ISBN 978-1412959636.
Private property cannot exist without a political system that defines its existence, its use, and the conditions of its exchange. That is, private property is defined and exists only because of politics.