ตือโป๊ยก่าย
บทความนี้ได้รับแจ้งให้ปรับปรุงหลายข้อ กรุณาช่วยปรับปรุงบทความ หรืออภิปรายปัญหาที่หน้าอภิปราย
|
ตือหงอเหนง[1] หรือสำเนียงกลางว่า จู อู้เหนิง (จีนตัวย่อ: 悟能; จีนตัวเต็ม: 豬悟能; พินอิน: Zhū Wùnéng) หรืออีกชื่อว่า ตือโป๊ยก่าย หรือสำเนียงกลางว่า จู ปาเจี้ย (จีนตัวย่อ: 猪八戒; จีนตัวเต็ม: 豬八戒; พินอิน: Zhū Bājiè) เป็นหนึ่งในตัวละครเอกเรื่องไซอิ๋ว เป็นลูกศิษย์คนที่สองของพระถังซัมจั๋ง แต่เดิมคือแม่ทัพสวรรค์นาม เทียนเผิงหยวนซ่วย เคยเป็นแม่ทัพอยู่บนสวรรค์มีหน้าที่ดูแลลำน้ำสวรรค์และมีคุมทหารจำนวน 85,000 นาย อยู่มาวันหนึ่งในงานชุมนุมท้อเซียนของเจ้าแม่แห่งตะวันตกซีหวังหมู่ แม่ทัพเทียนเผิงได้เมาและลวนลามเทพธิดาพระจันทร์ฉางเอ๋อร์ ต่อมาเง็กเซียนฮ่องเต้ ได้สั่งนำตัวแม่ทัพเทียนเผิงไปลงโทษโดยการโบยด้วยค้อนทองแดงทั้งหมด 2,000 ครั้งและให้นำตัวแม่ทัพเทียนเผิงไปจุติยังโลกมนุษย์โดยให้เกิดในครรภ์สุกร ภายหลังเจ้าแม่กวนอิมได้ให้ตือโป๊ยก่ายเป็นศิษย์และติดตามพระถังไปยังชมพูทวีป เพื่ออัญเชิญพระไตรปิฎก ทำความดีเพื่อไถ่บาปที่ได้ก่อไว้
ตือโป๊ยก่าย | |||||||||||||||||||||
ตือโป๊ยก่าย | |||||||||||||||||||||
ชื่อภาษาจีน | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
อักษรจีนตัวเต็ม | 豬八戒 | ||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 猪八戒 | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Zhu Wuneng | |||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวเต็ม | 豬悟能 | ||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 猪悟能 | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
ชื่อภาษาเวียดนาม | |||||||||||||||||||||
ภาษาเวียดนาม | Trư Bát Giới | ||||||||||||||||||||
ฮ้าน-โนม | 豬八戒 | ||||||||||||||||||||
ชื่อภาษาไทย | |||||||||||||||||||||
อักษรไทย | ตือโป๊ยก่าย | ||||||||||||||||||||
อักษรโรมัน | Tue Poikai (จากสำเนียงแต้จิ๋ว "Tu poih-kài") | ||||||||||||||||||||
ชื่อภาษาเกาหลี | |||||||||||||||||||||
ฮันกึล | 저팔계 | ||||||||||||||||||||
ฮันจา | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
ชื่อภาษาญี่ปุ่น | |||||||||||||||||||||
คันจิ | 猪八戒 | ||||||||||||||||||||
ฮิรางานะ | ちょ はっかい | ||||||||||||||||||||
|
ตือโป๊ยก่าย มีอาวุธเป็นคราด 9 ซี่หลอมจากเตาปากว้าของไท่ซ่างเหล่าจวิน มีวิชาแปลงกายได้ 36 อย่าง
อ้างอิง
แก้- ↑ พระโสภณอักษรกิจ (เล็ก สมิตะศิริ). (2547). ไซอิ๋ว. กรุงเทพฯ: ศรีปัญญา. ISBN 9749207769.
"พระกวนอิมจึงยกพระหัตถ์ลูบศีรษะยักษ์สุกรนั้น แล้วก็ให้ยักษ์สมาทานศีลห้า จึงตั้งแซ่แลชื่อให้ตามที่ตัวเป็นมนุษย์ หน้าเป็นสุกร ว่า แซ่ตือ ตือนั้นคือ สุกร หรือหมู นามนั้นเรียกว่า หงอเหนง ครั้นให้แซ่แลชื่อแล้ว จึงให้กินเครื่องกระยาบวช คือ เครื่องแจ ละเว้นซึ่งการทุจริตในกาย วาจา ใจ"