ตราแผ่นดินของอินโดนีเซีย

ตราแผ่นดินของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย
ตราอาร์มรุ่นต่าง ๆ
รายละเอียด
ผู้ใช้ตรา	สาธารณรัฐอินโดนีเซีย
เริ่มใช้	11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2493
โล่	กลางตัวครุฑ ประกอบด้วยสัญลักษณ์แทนหลักปัญจศีล อันเป็นอุดมการณ์ชาติ
ประคองข้าง	ครุฑ (ศิลปะชวา)
คำขวัญ	อินโดนีเซีย: Bhinneka Tunggal Ika (เอกภาพท่ามกลางความหลากหลาย)
ส่วนประกอบอื่น	จำนวนขนในตัวครุฑ 45 ขน หมายถึง วันที่ 17 สิงหาคม ค.ศ. 1945 ซึ่งเป็นวันประกาศเอกราช
การใช้	ประทับที่หน้าปกหนังสือเดินทาง เอกสารทางราชการ และใช้ในวัตถุประสงค์อื่นของทางราชการ

ตราแผ่นดินของอินโดนีเซีย มีชื่อว่า "ตราครุฑ ปัญจศีล" ลักษณะเป็นรูปครุฑมีขนปีกข้างละ 17 ขน หาง 8 ขน โคนหาง 19 ขน และคอ 45 ขน หมายถึง วันที่ 17 สิงหาคม ค.ศ. 1945 ซึ่งเป็นวันประกาศเอกราช กลางตัวครุฑนั้นมีรูปโล่ ภายในโล่แบ่งเป็นสี่ส่วน และมีโล่ขนาดเล็กช้อนทับอีกชั้นหนึ่ง ดังบรรยายต่อไปนี้

ช่องซ้ายบนของโล่บรรจุรูปหัวควายป่า (ในภาษาอินโดนีเซียเรียกว่า "บันเต็ง") ถือเป็นสัญลักษณ์ของประชาชน
ช่องขวาบนบรรจุรูปต้นไทร (ในภาษาอินโดนีเซียเรียกว่า "เบอริงิน") หมายถึงลัทธิชาตินิยม
ช่องซ้ายล่างบรรจุรูปดอกฝ้ายและช่อรวงข้าว (ในภาษาอินโดนีเซียเรียกว่า "ปาดิ ดัน กา ปาส") ได้แก่ความยุติธรรมในสังคม
ช่องขวาล่างบรรจุสร้อยสีทองร้อยทรงสี่เหลี่ยมสลับทรงกลม (ในภาษาอินโดนีเซียเรียกว่า "รัน ไต้") คือหลักการของมนุษยธรรมและความผูกพันในสังคมมนุษย์ทื่ไม่มีจุดสิ้นสุด
พื้นโล่ของช่องซ้ายบนและขวาล่างนั้นมีสีแดง (ในภาษาอินโดนีเซียสีแดงเรียกว่า "เม รา") ส่วนช่องซ้ายล่างและขวาบนมีสีขาว (ในภาษาอินโดนีเซียสีขาวเรียกว่า "ปู ตี")
โล่ขนาดเล็กที่อยู่กลางนั้นมีสีดำ บรรจุรูปดาวสีทอง หมายถึง ความเชื่อในพระเจ้า

เบื้องล่างของตราที่เท้าของครุฑนั้นจับแพรแถบสีขาว บรรจุคำขวัญประจำชาติซึ่งเขียนเป็นภาษาอินโดนีเซียอย่างเก่า ความว่า "Bhinneka Tunggal lka" (ในภาษาอินโดนีเซียเรียกว่า "บีเนก้า ตุงเกา อิกา") แปลได้ว่า "เอกภาพท่ามกลางความหลากหลาย"

เหตุที่เรียกว่าตราครุฑปัญจศีล เพราะในโล่กลางตรานี้ได้บรรจุสัญลักษณ์ของหลักการทางการเมือง 5 ข้อของอินโดนีเซีย (ปัญจศีล - ชื่อพ้องกับหลักปัญจศีลของพระพุทธศาสนา) ตรานี้ออกแบบโดยสุลต่านฮามิดที่ 2 แห่งปนตียานัก (Sultan Hamid II of Pontianak) และได้ประกาศใช้เป็นตราแผ่นดินของอินโดนีเซียเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2493