ศักราชซิลูซิด

ศักราชซิลูซิด (อังกฤษ: Seleucid era หรือ SE) เป็นระบบการนับปีที่ใช้ในโลกเฮลเลนิสติกหลังเซลิวกุสที่ 1 นิกาเทอร์ หนึ่งในนายพลของอเล็กซานเดอร์มหาราช ก่อตั้งจักรวรรดิซิลูซิด ศักราชนี้เริ่มต้นในปี 312 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งเป็นปีที่เซลิวกุสยึดเมืองบาบิโลนได้และสถาปนาอำนาจของตนขึ้น

การใช้งาน

ศักราชซิลูซิดเป็นระบบที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในดินแดนที่อยู่ภายใต้อิทธิพลของจักรวรรดิซิลูซิด รวมถึงในจักรวรรดิพาร์เธีย ซีเรีย เมโสโปเตเมีย และในบางช่วงยังใช้ในราชอาณาจักรยูเดีย (ยุคแมคคาบี) อีกด้วย เอกสารหลายฉบับในยุคโบราณโดยเฉพาะศิลาจารึกและเหรียญกษาปณ์ ได้ใช้เลขปีตามศักราชนี้

ชาวยิวในยุคสมัยของหนังสือมักคาบี (1 Maccabees) ก็ใช้ศักราชซิลูซิดในบันทึกเหตุการณ์ เช่น การปะทะกับอันติโอคัสที่ 4 และการยึดวิหารกลับคืน

การนับปี

จุดเริ่มต้นของศักราชนี้อยู่ที่ปี 312 ปีก่อนคริสตกาล (ซึ่งเทียบเท่าปีที่ 1 ของศักราชซิลูซิด) - ปี 1 SE = 312/311 ปีก่อนคริสตกาล - ปี 100 SE = 212/211 ปีก่อนคริสตกาล - ปี 200 SE = 112/111 ปีก่อนคริสตกาล

บางพื้นที่เริ่มนับปีศักราชในฤดูใบไม้ผลิ (Spring-based calendar) ในขณะที่บางพื้นที่เริ่มนับในฤดูใบไม้ร่วง (Fall-based calendar) ซึ่งทำให้การแปลงปีต้องระวังบริบททางภูมิศาสตร์

การสิ้นสุดของการใช้

แม้ว่าจักรวรรดิซิลูซิดจะล่มสลายลงในคริสต์ศตวรรษที่ 1 แต่ศักราชนี้ยังคงใช้ในเอกสารราชการและศิลาจารึกของบางรัฐในตะวันออกกลางจนถึงช่วงต้นยุคกลาง