ซารุโทบิ อายาเมะ

ซารุโทบิ อายาเมะ (ญี่ปุ่น: 猿飛あやめโรมาจิSarutobi Ayame) หรือ ซัทจัง เป็นตัวละครในหนังสือการ์ตูนและภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องกินทามะ ผลงานของฮิเดอากิ โซราจิ

ซารุโทบิ อายาเมะ
ตัวละครใน กินทามะ
ปรากฏครั้งแรกหนังสือการ์ตูน: บทเรียนที่ 40[1]
ภาพยนตร์การ์ตูน: ตอนที่ 1
สร้างโดยฮิเดอากิ โซราจิ
ให้เสียงโดยญี่ปุ่นยู โคบายาชิ
ไทยอรุณี นันทิวาส[2]
ประวัติ
ชื่อเล่นซัทจัง
เผ่าพันธุ์มนุษย์โลก
เพศหญิง
ส่วนสูง169 เซนติเมตร
น้ำหนัก52 กิโลกรัม


ข้อมูลตัวละคร แก้

ซารุโทบิ อายาเมะ มีชื่อเล่นว่าซัทจัง เป็นอดีตนินจาหญิงนักกวาดล้างจากกลุ่มโอนิวะบังซู เคยเรียนกับพ่อของฮัตโทริ เซ็นโซซึ่งเป็นเพื่อนร่วมสำนัก ปัจจุบันทำงานเป็นมือสังหาร มักจะทำงานลอบสังหารให้กับรุฐบาลบาคุฟุ ซัทจังมีสายตาที่สั้นผิดปกติ เวลาไม่มีแว่นตาก็จะมองอะไรผิดไปหมด แล้วเธอก็มักทำแว่นตาตกเป็นประจำ จนทำให้คนรอบข้างเดือดร้อนกับอาการสายตาสั้นของเธอ

ในการลอบสังหารครั้งหนึ่ง ซัทจังได้รับมอบหมายให้ไปลอบสังหารพ่อค้าชาวสวรรค์แต่ทำงานผิดพลาดจึงหนีไปตามหลังคาบ้านแล้วจึงตกทะลุหลังคาของร้านรับจ้างสารพัดไปอยู่ในห้องนอนของกินโทกิ[3] เธอจึงหลอกใช้กินโทกิเพื่อประโยชน์ในการปฏิบัติภารกิจลอบสังหาร โดยหลอกกินโทกิว่าเธอกับเขาเป็นสามีภรรยากันเป็นที่เรียบร้อยแล้วให้กินโทกิไปร่วมจัดการกับพ่อค้าชาวสวรรค์ที่ได้รับมอบหมายให้สังหาร แม้ว่าภายหลังกินโทกิจะรู้จากปากซัทจังว่าเธอหลอกใช้เขา กินโทกิก็ไม่ถือโทษ

ในเวลาต่อมา ซัทจังได้ตกหลุกรักกินโทกิหัวปักหัวปำ และพยายามเอาอกเอาใจขอ แต่กินโทกิกลับไม่เล่นด้วย พร้อมตวาดและใช้กำลังเพื่อให้เธอห่างจากเขา แต่ซัทจังกลับมีความสุขเวลาโดนกินโทกิตวาดหรือใช้กำลัง เนื่องจากเธอเป็นคนที่นิยมความเจ็บปวดและความรุนแรงหรือมาโซคิสม์

ซัทจังมีอาวุธประจำตัวคือถั่วหมัก(นัตโตะ) ซึ่งมักใช้ในการสาดใส่คนอื่นเพื่อทำให้ผู้นั้นเสียทีด้วยความเหม็นของถั่วหมัก

ชื่อของซัทจัง แก้

ชื่อ ซารุโทบิ อายาเมะ มีที่มาจากชื่อของ ซารุโทบิ ซาสึเกะ นินจาในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น [2]

ซารุโทบิใช้ชื่อเล่นว่า ซัทจัง ซึ่งย่อมาจากซารุโทบิ สาเหตุที่เธอไม่ชอบให้คนอื่นเรียกตนด้วยนามสกุลจริง เพราะนามสกุลจะสามารถพูดย่อได้ว่า ซารุ ที่แปลว่าลิง[4]

การปรากฏตัวบนปก แก้

ซัทจังปรากฏตัวบนหน้าปกของหนังสือการ์ตูนกินทามะ เล่มที่ 11 และได้ปรากฏตัวอีกครั้งบนปกหนังสือการ์ตูนกินทามะ เล่มที่ 31 ร่วมกับคางุระ คิวเบ ซัทจัง และซึคุโยะ นอกจากนี้ยังปรากฏตัวบนสันปกของหนังสือการ์ตูนกินทามะเล่มที่ 12

อ้างอิง แก้

  1. โซราจิ, ฮิเดอากิ. "เล่ม 5 บทเรียนที่ 40 (การแต่งงานคือการหลงผิดไปชั่วชีวิต)". กินทามะ. สำนักพิมพ์สยามอินเตอร์คอมิกส์ .
  2. 2.0 2.1 ข้อมูลการ์ตูนกินทามะ
  3. โซราจิ, ฮิเดอากิ. "เล่ม 5 บทเรียนที่ 40 (การแต่งงานคือการหลงผิดไปชั่วชีวิต)". กินทามะ. สำนักพิมพ์สยามอินเตอร์คอมิกส์ .
  4. โซราจิ, ฮิเดอากิ. "เล่ม 7". กินทามะ. สำนักพิมพ์สยามอินเตอร์คอมิกส์ .

ดูเพิ่ม แก้