ชิคาโก แอล สายสีน้ำเงิน
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
สายสีน้ำเงิน หรือชื่อเดิม สายโอแฮร์คองเกรส หรือ สายตะวันตก-ตะวันตกเฉียงเหนือ เป็นเส้นทางหนึ่งในระบบชิคาโก แอล มีระยะทาง 19.5-ไมล์ (31.4-กิโลเมตร) (68 นาที) ที่ผ่านเข้าไปเชื่อมต่อกับท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์ จากทั้งหมด 34.6 ไมล์ (55.7 กิโลเมตร) 33 สถานี มีจำนวนผู้โดยสารเฉลี่ย 64,978 คนต่อวัน (คำนวณจากวันทำงานของปี ค.ศ. 2022)[1]
| สายสีน้ำเงิน | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| สถานะ | เปิดให้บริการ |
| เจ้าของ | องค์การขนส่งชิคาโก |
| ที่ตั้ง | ชิคาโก, รัฐอิลลินอย |
| ปลายทาง |
|
| จำนวนสถานี | 33 |
| การดำเนินงาน | |
| รูปแบบ | รถไฟใต้ดิน |
| ระบบ | ชิคาโก แอล |
| ผู้ดำเนินงาน | องค์การขนส่งชิคาโก |
| ขบวนรถ | 2600-series |
| ผู้โดยสารต่อวัน | 64,978 คน (ค่าเฉลี่ยต่อวันทำงานหนึ่งวันของปี ค.ศ. 2022) |
| ประวัติ | |
| เปิดเมื่อ | 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1993 |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| ระยะทาง | 34.6 mi (55.7 km) (68 นาที) |
| ลักษณะทางวิ่ง | ใต้ดินและยกระดับ |
| รางกว้าง | 4 ft 8 1⁄2 in (1,435 mm) |
| ระบบจ่ายไฟ | รางที่สาม, 600 V DC |
รายชื่อสถานี
แก้
อ้างอิง
แก้- ↑ Annual Ridership Report - Calendar Year 2019 (PDF) (Report). Chicago: Chicago Transit Authority. 2020-01-16. pp. 12–15. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-27. สืบค้นเมื่อ 2021-04-04.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Customer Alert: Bus substitution between Illinois Medical District and downtown". CTA (ภาษาอังกฤษ). 2023-07-25. สืบค้นเมื่อ 2023-07-25.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้ | บทความการเดินทาง การคมนาคม และการขนส่งนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |