วิกิพีเดีย

ชาวเบงกอล

บทความนี้กล่าวถึงกลุ่มชาติพันธุ์เบงกอลจากประเทศต่าง ๆ สำหรับพลเมืองของประเทศบังกลาเทศ ดูที่ ชาวบังกลาเทศ

ชาวเบงกอล (เบงกอล: বাঙালি; อังกฤษ: Bengali, Bangalee)[31] คือกลุ่มชาติพันธุ์อินโด-อารยันกลุ่มหนึ่งที่เป็นชนพื้นเมืองของภูมิภาคเบงกอลในเอเชียใต้ หรือระบุให้แคบลงคือ ส่วนตะวันออกของอนุทวีปอินเดียซึ่งปัจจุบันถูกแบ่งระหว่างประเทศบังกลาเทศกับรัฐเบงกอลตะวันตก, รัฐตริปุระ และหุบเขาพราก (Barak) ในรัฐอัสสัมของประเทศอินเดีย ชาวเบงกอลพูดภาษาเบงกอลซึ่งเป็นภาษาหนึ่งในกลุ่มภาษาอินโด-อารยัน บางครั้งชื่อ "เบงกอล" (Bangalee) ยังใช้เรียกแทนชาวบังกลาเทศในฐานะประชาชาติด้วย[32]

ชาวเบงกอล
বাঙালি
ประชากรทั้งหมด
ป. 261 ล้านคน[1][2][3]
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างสำคัญ
เบงกอล
 บังกลาเทศ162,951,560 คน[4]
 อินเดีย97,237,669 คน[5]
 ปากีสถาน2,000,000 คน[6][7][8][9]
 ซาอุดีอาระเบีย1,309,004 คน[10]
 สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์1,089,917 คน[11]
 สหราชอาณาจักร451,000 คน[12]
 กาตาร์280,000 คน[13]
 สหรัฐ257,740 คน[14][15][a]
 มาเลเซีย221,000 คน[16]
 คูเวต200,000 คน[17]
 อิตาลี135,000 คน[18]
 สิงคโปร์100,000 คน[19]
 บาห์เรน97,115 คน[20]
 แคนาดา69,420 คน[21]
 ออสเตรเลีย54,566 คน[22]
 เนปาล26,582 คน[23]
 เกาหลีใต้13,600 คน[24]
 ญี่ปุ่น12,374 คน[25]
 อินโดนีเซีย8,000 คน[ต้องการอ้างอิง]
ภาษา
เบงกอล
ศาสนา
Star and Crescent.svg อิสลาม – บังกลาเทศ 89.1%, เบงกอลตะวันตก 27.01% ตริปุระ 8.60% อัสสัม 29.08%=186 ล้านคน[26][27][28][3]

Om.svg ฮินดู – เบงกอลตะวันตก 70.54%, ตริปุระ 83.40%, บังกลาเทศ 10%=80 ล้านคน[29][3]

Dharma Wheel.svg พุทธ, บาไฮ, คริสต์, อเทวนิยม และอื่น ๆ – 1%=3 ล้านคน[3][30]

ชาวเบงกอลเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 3 ของโลก รองจากชาวฮั่นและชาวอาหรับ[33] นอกเหนือจากบังกลาเทศและรัฐเบงกอลตะวันตก, รัฐตริปุระ และหุบเขาพรากในรัฐอัสสัมของอินเดียแล้ว ประชากรชาวเบงกอลส่วนใหญ่ยังอาศัยอยู่ในดินแดนสหภาพหมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์ของอินเดีย เช่นเดียวกับเขตเนินเขาจิตตะกองของบังกลาเทศ (ซึ่งแต่เดิมไม่ถือเป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาคเบงกอล) โดยมีประชากรอย่างมีนัยสำคัญในเดลี, รัฐอรุณาจัลประเทศ, รัฐฉัตตีสครห์, รัฐฌารขัณฑ์, รัฐเมฆาลัย, รัฐมิโซรัม, รัฐนาคาแลนด์ และรัฐอุตตราขัณฑ์ของอินเดีย[34] ชาวเบงกอลพลัดถิ่นทั่วโลก (ชาวบังกลาเทศพลัดถิ่นและชาวอินเดียเชื้อสายเบงกอล) มีชุมชนถาวรในปากีสถาน, สหรัฐ, สหราชอาณาจักร, แคนาดา, ตะวันออกกลาง, ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้, มาเลเซีย, สิงคโปร์ และอิตาลี

ชาวเบงกอลมีกลุ่มย่อยทางศาสนาที่สำคัญสี่กลุ่ม ได้แก่ ชาวมุสลิมเบงกอล, ชาวฮินดูเบงกอล, ชาวคริสต์เบงกอล และชาวพุทธเบงกอล

เชิงอรรถแก้ไข

  1. ↑ รวมชาวอเมริกันเชื้อสายบังกลาเทศและชาวอเมริกันเชื้อสายเบงกอลอินเดียซึ่งมีบรรพบุรุษมาจากเบงกอลตะวันตก, หุบเขาพราก และตริปุระ

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ ชาวเบงกอล at Ethnologue (21st ed., 2018)
  2. ↑ "2011 Indian census" (PDF).
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Bangladesh- CIA World Factbook
  4. ↑ "การประเมินประชากรโลก พ.ศ. 2560". ESA.UN.org (custom data acquired via website). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน พ.ศ. 2560.
  5. ↑ "Scheduled Languages in descending order of speaker's strength – 2011" (PDF). Registrar General and Census Commissioner of India. 29 June 2018.
  6. ↑ "Five million illegal immigrants residing in Pakistan". Express Tribune.
  7. ↑ "Homeless In Karachi". Outlook. สืบค้นเมื่อ 2 March 2010.
  8. ↑ "Falling back". Daily Times. 17 December 2006. Archived from the original on 9 October 2013. สืบค้นเมื่อ 25 April 2015.
  9. ↑ van Schendel, Willem (2005). The Bengal Borderland: Beyond State and Nation in South Asia. Anthem Press. p. 250. ISBN 9781843311454.
  10. ↑ "Migration Profile - Saudi Arabia" (PDF).
  11. ↑ "Migration Profile – UAE" (PDF).
  12. ↑ "2011 Census: Ethnic group, local authorities in the United Kingdom". Office for National Statistics. 11 October 2013. สืบค้นเมื่อ 28 February 2015.
  13. ↑ "Population of Qatar by nationality – 2017 report". สืบค้นเมื่อ 7 February 2017.
  14. ↑ "US Census Bureau American Community Survey (2009–2013) See Row #62".
  15. ↑ "ASIAN ALONE OR IN ANY COMBINATION BY SELECTED GROUPS: 2015". U.S. Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 15 October 2015.
  16. ↑ Aina Nasa (27 July 2017). "More than 1.7 million foreign workers in Malaysia; majority from Indonesia". New Straits Times. สืบค้นเมื่อ 22 October 2017.
  17. ↑ "Kuwait restricts recruitment of male Bangladeshi workers". Dhaka Tribune. 7 September 2016. สืบค้นเมื่อ 7 September 2016.
  18. ↑ "In pursuit of happiness". Korea Herald. 8 October 2012.
  19. ↑ "Bangladeshis in Singapore". High Commission of Bangladesh, Singapore. Archived from the original on 3 November 2014.
  20. ↑ "Bahrain: Foreign population by country of citizenship". gulfmigration.eu. สืบค้นเมื่อ 1 January 2015.
  21. ↑ "NHS Profile, Canada, 2011, Census Data". Government of Canada, Statistics Canada. 8 May 2013. สืบค้นเมื่อ 4 February 2015.
  22. ↑ "Census shows Indian population and languages have exponentially grown in Australia". SBS Australia. สืบค้นเมื่อ 28 June 2017.
  23. ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 18 September 2017. สืบค้นเมื่อ 8 July 2018.
  24. ↑ "체류외국인 국적별 현황", แม่แบบ:Asiantitle, South Korea: Ministry of Justice, 2013, p. 290, สืบค้นเมื่อ 5 June 2014
  25. ↑ "バングラデシュ人民共和国（People's Republic of Bangladesh）". Ministry of Foreign Affairs (Japan) (in ญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 29 October 2017.
  26. ↑ Comparing State Polities: A Framework for Analyzing 100 Governments By Michael J. III Sullivan, pg. 119
  27. ↑ "BANGLADESH 2015 INTERNATIONAL RELIGIOUS FREEDOM REPORT" (PDF).
  28. ↑ Andre, Aletta; Kumar, Abhimanyu (23 December 2016). "Protest poetry: Assam's Bengali Muslims take a stand". Aljazeera. Aljazeera. สืบค้นเมื่อ 26 January 2017. Total Muslim population in Assam is 34.22% of which 85% are Bengali Muslims according to this source which puts the Bengali Muslim percentage in Assam as 29.08%
  29. ↑ "Population Housing Census" (PDF).
  30. ↑ "Data on Religion". Census of India (2001). Office of the Registrar General & Census Commissioner, India. สืบค้นเมื่อ 26 August 2006.
  31. ↑ "Bangalees and indigenous people shake hands on peace prospects" (in อังกฤษ). Dhaka Tribune. สืบค้นเมื่อ 16 April 2017.
  32. ↑ "PART I ¶ THE REPUBLIC ¶ THE CONSTITUTION OF THE PEOPLE'S REPUBLIC OF BANGLADESH". Ministry of Law, Justice and Parliamentary Affairs. 2010. สืบค้นเมื่อ 9 September 2017.
  33. ↑ ประมาณ 163 ล้านคนในบังกลาเทศ และ 100 ล้านคนในอินเดีย (ประมาณการจากเดอะเวิลด์แฟกต์บุ๊ก 2014, ตัวเลขอาจเปลี่ยนแปลงตามการเพิ่มประชากรที่รวดเร็ว); ชาวบังกลาเทศในตะวันออกกลางประมาณ 3 ล้านคน, ชาวเบงกอลในปากีสถาน 1 ล้านคน, ชาวบริติชเชื้อสายบังกลาเทศ 0.4 ล้านคน
  34. ↑ "50th REPORT OF THE COMMISSIONER FOR LINGUISTIC MINORITIES IN INDIA" (PDF). nclm.nic.in. Ministry of Minority Affairs. Archived from the original (PDF) on 8 July 2016. สืบค้นเมื่อ 2 November 2018.
ดึงข้อมูลจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ชาวเบงกอล&oldid=8424133"