ชาวบังกลาเทศ
ชาวบังกลาเทศ (เบงกอล: বাংলাদেশী;[25] อังกฤษ: Bangladeshi) เดิมเป็นที่รู้จักกันในชื่อ ชาวเบงกอล (อังกฤษ: Bangalee)[26] เป็นพลเมืองของประเทศบังกลาเทศ ชื่อ "บังกลาเทศ" ตั้งตามชื่อภูมิภาคประวัติศาสตร์เบงกอลซึ่งประเทศนี้ประกอบเป็นส่วนที่ใหญ่ที่สุดและอยู่ทางด้านตะวันออกสุด สถานภาพพลเมืองบังกลาเทศถือกำเนิดขึ้นใน พ.ศ. 2514 เมื่อผู้มีถิ่นที่อยู่ถาวรของอดีตปากีสถานตะวันออกกลายเป็นพลเมืองของสาธารณรัฐแห่งใหม่[27] บังกลาเทศเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 8 ของโลก ในทางภาษาศาสตร์ชาติพันธุ์ ชาวบังกลาเทศส่วนใหญ่เป็นชาวอินโด-อารยัน พูดภาษาเบงกอล และนับถือศาสนาอิสลาม ประชากรบังกลาเทศอาศัยอยู่หนาแน่นในบริเวณดินดอนสามเหลี่ยมเบงกอลซึ่งมีความอุดมสมบูรณ์และเป็นศูนย์กลางอารยธรรมแบบเมืองและอารยธรรมการเกษตรมานานหลายพันปี พื้นที่สูงของประเทศซึ่งได้แก่เขตเนินเขาจิตตะกองและจังหวัดสิเลฏเป็นที่อยู่อาศัยของชนกลุ่มน้อยเผ่าต่าง ๆ
 | |
| ประชากรทั้งหมด | |
|---|---|
| ป. 168 ล้านคน | |
| ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างสำคัญ | |
 บังกลาเทศ 162,951,560 คน[1] | |
| ผู้พลัดถิ่น | ป. 4.5 ล้านคน |
 ซาอุดีอาระเบีย | 1,309,004 คน (2556)[2] |
 สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ | 1,089,917 คน (2556)[3] |
 สหราชอาณาจักร | 451,529 คน (2554)[4] |
 มาเลเซีย | 352,005 คน (2556)[5] |
 คูเวต | 279,169 คน (2556)[6] |
 กาตาร์ | 220,403 คน (2556)[7] |
 แอฟริกาใต้ | ~200,000 คน (2561)[8] |
 สิงคโปร์ | 150,000 คน (2558)[9] |
 โอมาน | 148,314 คน (2556)[10] |
 อิตาลี | 113,811 คน (2554)[11] |
 บาห์เรน | 100,444 คน (2556)[12] |
 มัลดีฟส์ | 47,951 คน (2556)[13] |
 ออสเตรเลีย | 27,809 คน (2554)[14] |
 แคนาดา | 24,600 คน (2549)[15] |
 ญี่ปุ่น | 12,374 คน (2559)[16] |
 สหรัฐ | 12,099 คน (2559)[17] |
 กรีซ | 11,000 คน[18] |
 เกาหลีใต้ | 8,514 คน (2557)[19] |
 สเปน | 7,000 คน[18] |
 โปแลนด์ | 2,500 คน |
 รัสเซีย | 392 คน[20] |
| ภาษา | |
| เบงกอล, จิตตะกอง, สิเลฏี, รังปุรี, ภาษาถิ่นอื่น ๆ, อังกฤษ และภาษาอื่น ๆ[21] | |
| ศาสนา | |
 อิสลาม 90%[22] ฮินดู 12%  พุทธ 1%  คริสต์[23] และอื่น ๆ (รวมอเทวนิยมและผู้ไม่มีศาสนา) 0.4%[24] | |
ชาวมุสลิมเบงกอลเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ทางศาสนากลุ่มใหญ่ของบังกลาเทศด้วยจำนวนประชากร 146 ล้านคนซึ่งถือเป็นประชากรส่วนใหญ่ของประเทศ ชาวจิตตะกอง, ชาวรังปุรี และชาวสิเลฏีเป็นประชากรส่วนใหญ่ในจังหวัดจิตตะกอง, รังปุระ และสิเลฏตามลำดับ ชนกลุ่มน้อยชาวฮินดูเบงกอลในบังกลาเทศมีจำนวนมากกว่า 16,238,167 คนซึ่งคิดเป็นร้อยละ 12.07 ของประชากรทั้งหมดในประเทศ ชาวมุสลิมที่ไม่ใช่ชาวเบงกอลเป็นชุมชนผู้ย้ายถิ่นเข้าที่ใหญ่ที่สุด ในขณะที่ชาวจักมาซึ่งเป็นชนกลุ่มทิเบต-พม่า (แต่พูดภาษาจักมาซึ่งเป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยัน) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์พื้นเมืองที่ใหญ่ที่สุดรองจากชาวเบงกอลซึ่งเป็นชนกลุ่มอินโด-อารยัน[28] ชาวสานถาลซึ่งเป็นชนกลุ่มออสโตรเอเชียติกเป็นชนเผ่าพื้นเมืองกลุ่มใหญ่ที่สุด
ชาวบังกลาเทศพลัดถิ่นอาศัยอยู่หนาแน่นในตะวันออกกลาง, อเมริกาเหนือ และสหราชอาณาจักร ชาวบังกลาเทศหลายแสนคนผู้ไม่มีถิ่นที่อยู่ในประเทศมีสถานภาพพลเมืองสองสัญชาติในประเทศเครือจักรภพอย่างสหราชอาณาจักรและแคนาดา
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ "การประเมินประชากรโลก พ.ศ. 2560". ESA.UN.org (custom data acquired via website). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. สืบค้นเมื่อ 10 กันยายน พ.ศ. 2560. Check date values in:
|access-date=(help) - ↑ Migration Profile – Saudi Arabia
- ↑ Migration Profile – UAE
- ↑ 2011 Census: KS201UK Ethnic group, local authorities in the United Kingdom ONS, Retrieved 21 October 2013
- ↑ Migration Profile – Malaysia
- ↑ Migration Profile – Kuwait
- ↑ Migration Profile – Qatar
- ↑ "দক্ষিণ আফ্রিকায় বাংলাদেশি ব্যবসায়ীদের সুনাম | Jamuna TV". Jamuna Television. 27 March 2018. สืบค้นเมื่อ 25 July 2019.
- ↑ "Bangladesh-Singapore Bilateral Relations". High Commission of Bangladesh, Singapore. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 8 December 2015. สืบค้นเมื่อ 30 November 2015. Unknown parameter
|dead-url=ignored (help) - ↑ Migration Profile – Oman
- ↑ "Amministrazione Centrale". lavoro.gov.it. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 8 December 2015. สืบค้นเมื่อ 11 December 2015. Unknown parameter
|dead-url=ignored (help) - ↑ Migration Profile – Bahrain
- ↑ Migration Profile – Maldives
- ↑ Australian Government – Department of Immigration and Border Protection. "The Bangladesh-born Community". คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 13 February 2014. สืบค้นเมื่อ 14 January 2014.
- ↑ [1] Ethnic Origin (247), Single and Multiple Ethnic Origin Responses (3) and Sex (3) for the Population of Canada, Provinces, Territories, Census Metropolitan Areas and Census Agglomerations, 2006 Census – 20% Sample Data – Statistics Canada.
- ↑ "バングラデシュ人民共和国（People's Republic of Bangladesh）". Ministry of Foreign Affairs (Japan) (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 29 October 2017.
- ↑ "Profiles on Lawful Permanent Residents: 2013 Country". dhs.gov. สืบค้นเมื่อ 11 December 2015.
- ↑ 18.0 18.1 "IRIN Asia – BANGLADESH: Migrants fare badly in Italy – Bangladesh – Economy – Migration". IRINnews. สืบค้นเมื่อ 11 December 2015.
- ↑ "체류외국인 국적별 현황", [[:แม่แบบ:Asiantitle]], South Korea: Ministry of Justice, 2014, p. 290, สืบค้นเมื่อ 15 October 2015 URL–wikilink conflict (help)
- ↑ Состав группы населения «Указавшие другие ответы о национальной принадлежности» -ВПН-2010
- ↑ Ethnologue. "Bangladesh". Ethnologue. สืบค้นเมื่อ 6 July 2013.
- ↑ "Chapter 1: Religious Affiliation". The World’s Muslims: Unity and Diversity. Pew Research Center's Religion & Public Life Project. 9 August 2012.
- ↑ "Bangladesh". The World Factbook. CIA. สืบค้นเมื่อ 22 December 2014.
- ↑ Bangladesh: Country Profile Archived 6 July 2011 at the Wayback Machine.. Bangladesh Bureau of Educational Information and Statistics (BANBEIS)
- ↑ "৬। নাগরিকত্ব – গণপ্রজাতন্ত্রী বাংলাদেশের সংবিধান". สืบค้นเมื่อ 29 April 2015.
- ↑ Murshid, Tazeen M. (2001). "State, Nation, Identity: The Quest for Legitimacy in Bangladesh". ใน Shastri, Amita; Jeyaratnam Wilson, A. (บ.ก.). The Post-Colonial States of South Asia: Political and Constitutional Problems. Curzon Press. p. 165. ISBN 978-1-136-11866-1.
- ↑ https://web.archive.org/web/20121007124849/http://www.unhcr.org/refworld/country%2C%2CNATLEGBOD%2C%2CBGD%2C%2C3ae6b51f10%2C0.html
- ↑ http://en.banglapedia.org/index.php?title=Chakmas,_The