ชวาหะร์ลาล เนห์รู
(เปลี่ยนทางจาก ชวาหระลาล เนห์รู)
ชวาหะร์ลาล เนห์รู (ฮินดี: जवाहरलाल नेहरू, ชวาหรลาล เนหรู; อักษรโรมัน: Jawaharlal Nehru; 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1889 – 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1964[4]) รัฐบุรุษของอินเดีย และประธานมนตรีคนแรก หลังได้รับเอกราชจากอังกฤษ ดำรงตำแหน่งเป็นเวลา 17 ปี ตั้งแต่ ค.ศ. 1947 จนกระทั่งถึงแก่อสัญกรรมในตำแหน่งเมื่อ ค.ศ. 1964
| ชวาหะร์ลาล เนห์รู | |
|---|---|
| |
| ประธานมนตรีอินเดีย คนที่ 1 | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 สิงหาคม 1947 – 27 พฤษภาคม 1964 | |
| ประธานาธิบดี | ราเชนทร์ ปรสาท สรวปัลลี ราธากฤษณัน |
| ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ | หลุยส์ เมานต์แบ็ทแตน C. Rajagopalachari |
| ก่อนหน้า | ตั้งตำแหน่งใหม่ |
| ถัดไป | Gulzarilal Nanda (รักษาการ) |
| รัฐมนตรีกระทรวงกิจการต่างประเทศแห่งอินเดีย | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 สิงหาคม 1947 – 27 พฤษภาคม 1964 | |
| ก่อนหน้า | ตั้งตำแหน่งใหม่ |
| ถัดไป | Gulzarilal Nanda |
| รัฐฐมนตรีกระทรวงการคลังแห่งอินเดีย | |
| ดำรงตำแหน่ง 8 ตุลาคม 1958 – 17 พฤศจิกายน 1959 | |
| ก่อนหน้า | T. T. Krishnamachari |
| ถัดไป | Morarji Desai |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1889 อัลลอฮาบาด, สหมณฑลแห่งอัคราและอุธ, บริติชอินเดีย |
| เสียชีวิต | 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1964 (74 ปี) นิวเดลี, อินเดีย |
| สัญชาติ | อินเดีย |
| พรรคการเมือง | พรรคคองเกรสอินเดีย |
| คู่สมรส | กมลา เนห์รู |
| บุตร | อินทิรา คานธี |
| ศิษย์เก่า | Trinity College, Cambridge |
| วิชาชีพ | ทนายความ |
| ศาสนา | อเทวนิยม[1][2][3] |
| ลายมือชื่อ | 
|
ชวาหะร์ลาล เนห์รู เป็นผู้ใกล้ชิด และร่วมเรียกร้องเอกราชให้กับอินเดียร่วมกับมหาตมา คานธี และมักมีบทบาทโดดเด่นขึ้นจนได้รับสืบทอดเป็นทายาททางการเมือง โดยรับตำแหน่งประธานพรรคคองเกรสอินเดียสืบต่อจากคานธี
ในปี ค.ศ. 1955 เนห์รู เป็นบุคคลหลักที่ร่วมก่อตั้งขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด (Non-Aligned Movement - NAM) [5]
ชวาหะร์ลาล เนห์รู สมรสกับนางกมลา คาอุล มีบุตรสาวคนเดียวคือ อินทิรา เนห์รู มีหลานชายชื่อ ราชีพ คานธี บุคคลทั้งสามล้วนเป็นประธานมนตรีของอินเดีย
ดูเพิ่มแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ "The Montreal Gazette". Google News Archive. 9 June 1964. p. 4.
- ↑ Ramachandra Guha (September 23, 2003). "Inter-faith Harmony: Where Nehru and Gandhi Meet Times of India".
- ↑ In Jawaharlal Nehru's autobiography, An Autobiography (1936), and in the Last Will & Testament of Jawaharlal Nehru, in Selected Works of Jawaharlal Nehru, 2nd series, vol. 26, p. 612,
- ↑ Marlay, Ross (1999). Patriots and Tyrants: Ten Asian Leaders. Rowman & Littlefield. p. 368. ISBN 0847684423. Unknown parameter
|coauthors=ignored (|author=suggested) (help) - ↑ กลุ่มประเทศไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด[ลิงก์เสีย]
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: ชวาหะร์ลาล เนห์รู |
- Jawahar Lal Nehru's Biography Archived 2010-08-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Jawaharlal Nehru University
- Nehru biography at Harappa.com
- India Today's profile of Nehru Archived 2015-11-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Nehru's legacy to India Archived 2011-07-28 ที่ archive.today
- http://www.www.dhammachak.net/board/viewtopic.php?t=592&sid[ลิงก์เสีย]
 |
บทความเกี่ยวกับชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |