ฉบับร่าง:หยาง เหยียนเจา
| ฉบับร่างนี้ถูกตีกลับ เมื่อ 28 ธันวาคม 2565 โดย Kaoavi (คุย) ควรแปลใช้อ่านง่ายกว่านี้เช่น "หรือพงศาวดารราชวงศ์ซ่งได้กล่าวว่าไว้เขาถูกเรียกว่า หยาง หลิ่วหลาง (楊六郞) โดยชาวคิตันที่เกรงกลัวเขา" จริง ๆ ประโยคนี้สามารถขัดเกลาให้อ่านง่ายกว่านี้ได้
ขอความช่วยเหลือ
วิธีปรับปรุงบทความของคุณ
คุณยังสามารถดู วิกิพีเดีย:บทความคัดสรร และ วิกิพีเดีย:บทความคุณภาพ เพื่อค้นหาตัวอย่างบทความที่ดีที่สุดของวิกิพีเดียในหัวข้อที่คล้ายกับบทความที่คุณแจ้งทบทวน ทรัพยากรการแก้ไข
|  |
 | นี่คือบทความฉบับร่างซึ่งเปิดโอกาสให้ทุกคนสามารถแก้ไขได้ โปรดตรวจสอบว่าเนื้อหามีลักษณะเป็นสารานุกรมและมีความโดดเด่นควรแก่การรู้จักก่อนที่จะเผยแพร่เป็นบทความลงในวิกิพีเดีย กรุณาอดทนรอผู้เขียนคนอื่นมาช่วยตรวจให้ อย่าย้ายหน้าไปเป็นบทความเองโดยพลการ ค้นหาข้อมูล: Google (books · news · newspapers · scholar · free images · WP refs) · FENS · JSTOR · NYT · TWL สำคัญ: ถ้าลบป้ายนี้ออกจะทำให้บันทึกหน้าไม่ได้ ผู้แก้ไขหน้านี้คนล่าสุด คือ Kaoavi (พูดคุย | เรื่องที่เขียน) เมื่อ 5 เดือนก่อน (ล้างแคช) |
| หยาง เหยียนเจา | |
|---|---|
| |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ป. ค.ศ. 958 |
| เสียชีวิต | ค.ศ. 1014 |
| บิดา | หยาง เย่ |
| บุตร | หยาง เหวินกวัง |
หยาง เหยียนเจา (楊延昭, ป. 958 − 1014) ชื่อ หยาง เหยียนหล่าง (楊延朗) ก่อนปี ค.ศ. 1012 เป็นขุนพลของราชวงศ์ซ่งเหนือ เป็นเวลากว่า 2 ทศวรรษที่เขาปกป้องพรมแดนทางเหนือของราชวงศ์ซ่งจากราชวงศ์เหลียวที่ปกครองโดยคิตัน เขาช่วยราชวงศ์ซ่งเหนือโดยขัดขวางความพยายามในการรุกรานของเหลียวระหว่างปี ค.ศ. 999 ถึง 1004
เขาเป็นบุตรชายคนหนึ่งใน 7 คนของหยาง เย่（楊業）โดยซ่งฉื่อ (宋史) หรือพงศาวดารราชวงศ์ซ่งได้กล่าวว่าไว้เขาถูกเรียกว่า หยาง หลิ่วหลาง (楊六郞) โดยชาวคิตันที่เกรงกลัวเขา ในตำนานเล่าขานของขุนศึกตระกูลหยาง หยาง เหยียนเจาเป็นบุตรชายคนที่ 6 ของหยาง เย่เพื่ออธิบายฉายาของเขา แม้ว่านักประวัติศาสตร์จะเชื่อว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นบุตรคนโตหรือคนที่ 2 ของหยาง เย่
ช่วงต้นอาชีพแก้ไข
ชื่อเดิมของ หยาง เหยียนเจา คือ เหยียนหล่าง (延朗) เมื่อตอนเป็นเด็ก เขาเป็นคนเงียบ ๆ แต่ชอบเล่นเกมวางกลยุทธ์ทางทหาร พ่อของเขา หยาง เย่ (ซึ่งในตอนนั้นยังคงถูกเรียกว่า หลิว จีเย่) ซึ่งเป็นขุนพลผู้มีชื่อเสียงแสดงความคิดเห็นว่า เหยียนหล่าง คล้ายกับเขาและจะนำเขาเข้าร่วมทำศึกด้วย[1]
ในปี ค.ศ. 986 ในรัชสมัยของจักรพรรดิซ่งไท่จง กองทัพของราชวงศ์ซ่งเหนือได้เริ่มปฏิบัติการขนาดใหญ่ทางเหนือเพื่อยึด 16 เขตการปกครองจากราชวงศ์เหลียวที่ปกครองโดยคคิตัน เหยียนหล่างเป็นแม่ทัพหน้าให้กับกองทัพของ หยาง เย่ พ่อของเขาระหว่างการโจมตีอิ๋งโจวและฉั่วโจว เขาต่อสู้ต่อไปแม้จะมีลูกศรปักแขนของเขาในระหว่างการโจมตีฉั่วโจว หลังจากที่พ่อของเขาเสียชีวิต เขาได้รับการเสนอชื่อให้เป็นฉงหยี่ฟู่ฉื่อ (崇儀副使) และส่งเขาไปที่จิงโจว ในปีถัดมา เขาถูกส่งไปยังหฺวายหนาน เพื่อดูแลการบรรเทาทุกข์จากเหตุอุทกภัยในแม่น้ำแยงซีและแม่น้ำหฺวาย ในที่สุดเขาก็กลายเป็นโต้วซุนเจียนฉื่อ (都巡檢使) ของพื้นที่เป่าโจว ที่ชายแดนซึ่งเขาอยู่ที่นี่จวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต[1]
ที่ชายแดน เหยียนหล่างยังคงสานต่อธรรมเนียมของบิดาในการปลูกฝังวินัยที่เข้มแข็งให้กับกองทัพของเขาด้วยการเป็นแบบอย่างที่ดี เขามีผู้ใต้บังคับบัญชาและเพื่อนร่วมงานไม่กี่คนที่จะทนต่อความยากลำบากเช่นเดียวกับเขา[1] เขาเป็นเพื่อนกับ หยาง ซือ (楊嗣) ขุนพลผู้กล้าหาญอีกคนหนึ่งที่ชายแดน และชาวบ้านจะเรียกขุนพลคู่นี้ว่า "สองหยาง"[2]
สงครามกับเหลียวแก้ไข
ในฤดูหนาวปี ค.ศ. 999 ในรัชสมัยของจักรพรรดิซ่งเจินจง เหยียนหล่างได้รักษาเมืองเล็ก ๆ ที่มีชื่อว่า ซุยเฉิง (遂成 อยู่ในเทศมณฑลซูสุ่ยในปัจจุบัน) เมื่อกองทัพเหลียวที่บุกรุกเข้ามาล้อมและโจมตีอย่างต่อเนื่อง เซียว เหยียนเหยียน ฮองไทเฮาผู้มีเสน่ห์ของเหลียวได้บัญชาการรบด้วยพระองค์เอง ด้วยทรัพยากรอันน้อยนิดภายในเมืองทหารของเหยียนหล่างเริ่มหวาดกลัวมากขึ้นทุกวัน เหยียนหล่างจึงเริ่มคัดเลือกผู้ชายที่มีสุขภาพแข็งแรงภายในเมืองเพื่อเสริมกำลังทหารปกป้องเมืองอย่างรวดเร็ว โดยจัดหาอาวุธและชุดเกราะให้พวกเขา เขายังสั่งให้คนของเขาเทน้ำที่ด้านนอกของกำแพงป้องกันเมือง เนื่องจากอุณหภูมิเย็นจัด น้ำจึงกลายเป็นน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว ทำให้ทหารของเหลียวไม่สามารถปีนกำแพงเมืองได้ ในที่สุดกองกำลังเหลียวก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องล่าถอย และเหยียนหล่างไล่ตามพวกเขาจนได้รับชัยชนะและได้รับเกราะจำนวนมาก[3]
ข่าวชัยชนะของเหยียนหล่างในขั้นต้นไม่ได้รายงานต่อจักรพรรดิซ่งเจินจงเนื่องจาก ฟู่ เฉียน (傅潛) ผู้บัญชาการทหารระดับภูมิภาคที่ดูแลทหาร 80,000 นาย กลัวความพ่ายแพ้ ฟู่ เฉียน จึงพยายามอย่างหนักที่จะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับกองทัพเหลียวที่รุกราน ก่อนหน้านี้ เมื่อ "สองหยาง" และขุนพลคนอื่น ๆ ร้องขอทหารและออกคำสั่งให้โจมตี ฟู่ เฉียน ก็ดุด่าพวกเขาอย่างหยาบคาย[4] เมื่อจักรพรรดิเจินจงทราบพระองค์ก็ถอด ฟู่ เฉียน ออกจากตำแหน่งและเรียก หยาง เหยียนหล่าง มาที่ราชสำนัก เหยียนหล่างบรรยายถึงสถานการณ์ที่ชายแดนและตอบคำถามทุกข้อเป็นที่พอพระทัยขององค์จักรพรรดิ[1] จักรพรรดิเจินจงตรัสกับเจ้าชายหลายองค์ว่า "บิดาของเหยียนหล่างเป็นขุนพลที่มีชื่อเสียงของจักรพรรดิองค์ก่อน ตอนนี้เหยียนหล่างปกป้องชายแดนและบัญชาการกองทัพเช่นเดียวกับบิดาของเขา เป็นเรื่องที่น่ายกย่องอย่างยิ่ง"[5] เหยียนหล่างได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ตรวจการภาค (刺史) ของโม่โจว (莫州, ทุกวันนี้คือ เหมาโจว เหอเป่ย์) และได้รับรางวัลมากมาย เช่นเคย แทนที่เขาจะนำของขวัญกลับไปให้ครอบครัว เขากลับแจกจ่ายให้กับทหารของเขา[1]
เมื่อกองกำลังเหลียวบุกอีกครั้งในฤดูหนาว เหยียนหล่างก็สู้ต่อแต่ทำทีล่าถอยซึ่งทั้งหมดเป็นแผนของเขา ในที่สุดเขาก็ล่อศัตรูไปทางทิศตะวันตกของภูเขาหยางซาน (羊山 ทุกวันนี้อยู่ในเทศมณฑลซูสุ่ย) ซึ่งเขาดักซุ่มโจมตี กองกำลังเหลียวถูกทำลายและเหยีนหล่างได้ถวายหัวของขุนพลเหลียวต่อจักรพรรดิเจินจง พร้อมกับ หยาง ซือ หยาง เหยียนหล่างได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้บัญชาการฝึกทหาร (團練使) ในปี ค.ศ. 1001
อ้างอิงแก้ไข
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
- (ในภาษาจีน) Toqto'a; และคณะ (1344). Liao Shi (遼史) [History of Liao].
- (ในภาษาจีน) Zeng Gong (c. 1200s) [11th century]. Longping Ji (隆平集) [Collection of Long Ping].
- (ในภาษาจีน) Toqto'a; และคณะ (1346). ซ่งฉื่อ (宋史) [History of Song].
- (ในภาษาจีน) Li Tao (1183). Xu Zizhi Tongjian Changbian (續資治通鑑長編) [Extended Continuation to Zizhi Tongjian].
หมวดหมู่:บุคคลในยุคราชวงศ์ซ่ง หมวดหมู่:บุคคลในยุคราชวงศ์ซ่งเหนือ หมวดหมู่:ขุนนางจีน