จางฮว่า
จางฮว่า (จีน: 彰化; เวด-ไจลส์: Chang¹-hua⁴) หรือ เจี๊ยงหั่ว ในภาษาฮกเกี้ยน (เป่อ่วยยี: Chiong-hòa หรือ Chiang-hòa) เป็นนครภายใต้เทศมณฑล และเป็นศูนย์กลางการปกครองของเทศมณฑลจางฮว่า ในประเทศไต้หวัน จางฮว่าเป็นนครภายใต้เทศมณฑลที่มีประชากรมากที่สุด และเป็นส่วนหนึ่งของเขตมหานครไถจง–จางฮว่า ซึ่งเป็นเขตมหานครที่ใหญ่เป็นอันดับ 2 ของไต้หวัน
จางฮว่า 彰化市 เจี๊ยงหั่ว, โชกะ | |
---|---|
สถานที่ต่าง ๆ ในนครจางฮว่า | |
สมญา: เมืองไม้ไผ่ (半線城) | |
ที่ตั้งของนครจางฮว่าในเทศมณฑลจางฮว่า | |
พิกัด: 24°04′N 120°32′E / 24.067°N 120.533°E | |
ประเทศ | ไต้หวัน |
เทศมณฑล | เทศมณฑลจางฮว่า |
การปกครอง | |
• ประเภท | นครภายใต้เทศมณฑล |
• นายกเทศมนตรี | หลิน ชื่อเสียน (林世賢) |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 65.68 ตร.กม. (25.36 ตร.ไมล์) |
ประชากร (ธันวาคม 2014) | |
• ทั้งหมด | 235,022 คน |
• ความหนาแน่น | 3,600 คน/ตร.กม. (9,300 คน/ตร.ไมล์) |
รหัส ISO 3166 | TW-CHA |
เว็บไซต์ | www |
นครจางฮว่า | |||||||||||||||||||||||||||||||
ภาษาจีน | 彰化市 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
นครแห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัยของชาวปาปู้ซ่า (巴布薩族) หรือชาวเมาอู้ชู่ (貓霧捒族) มานานนับร้อย ๆ ปี ทั้งเป็นฐานทัพของชาวฮั่นที่รุกรานไต้หวันในอดีต ผู้รุกรานเหล่านี้ตั้งป้อมปราการไม้ไผ่เรียงราย เป็นเหตุให้ท้องที่นี้ได้ชื่อว่า "เมืองไม้ไผ่"
จางฮว่าเป็นรู้จักกันดีจากสถานที่สำคัญอย่าง พระพุทธรูปองค์ใหญ่แห่งวัดปากั้วชาน (八卦山大佛) รูปปั้นนี้สูง 26 เมตร ตั้งอยู่บนยอดเขาปากั้วที่มองเห็นทัวทัศน์ของตัวเมืองได้ ทางเดินหลักขึ้นไปยังรูปปั้นพระใหญ่นั้นเรียงรายไปด้วยรูปปั้นในตำนานทางพุทธศาสนา อีกสถานที่หนึ่งที่น่าสนใจคือวัดที่เก่าแก่ที่สุดของไต้หวัน วัดขงจื้อแห่งจางฮว่า (彰化孔子廟)
ประวัติศาสตร์
แก้สาธารณรัฐจีน
แก้หลังจากญี่ปุ่นส่งมอบไต้หวันให้กับสาธารณรัฐจีนเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 1945 นครจางฮว่า ก็ได้รับการสถาปนาเป็นนครที่ปกครองภายใต้มณฑลของมณฑลไต้หวันเมื่อวันที่ 25 ธันวาคมในปีเดียวกัน เมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน 1951 ได้มีการจัดตั้งสำนักงานนครจางฮว่าขึ้น และต่อมาในวันที่ 1 ธันวาคม 1951 ได้มีการลดฐานะลงเป็นนครที่ปกครองภายใต้เทศมณฑล และกลายเป็นศูนย์กลางการปกครองของเทศมณฑลจางฮว่า[1]
ภูมิศาสตร์
แก้นครจางฮว่ามีพื้นที่ราบมากมาย อย่างไรก็ตาม ที่ราบถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนตามทิวเขาตอนกลางของไต้หวัน ส่วนที่หนึ่งเป็นพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงใต้ และอีกส่วนหนึ่งเป็นพื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ พื้นที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือถึงแม้จะเป็นที่ราบเรียบ แต่มักได้รับผลกระทบจากการพังทลายของดินที่เกิดจากพายุไต้ฝุ่นในฤดูร้อน จึงไม่เหมาะสำหรับการอยู่อาศัย
อุณหภูมิโดยเฉลี่ยรายปีของนครจางฮว่าอยู่ที่ 22.4 องศาเซลเซียส (72.3 องศาฟาเรนไฮต์) โดยเดือนกรกฎาคมจะร้อนที่สุด และเดือนมกราคมจะหนาวที่สุด ปริมาณน้ำฝนรายปีอยู่ที่ 1,723.4 มิลลิเมตร (67.85 นิ้ว) โดยในเดือนมิถุนายนจะมีฝนตกชุกที่สุด และเดือนพฤศจิกายนจะแห้งแล้งที่สุด ปริมาณน้ำฝนจะน้อยลงในทางทิศตะวันตกใกล้กับแนวชายฝั่ง
การขนส่ง
แก้ในนครจางฮว่ามีสถานีรถไฟของการรถไฟไต้หวันแห่งเดียว คือ สถานีรถไฟจางฮว่า
ทางด่วน 1 เชื่อมต่อนครจางฮว่าเข้ากับนครไถจง และเป็นหนึ่งในเส้นทางหลักในการสัญจรไปมาระหว่างสองเมืองนี้ ทางด่วน 3 ตัดกับทางด่วน 1 ที่จางฮว่า และยังเชื่อมต่อกับทางหลวงมณฑล 74 อีกด้วย
ภาพ
แก้-
สำนักงานนครจางฮว่า
-
ห้องสมุดนครจางฮว่า
-
สถานีขนส่งผู้โดยสารจางฮว่า
อ้างอิง
แก้- ↑ "Get to Know Changhua City". Changhua City Office. สืบค้นเมื่อ 3 มีนาคม 2017.[ลิงก์เสีย]