จังหวัดพระวิหาร

จังหวัดพระวิหาร
จังหวัดพระวิหาร; ខេត្តព្រះវិហារ
	จังหวัด
	ปราสาทพระวิหาร
	แผนที่ประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดพระวิหาร
	พิกัด: 13°47′N 104°58′E / 13.783°N 104.967°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 13°47′N 104°58′E / 13.783°N 104.967°E
ประเทศ	กัมพูชา
ยกฐานะเป็นจังหวัด	พ.ศ. 2502
ตั้งชื่อจาก	ปราสาทพระวิหาร
เมืองหลัก	พนมตะแบงมีชัย
การปกครอง
• ผู้ว่าราชการจังหวัด	Un Chanda (พรรคประชาชนกัมพูชา)
พื้นที่
• ทั้งหมด	13,788 ตร.กม. (5,324 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	ที่ 3
ประชากร (พ.ศ. 2551)
• ทั้งหมด	170,852 คน
• อันดับ	ที่ 19
• ความหนาแน่น	12 คน/ตร.กม. (32 คน/ตร.ไมล์)
• อันดับความหนาแน่น	ที่ 23
เขตเวลา	UTC+07
รหัสโทรศัพท์	+855
รหัส ISO 3166	KH-13
อำเภอ	7

พระวิหาร^[2] หรือ เปรียะฮ์วิเฮียร์^[2] (เขมร: ព្រះវិហារ) เป็นจังหวัดสำคัญทางภาคเหนือของประเทศกัมพูชา มีชายแดนติดกับประเทศไทยทางด้านจังหวัดศรีสะเกษ มีเมืองพนมตะแบงมีชัยเป็นเมืองหลักของจังหวัด จังหวัดนี้เป็นที่ตั้งของปราสาทพระวิหารซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณชายแดนไทย-กัมพูชาที่มีปัญหาเรื่องพื้นที่ทับซ้อน และได้เกิดกรณีพิพาทเรื่องปราสาทหินนี้จนต้องมีการตัดสินในศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ เมื่อ พ.ศ. 2505

การแบ่งเขตการปกครองแก้ไข

จังหวัดพระวิหารประกอบด้วย 7 อำเภอ (ស្រុក) ได้แก่

รหัสเมือง	ชื่อเมือง (ภาษาเขมร)	เขียนด้วยอักษรไทย	เขียนด้วยอักษรโรมัน
1301	ជ័យសែន	ชัยแสน	Jaisan
1302	ឆែប	แฉบ	Chaeb
1303	ជាំក្សាន្ត	จอมกระสานต์ (ชำกฺสานฺต)	Jomcrasan
1304	គូលែន	กูแลน (คูแลน)	Culan
1305	រវៀង	ระเวียง (รเวียง)	Rawiang
1306	សង្គមថ្មី	สังคมถเม็ย (สงฺคมถฺมี)	Sangcom Thmei
1307	ត្បែងមានជ័យ	ตะแบงมีชัย (แตฺบงมานชัย)	Tabang Miangei

บทความเกี่ยวกับประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล