จังหวัดซูลาเวซีเหนือ
ซูลาเวซีเหนือ หรือ ซูลาเวซีอูตารา[2] (อินโดนีเซีย: Sulawesi Utara, อังกฤษ: North Sulawesi) เป็นจังหวัดหนึ่งในประเทศอินโดนีเซีย ตั้งอยู่บนคาบสมุทรมีนาฮาซาทางตอนเหนือของเกาะซูลาเวซี ทางทิศใต้ของประเทศฟิลิปปินส์และทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศมาเลเซีย โดยอยู่ติดกับประเทศฟิลิปปินส์ทางทิศเหนือ ติดกับทะเลโมลุกกะทางทิศตะวันออก ติดกับจังหวัดโก-รนตาโลทางทิศตะวันตก และติดกับอ่าวโตมีนีทางทิศใต้ เมืองหลักของจังหวัดคือเมืองมานาโด โดยจังหวัดมีประชากร 4,135,526 คน จากข้อมูลการสำรวจสำมะโนประชากรปี ค.ศ. 2010[3] และจากข้อมูลประชากรอย่างเป็นทางการล่าสุดในเดือนมกราคม 2014 มีประชากร 4,353,540 คน เมืองมานาโดยังเป็นประตูหลักและศูนย์กลางเศรษฐกิจของจังหวัด เมืองสำคัญอื่น ๆ เช่น โตโมฮนและบีตุง จังหวัดมีภูเขา 41 ลูกที่มีความสูงตั้งแต่ ,112–1,995 เมตร (3,648–6,545 ฟุต) ทางด้านธรณีวิทยาภูมิภาคนี้ยังเป็นภูเขาไฟใหม่โดยส่วนใหญ่ มีการระเบิดหลายครั้งและเป็นภูเขาไฟทรงกรวยที่ยังครุกรุ่นอยู่ ที่พบได้ตอนกลางของมีนาฮาซา โบลาอังโมงนโดว และหมู่เกาะซางีเฮอ
จังหวัดซูลาเวซีเหนือ Provinsi Sulawesi Utara (อินโดนีเซีย) | |
---|---|
หมุนตามเข็มนาฬิกา: จากบนซ้าย : ทิวทัศน์ผู้เขาตุมปาจากหาดมาลาลายัง, ทะเลสาบตนดาโน, หาดเตลุกบูยุต, หาดเบนเตนัน, ทัศนียภาพในจังหวัดซูลาเวซีเหนือ, บูนาเกินและมานาโด, ภูเขาโลกน | |
คำขวัญ: Si Tou Timou Tumou Tou (Minahasan) (Human purpose in life is to nurture and educate others) | |
![]() ที่ตั้งจังหวัดซูลาเวซีเหนือในประเทศอินโดนีเซีย | |
พิกัด: 1°15′N 124°50′E / 1.250°N 124.833°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 1°15′N 124°50′E / 1.250°N 124.833°E | |
ประเทศ | ![]() |
ก่อตั้ง | 14 สิงหาคม 1959 |
ผู้ก่อตั้ง | ซัม ราตูลางี |
เมืองหลัก | ![]() |
การปกครอง | |
• องค์กร | North Sulawesi Regional Government |
• ผู้ว่าการจังหวัด | Olly Dondokambey (PDI-P) |
• รองผู้ว่าการจังหวัด | Steven Kandouw |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 13,851.64 ตร.กม. (5,348.15 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | 27th |
ความสูงจุดสูงสุด | 1,995 เมตร (6,545 ฟุต) |
ประชากร (2014)[1] | |
• ทั้งหมด | 4,353,900 คน |
• ความหนาแน่น | 310 คน/ตร.กม. (810 คน/ตร.ไมล์) |
ประชากรศาสตร์ | |
• กลุ่มชาติพันธุ์ | ชาวมีนาฮาซัน, ชาวโมงนโดว, ชาวซางีร์, ชาวตาเลาด์, ชาวโก-รนตาโล, ชาวอินโดนีเซียเชื้อสายจีน, ชาวบูกิซ, ชาวชวา |
• ศาสนา | โปรเตสแตนต์ (63.6%), อิสลาม (30.9%), โรมันคาทอลิก (4.4%), ฮินดู (0.58%), พุทธ (0.14%), ลัทธิขงจื๊อ (0.02%), ยิว |
• ภาษา | อินโดนีเซีย (ทางการ) มลายูมานาโด (lingua franca) ภาษาท้องถิ่น: บันติก, บินเตานา, โมงนโดว, ราตาฮัน, ซางีร์, ตาเลาด์, ตมบูลู, ตนดาโน, ตนซาวัง, ตนเซอา, ตนเต็มโบอัน |
เขตเวลา | UTC+8 (Indonesia Central Time) |
รหัสไปรษณีย์ | 90xxx, 91xxx, 92xxx |
รหัสพื้นที่ | (+62) 4xx |
รหัส ISO 3166 | ID-SA |
ทะเบียนพาหนะ | DB, DL (Sangihe & Talaud Islands) |
HDI | ![]() |
HDI rank | 7th (2015) |
เมืองที่มีพื้นที่มากสุด | บีตุง – 302.89 ตารางกิโลเมตร (116.95 ตารางไมล์) |
เมืองที่มีประชากรมากสุด | มานาโด – (675,411 – 2010) |
อำเภอที่มีพื้นที่มากสุด | อำเภอโบลาอังโมงนโดว – 2,871.65 ตารางกิโลเมตร (1,108.75 ตารางไมล์) |
อำเภอที่มีประชากรมากสุด | อำเภอมีนาฮาซา – (1,710,384 – 2010) |
เว็บไซต์ | sulutprov.go.id |
หน่วยการบริหาร แก้ไข
พื้นที่จังหวัดซูลาเวซีเหนือแบ่งออกเป็น 11 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 4 นครหรือโกตา และ 171 ตำบลหรือเกอจามาตัน[4][5]
- อำเภอ
- อำเภอเกอปูเลาวันซางีเฮอ (Kabupaten Kepulauan Sangihe)
- อำเภอเกอปูเลาวันซีเยาตากูลันดังบียาโร (Kabupaten Kepulauan Siau Tagulandang Biaro)
- อำเภอเกอปูเลาวันตาเลาด์ (Kabupaten Kepulauan Talaud)
- อำเภอโบลาอังโมงนโดว (Kabupaten Bolaang Mongondow)
- อำเภอโบลาอังโมงนโดวตะวันออก (Kabupaten Bolaang Mongondow Timur)
- อำเภอโบลาอังโมงนโดวใต้ (Kabupaten Bolaang Mongondow Selatan)
- อำเภอโบลาอังโมงนโดวเหนือ (Kabupaten Bolaang Mongondow Utara)
- อำเภอมีนาฮาซา (Kabupaten Minahasa)
- อำเภอมีนาฮาซาตะวันออกเฉียงใต้ (Kabupaten Minahasa Tenggara)
- อำเภอมีนาฮาซาใต้ (Kabupaten Minahasa Selatan)
- อำเภอมีนาฮาซาเหนือ (Kabupaten Minahasa Utara)
- นคร
- โกตาโมบากู (Kotamobagu)
- โตโมฮน (Tomohon)
- บีตุง (Bitung)
- มานาโด (Manado; เมืองหลัก)
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ http://sulut.bps.go.id/terkinipenduduk2.cfm เก็บถาวร 26 มิถุนายน 2007 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Retrieved 26 July 2007.
- ↑ ราชบัณฑิตยสภา. ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2564 (หน้า 24)
- ↑ "Penduduk – BPS Sulut". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-19. สืบค้นเมื่อ 2018-11-20.
- ↑ Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
- ↑ "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.