จังหวัดซูลาเวซีตะวันตก

ซูลาเวซีตะวันตก หรือ ซูลาเวซีบารัต[3] (อินโดนีเซีย: Sulawesi Barat) เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศอินโดนีเซีย ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของเกาะซูลาเวซี เมืองหลักคือมามูจู จากข้อมูลประชากรใน ค.ศ. 2010 มีจำนวน 1,158,651 คน และข้อมูลประชากรล่าสุดในเดือนมกราคม 2014 มีจำนวน 1,284,620 คน จังหวัดก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 2004 โดยแยกตัวจากจังหวัดซูลาเวซีใต้

จังหวัดซูลาเวซีตะวันตก

Provinsi Sulawesi Barat (อินโดนีเซีย)
Clockwise, left to right : First 2 pictures are Banga (Pigafetta elata),Traditional Mandar Wedding, and Royal Mandar Graveyard
ธงของจังหวัดซูลาเวซีตะวันตก
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของจังหวัดซูลาเวซีตะวันตก
ตรา
คำขวัญ: 
Mellete Diatonganan
(Following the truth)
ที่ตั้งจังหวัดซูลาเวซีตะวันตกในประเทศอินโดนีเซีย
ที่ตั้งจังหวัดซูลาเวซีตะวันตกในประเทศอินโดนีเซีย
พิกัด: 2°41′S 118°54′E / 2.683°S 118.900°E / -2.683; 118.900พิกัดภูมิศาสตร์: 2°41′S 118°54′E / 2.683°S 118.900°E / -2.683; 118.900
ประเทศ อินโดนีเซีย
เมืองหลักมามูจู
การปกครอง
 • GovernorAli Baal Masdar
 • Vice GovernorEnny Anggraeny Anwar
พื้นที่
 • ทั้งหมด16,787.18 ตร.กม. (6,481.57 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2014)
 • ทั้งหมด1,284,620 คน
 • ความหนาแน่น77 คน/ตร.กม. (200 คน/ตร.ไมล์)
ประชากรศาสตร์
 • กลุ่มชาติพันธุ์Mandarese (49,15%), Toraja (13,95%), Buginese (10,79%) Javanese (5,38%) [1]
 • ศาสนา (2016)Islam (82.22%)
Protestantism (14.82%)
Roman Catholicism (1.47%)
Hinduism (1.25%)
Buddhism (0.04%)
Folk (0.19%)
Confuism (0.01%).[2]
 • ภาษาIndonesian, Mandar, Toraja, Bugis, Makasar language
เขตเวลาUTC+08 (CIT)
ทะเบียนพาหนะDC
HDIเพิ่มขึ้น 0.636 (Medium)
HDI rank31 (2016)
เว็บไซต์sulbarprov.go.id

หน่วยการบริหาร แก้

พื้นที่จังหวัดซูลาเวซีตะวันตกแบ่งออกเป็น 6 อำเภอหรือกาบูปาเต็น และ 69 ตำบลหรือเกอจามาตัน[4][5]

อำเภอ

เมืองหลักของจังหวัดซูลาเวซีตะวันตกได้แก่เมืองมามูจู ตั้งอยู่ที่อำเภอมามูจู

อ้างอิง แก้

  1. "Sulawesi Barat, Cermin Politik dalam Dua Masa". February 24, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-20.
  2. Sulawesi Barat Dalam Angka 2016[ลิงก์เสีย], BPS
  3. ราชบัณฑิตยสภา. ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2564 (หน้า 25)
  4. Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
  5. "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.