จังหวัดคางาวะ
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
จังหวัดคางาวะ (ญี่ปุ่น: 香川県; โรมาจิ: Kagawa-ken) เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่บนเกาะชิโกกุ[4] มีจำนวนประชากร 919,077 คน (ณ วันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 2024)[2] มีขนาดพื้นที่ 1,876.86 ตารางกิโลเมตร (724.66 ตารางไมล์)[1] ทำให้เป็นจังหวัดที่มีขนาดพื้นที่น้อยที่สุดในประเทศญี่ปุ่น จังหวัดคางาวะติดกับจังหวัดเอฮิเมะทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ และติดกับจังหวัดโทกูชิมะทางทิศใต้
จังหวัดคางาวะ 香川県 | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| การถอดเสียงภาษาญี่ปุ่น | |||||||||||||||||
| • อักษรญี่ปุ่น | 香川県 | ||||||||||||||||
| • โรมาจิ | Kagawa-ken | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
 ธง  ตรา | |||||||||||||||||
| เพลง: คางาวะเค็มมิงกะ (香川県民歌) | |||||||||||||||||
 แผนที่ประเทศญี่ปุ่นเน้นจังหวัดคางาวะ | |||||||||||||||||
| พิกัด: 34°16′N 133°57′E / 34.267°N 133.950°E | |||||||||||||||||
| ประเทศ |  ญี่ปุ่น | ||||||||||||||||
| ภูมิภาค | ชิโกกุ | ||||||||||||||||
| เกาะ | ชิโกกุ | ||||||||||||||||
| เมืองหลวง | ทากามัตสึ | ||||||||||||||||
| เขตการปกครองย่อย | อำเภอ: 5, เทศบาล: 17 | ||||||||||||||||
| การปกครอง | |||||||||||||||||
| • ผู้ว่าราชการ | โทโยฮิโตะ อิเกดะ (池田 豊人) | ||||||||||||||||
| พื้นที่[1][a] | |||||||||||||||||
| • ทั้งหมด | 1,876.8 ตร.กม. (724.6 ตร.ไมล์) | ||||||||||||||||
| อันดับพื้นที่ | ที่ 47 | ||||||||||||||||
| ประชากร (1 กันยายน ค.ศ. 2020)[2] | |||||||||||||||||
| • ทั้งหมด | 949,358 คน | ||||||||||||||||
| • อันดับ | ที่ 40 | ||||||||||||||||
| • ความหนาแน่น | 510 คน/ตร.กม. (1,300 คน/ตร.ไมล์) | ||||||||||||||||
| จีดีพี[3] | |||||||||||||||||
| • รวม | 4,009 พันล้านเยน 36.8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (2019) | ||||||||||||||||
| รหัส ISO 3166 | JP-37 | ||||||||||||||||
| เว็บไซต์ | www | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดคางาวะคือ นครทากามัตสึ[5] เมืองที่สำคัญอื่น ๆ เช่น นครมารูงาเมะ นครมิโตโยะ และนครคังอนจิ จังหวัดคางาวะตั้งอยู่ริมทะเลในเซโตะ ตรงข้ามกับจังหวัดโอกายามะที่อยู่บนเกาะฮนชู ซึ่งเชื่อมต่อกันด้วยสะพานใหญ่เซโตะ จังหวัดคางาวะมีเกาะโชโดะ ซึ่งเป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับสองในทะเลในเซโตะ และมีเทือกเขาซานูกิเป็นพรมแดนทางทิศใต้ของจังหวัดซึ่งติดกับจังหวัดโทกูชิมะ
ประวัติศาสตร์
แก้จังหวัดคางาวะในอดีตเป็นพื้นที่ของแคว้นซานูกิ[6]
สมรภูมิสุดท้ายของสงครามเก็มเปคือ ยุทธการที่ยาชิมะ เกิดขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1185 ที่ภูเขายาชิมะ ซึ่งปัจจุบันตั้งอยู่ในพื้นที่ของนครทากามัตสึ เมืองหลวงของจังหวัดคางาวะ เป็นสนามรบของการต่อสู้อันโด่งดังที่สุดระหว่างตระกูลเฮเกะ (ตระกูลไทระ) กับตระกูลเก็นจิ (ตระกูลมินาโมโตะ)[7]
จังหวัดคางาวะเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดเอฮิเมะในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ระหว่างเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1876 ถึงเดือนธันวาคม ค.ศ. 1888[8]
ภูมิศาสตร์
แก้จังหวัดคางาวะครอบคลุมพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะชิโกกุ มีอาณาเขตทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ติดกับจังหวัดเอฮิเมะ และทิศใต้ติดกับจังหวัดโทกูชิมะ โดยเทือกเขาซานูกิทอดยาวตามแนวชายแดนด้านใต้ ในขณะที่ทิศเหนือ ทิศตะวันออก และทิศตะวันตกติดกับแนวชายฝั่งทะเลในเซโตะ ซึ่งฝั่งตรงข้ามเป็นจังหวัดโอกายามะ
ปัจจุบัน จังหวัดคางาวะมีขนาดพื้นที่ 1,876.86 ตารางกิโลเมตร (724.66 ตารางไมล์)[1] ทำให้เป็นจังหวัดที่มีขนาดพื้นที่เล็กที่สุดในประเทศญี่ปุ่น[9] จังหวัดคางาวะเป็นจังหวัดที่มีพื้นที่ค่อนข้างแคบ เนื่องจากตั้งอยู่ระหว่างพื้นที่ภูเขาของเกาะชิโกกุและทะเล
ณ วันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2012 พื้นที่ร้อยละ 11 ของจังหวัดได้รับการกำหนดให้เป็นอุทยานทางธรรมชาติ ได้แก่ อุทยานแห่งชาติเซโตะไนไก และอุทยานธรรมชาติจังหวัดโอตากิ-โอกาวะ[10]
การเมืองการปกครอง
แก้เทศบาล
แก้จังหวัดคางาวะประกอบด้วย 8 เทศบาลนคร, 9 เทศบาลเมือง โดยเทศบาลเมืองจะถูกจัดให้อยู่ภายในอำเภอต่าง ๆ ซึ่งมีอยู่ 5 อำเภอ เทศบาลหลายแห่งได้รับการจัดตั้งขึ้นหลัง ค.ศ. 1999 โดยการควบรวมเทศบาลที่มีอยู่เดิม เนื่องจากเป็นความพยายามของรัฐบาลส่วนกลางที่จะลดจำนวนเทศบาลขนาดเล็ก[11]
| ธง | ชื่อ | ประเภท | อำเภอ[12] | พื้นที่ (ตร.กม.)[1] |
ประชากร ค.ศ. 2020 (คน)[2] |
รหัส ท้องถิ่น | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ทับศัพท์ไทย | อักษรญี่ปุ่น | โรมาจิ | ||||||
|
ทากามัตสึ | 高松市 | Takamatsu-shi | นครศูนย์กลาง | ไม่มี | 375.42 | 417,814 | 37201-3 |
|
มารูงาเมะ | 丸亀市 | Marugame-shi | นคร | ไม่มี | 111.83 | 109,165 | 37202-1 |
|
ซากาอิเดะ | 坂出市 | Sakaide-shi | นคร | ไม่มี | 92.49 | 50,577 | 37203-0 |
|
เซ็นซือจิ | 善通寺市 | Zentsūji-shi | นคร | ไม่มี | 39.93 | 31,620 | 37204-8 |
|
คังอนจิ | 観音寺市 | Kan'onji-shi | นคร | ไม่มี | 117.83 | 56,639 | 37205-6 |
|
ซานูกิ | さぬき市 | Sanuki-shi | นคร | ไม่มี | 158.63 | 46,723 | 37206-4 |
|
ฮิงาชิกางาวะ | 東かがわ市 | Higashikagawa-shi | นคร | ไม่มี | 152.86 | 28,305 | 37207-2 |
|
มิโตโยะ | 三豊市 | Mitoyo-shi | นคร | ไม่มี | 222.70 | 61,839 | 37208-1 |
|
โทโนโช | 土庄町 | Tonoshō-chō | เมือง | โชซุ | 74.38 | 12,915 | 37322-2 |
|
โชโดชิมะ | 小豆島町 | Shōdoshima-chō | เมือง | โชซุ | 95.59 | 13,646 | 37324-9 |
|
มิกิ | 三木町 | Miki-chō | เมือง | คิตะ | 75.78 | 26,859 | 37341-9 |
|
นาโอชิมะ | 直島町 | Naoshima-chō | เมือง | คางาวะ | 14.22[a] | 3,026 | 37364-8 |
|
อูตาซุ | 宇多津町 | Utazu-chō | เมือง | อายาอูตะ | 8.10 | 18,897 | 37386-9 |
|
อายางาวะ | 綾川町 | Ayagawa-chō | เมือง | อายาอูตะ | 109.75 | 22,730 | 37387-7 |
|
โคโตฮิระ | 琴平町 | Kotohira-chō | เมือง | นากาตาโดะ | 8.47 | 8,466 | 37403-2 |
|
ทาดตสึ | 多度津町 | Tadotsu-chō | เมือง | นากาตาโดะ | 24.39 | 22,813 | 37404-1 |
|
มันโน | まんのう町 | Mannō-chō | เมือง | นากาตาโดะ | 194.45 | 17,324 | 37406-7 |
|
จังหวัดคางาวะ | 香川県 | Kagawa-ken | จังหวัด | — | 1,876.86 | 949,358 | 37000-2 |
เศรษฐกิจ
แก้จังหวัดคางาวะมีผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP) ประมาณ 3,802 พันล้านเยน[13] อุตสาหกรรมส่งออกหลักของจังหวัดคางาวะเรียงตามมูลค่าการส่งออก ได้แก่ อุปกรณ์ขนส่ง อุปกรณ์ไฟฟ้า ผลิตภัณฑ์เคมี เครื่องจักรทั่วไป เชื้อเพลิงแร่ สินค้าสำเร็จรูป วัตถุดิบ และอาหาร[14]
อาหาร
แก้
ซานูกิอูดง (เส้นอูดงชนิดหนึ่ง) เป็นอาหารท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงที่สุดของจังหวัดคางาวะ ใน ค.ศ. 2008 มีร้านอุด้งมากกว่า 700 ร้านในจังหวัดนี้เพียงจังหวัดเดียว[15]
นอกจากอูดงแล้ว จังหวัดคางาวะยังมีชื่อเสียงในเรื่อง "โฮเนะสึกิโดริ" ซึ่งเป็นน่องไก่ติดกระดูกปรุงรส เมนูนี้มีต้นกำเนิดจากเมืองมารูงาเมะ และปัจจุบันได้กลายเป็นเมนูยอดนิยมในร้านอิซากายะทั่วประเทศ
มะกอกโอลีฟและผลิตภัณฑ์จากมะกอกโอลีฟได้รับการยอมรับว่าเป็นอาหารของจังหวัดคางาวะ เนื่องจากเป็นแห่งแรกในญี่ปุ่นที่ปลูกต้นมะกอกโอลีฟได้สำเร็จ จังหวัดคางาวะจึงมีผลิตภัณฑ์จากมะกอกโอลีฟมาตั้งแต่ ค.ศ. 1908 นอกจากจะได้รับรางวัลทั้งในประเทศและต่างประเทศในด้านคุณภาพของน้ำมันมะกอกแล้ว จังหวัดคางาวะยังได้สร้างแบรนด์อาหารแยกย่อยจากอุตสาหกรรมมะกอกอีกสองแบรนด์ ได้แก่ "เนื้อวัวมะกอก" และ "เนื้อปลาหางเหลืองมะกอก" โดยเป็นการนำของเสียอินทรีย์จากการคั้นมะกอกมาใช้เป็นอาหารสำหรับวัวและปลาหางเหลือง เนื่องจากของเสียจากมะกอกมีโพลีฟีนอลในปริมาณสูง เนื้อสัตว์แต่ละชนิดจึงไม่เกิดออกซิเดชันหรือสูญเสียความสดของสีได้ง่าย
อาหารประจำท้องถิ่นอื่น ๆ ได้แก่ ขนมน้ำตาลวาซัมบง, บะหมี่โซเม็ง และซอสถั่วเหลืองโชยุ
ประชากรศาสตร์
แก้
ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2020 จังหวัดคางาวะมีจำนวนประชากรประมาณ 950,244 คน ซึ่งน้อยกว่าจำนวนประชากรในสำมะโนประชากร ค.ศ. 2000 ร้อยละ 0.54 ซึ่งอยู่ที่ 1,022,890 คน พื้นที่ของจังหวัดคือ 1,876.86 ตารางกิโลเมตร (724.66 ตารางไมล์) และมีความหนาแน่นของประชากร 506.3 คนต่อตารางกิโลเมตร[16]
การศึกษา
แก้มหาวิทยาลัย
แก้- มหาวิทยาลัยคางาวะ ในทากามัตสึ
- วิทยาลัยวิทยาศาสตร์สุขภาพจังหวัดคางาวะ
- มหาวิทยาลัยชิโกกุกากูอิง ในเซ็นซือจิ
- มหาวิทยาลัยทากามัตสึ
- มหาวิทยาลัยโทกูชิมะบุนริ ในซานูกิ
กีฬา
แก้
ทีมกีฬาต่อไปนี้มีที่ตั้งอยู่ในจังหวัดคางาวะ
- เบสบอล
- คางาวะโอลีฟกายเนอส์ (Kagawa Olive Guyners)
- บาสเกตบอล
- คางาวะไฟฟ์แอร์โรวส์ (Kagawa Five Arrows) ทากามัตสึ
- ฟุตบอล (ซอกเกอร์)
- คามาตามาเระซานูกิ (Kamatamare Sanuki) ทากามัตสึ
- วอลเลย์บอล
- ชิโกกุเอตตีเอตควีน (Shikoku Eighty 8 Queen)
- ฮอกกีน้ำแข็ง
- คางาวะไอซ์เฟลโลวส์ (Kagawa Ice Fellows)
การขนส่ง
แก้รถไฟ
แก้
บริษัทไฟญี่ปุ่นชิโกกุ
โคโตเด็ง (รถไฟฟ้าทากามัตสึโคโตฮิระ)
.svg){kind=logo}
ถนน
แก้ทางด่วน
แก้
ทางหลวงแผ่นดิน
แก้
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 11 (โทกูชิมะ–ทากามัตสึ–มารูงาเมะ–นีฮามะ–มัตสึยามะ)
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 30
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 32 (ทากามัตสึ–โคโตฮิระ–โคจิ)
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 193
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 318
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 319
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 377
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 436
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 438
ท่าเรือ
แก้- ท่าเรือทากามัตสึ - เส้นทางเรือเฟอร์รีไปอูโนะ, โทโนโช (เกาะโชโดชิมะ), โคเบะ, นาโอชิมะ
- ท่าเรือมารูงาเมะ
- ท่าเรือทาดตสึ
- ท่าเรือกโทโนโช - เส้นทางเรือเฟอร์รีไปโอกายามะ, ฮิเมจิ, โคเบะ และโอซากะ
ท่าอากาศยาน
แก้หมายเหตุ
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 全国都道府県市区町村別面積調 (10月1日時点) [Areas of prefectures, cities, towns and villages (October 1)] (PDF). Geospatial Information Authority of Japan (ภาษาญี่ปุ่น). Ministry of Land, Infrastructure, Transport, and Tourism. October 1, 2020. p. 66. สืบค้นเมื่อ 18 March 2021.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "香川県推計人口及び人口移動（令和2年9月1日現在推計）". 香川県 (Kagawa Prefecture). Kagawa Prefectural Government. September 1, 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 11, 2021. สืบค้นเมื่อ February 17, 2021.
- ↑ "2020年度国民経済計算（2015年基準・2008SNA） : 経済社会総合研究所 - 内閣府". 内閣府ホームページ (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2023-05-18.
- ↑ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Kagawa prefecture" in Japan Encyclopedia, p. 446, p. 446, ที่กูเกิล หนังสือ
- ↑ Nussbaum, "Takamatsu" at p. 934, p. 934, ที่กูเกิล หนังสือ.
- ↑ Nussbaum, "Provinces and prefectures" at p. 780, p. 780, ที่กูเกิล หนังสือ.
- ↑ Turnbull, Stephen (2013). The Samurai: A Military History. Routledge. pp. 66–70. ISBN 9781134243693.
- ↑ Ikatachōshi Editing Committee, บ.ก. (March 31, 1987). Ikatachōshi 伊方町誌 [Ikata Town History] (ภาษาญี่ปุ่น). Town of Ikata, printed by DAI-ICHI HOKI Publishing.
- ↑ 平成29年全国都道府県市区町村別の面積を公表. Geospatial Information Authority of Japan. 31 มกราคม 2018. สืบค้นเมื่อ 21 เมษายน 2024.
- ↑ "General overview of area figures for Natural Parks by prefecture" (PDF). Ministry of the Environment. สืบค้นเมื่อ 19 August 2012.
- ↑ "「『平成の合併』について」の公表 [Heisei era mergers]" (PDF). Ministry of Internal Affairs and Communications. March 5, 2010. สืบค้นเมื่อ 25 March 2021.
- ↑ "香川県の郵便番号 ("Postal Codes of Kagawa Prefecture)". Japan Post. สืบค้นเมื่อ 15 March 2021.
- ↑ "Kagawa Regional Information - Investing In..." Japan External Trade Organization. สืบค้นเมื่อ September 21, 2021.
- ↑ 日 本 貿 易 振 興 機 構 （ J E T R O ）; 香 川 貿 易 情 報 セ ン タ ー (March 2020). "香川県貿易実態調査 2020 年（令和 2 年）3 月" (PDF). 香川県貿易実態調査: 155.
- ↑ "Kagawa 香川". Zipango. 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 24, 2019. สืบค้นเมื่อ October 24, 2019.
- ↑ Kagawa, Prefecture Demographics. "Japan: Kagawa". www.citypopulation.de. สืบค้นเมื่อ 17 May 2022.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
- เว็บไซต์ทางการจังหวัดคางาวะ (ในภาษาญี่ปุ่น)
- Notes from Shikoku (ในภาษาอังกฤษ)