จักรวรรดิทิเบต
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
จักรวรรดิทิเบต (ทิเบต: བོད་ཆེན་པོ, ไวลี: bod chen po, พินอินทิเบต: pö qen bo, แปลว่า "ทิเบตใหญ่") หรือ ถู่ปัว (จีน: 吐蕃; พินอิน: Tǔbō / Tǔfān) คือจักรวรรดิที่ปกครองพื้นที่แถบที่ราบสูงทิเบตตั้งแต่ช่วง ค.ศ. 618-842 และยังขยายอำนาจไปตลอดแถบภาคตะวันตกของจีน ไปจนถึงเอเชียกลางและเอเชียใต้ ก่อตั้งขึ้นโดยพระเจ้าซงแจ็นกัมโป แต่จักรวรรดิทิเบตก็ได้ล่มสลายลงหลังจากที่กษัตริย์องค์สุดท้ายคือพระเจ้าลังทาร์มาได้สิ้นพระชนม์เนื่องจากเกิดความขัดแย้งเรื่องผู้สืบทอดราชบัลลังก์ระหว่างลูกชายสองคนคือยุมแต็นกับเออซุง
จักรวรรดิทิเบต བོད་ཆེན་པོ Bod chen po | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ค.ศ. 618–ค.ศ. 842 | |||||||||||||
ธงของพระเจ้าซงแจ็นกัมโป จักรพรรดิทิเบต (คริสต์ศตวรรษที่ 7) | |||||||||||||
แผนที่จักรวรรดิทิเบตในช่วงสูงสุด (ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 8-ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 9)[1] | |||||||||||||
เมืองหลวง | ลาซา | ||||||||||||
ภาษาทั่วไป | กลุ่มภาษาทิเบต | ||||||||||||
ศาสนา | ศาสนาพุทธแบบทิเบต, บอน | ||||||||||||
ความสัมพันธ์ทางครอบครัว | เผ่าเท็งกรี | ||||||||||||
การปกครอง | ราชาธิปไตย | ||||||||||||
จักรพรรดิ | |||||||||||||
• 618–650 | ซงแจ็นกัมโป, จักรพรรดิองค์ที่ 33 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
• 650–655 | คุงซงคุงแจ็น, จักรพรรดิองค์ที่ 34 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
• 655–676 | มังซงมังแจ็น , จักรพรรดิองค์ที่ 35 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
• 676–704 | ชีตวีซงแจ็น, จักรพรรดิองค์ที่ 36 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
• 680–743 | ชีเตจุกแจ็น, จักรพรรดิองค์ที่ 37 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
• 753–797 | ชีซงเตแจ็น, จักรพรรดิองค์ที่ 38 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
• 797–799 | มูเนแจ็นโป, จักรพรรดิองค์ที่ 39 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
• 800/804 – 815 | ชีเตซงแจ็น, จักรพรรดิองค์ที่ 40 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
• 815–838 | รัลปาแจ็น, จักรพรรดิองค์ที่ 41 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
• 838–842 | ลังทาร์มา, จักรพรรดิองค์ที่ 42 แห่งราชวงศ์ยาร์ลุง | ||||||||||||
เลินเช็น (หัวหน้ารัฐมนตรี) | |||||||||||||
• 652–667 | การ์ตงแจ็นยวิลซุง | ||||||||||||
• 685–699 | การ์ชีจิงแจ็นเชอ | ||||||||||||
• 782?–783 | แง็นลัมตักจาลูคง | ||||||||||||
• 783–796 | นานัมจังแกยแช็นลานัง | ||||||||||||
ปันเช็นโป (หัวหน้าพระ) | |||||||||||||
• 798–? | ญังติงเงจินซังโป (คนแรก) | ||||||||||||
• ?–838 | แช็นกาแปกยีเยินแต็น (คนสุดท้าย) | ||||||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | ปลายสมัยโบราณ | ||||||||||||
• ก่อตั้ง | ค.ศ. 618 | ||||||||||||
• สิ้นสุด | ค.ศ. 842 | ||||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||||
ประมาณ ค.ศ. 800[2][3] | 4,600,000 ตารางกิโลเมตร (1,800,000 ตารางไมล์) | ||||||||||||
|
ประวัติศาสตร์
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
สังคม
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
สิ่งประดิษฐ์ที่ค้นพบของจักรวรรดิทิเบต
ดูเพิ่ม
แก้หมายเหตุ
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Kapstein, Matthew T. (2006). "The Tibetan Empire, late eighth-early ninth centuries". The Tibetans. Chichester, West Sussex: Wiley-Blackwell. p. XX. ISBN 978-0-631-22574-4. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 March 2017. สืบค้นเมื่อ 8 August 2021 – โดยทาง Reed.edu.
- ↑ Turchin, Peter; Adams, Jonathan M.; Hall, Thomas D (December 2006). "East-West Orientation of Historical Empires". Journal of World-Systems Research. 12 (2): 222. ISSN 1076-156X. สืบค้นเมื่อ 14 September 2016.
- ↑ Rein Taagepera (September 1997). "Expansion and Contraction Patterns of Large Polities: Context for Russia". International Studies Quarterly. 41 (3): 500. doi:10.1111/0020-8833.00053. JSTOR 2600793.
ข้อมูล
แก้LaRocca, Donald J. Warriors of the Himalayas: Rediscovering the Arms and Armor of Tibet. (2006) Metropolitan Museum of Art. ISBN 0-300-11153-3
- Beckwith, Christopher I. The Tibetan Empire in Central Asia: A History of the Struggle for Great Power among Tibetans, Turks, Arabs, and Chinese during the Early Middle Ages' (1987) Princeton University Press. ISBN 0-691-02469-3
- Bushell, S. W. (1880), The Early History of Tibet. From Chinese Sources, Cambridge University Press
- Lee, Don Y. The History of Early Relations between China and Tibet: From Chiu t'ang-shu, a documentary survey (1981) Eastern Press, Bloomington, Indiana. ISBN 0-939758-00-8
- Pelliot, Paul. Histoire ancienne du Tibet (1961) Librairie d'Amérique et d'orient, Paris
- Powers, John. History as Propaganda: Tibetan Exiles versus the People's Republic of China (2004) Oxford University Press. ISBN 978-0-19-517426-7
- Schaik, Sam van. Galambos, Imre. Manuscripts and Travellers: The Sino-Tibetan Documents of a Tenth-Century Buddhist Pilgrim (2011) Walter de Gruyter ISBN 978-3-11-022565-5
- Stein, Rolf Alfred. Tibetan Civilization (1972) Stanford University Press. ISBN 0-8047-0901-7
- Walter, Michael L. (2009), Buddhism and Empire The Political and Religious Culture of Early Tibet, Brill
- Yamaguchi, Zuiho. (1996). “The Fiction of King Dar-ma’s persecution of Buddhism” De Dunhuang au Japon: Etudes chinoises et bouddhiques offertes à Michel Soymié. Genève : Librarie Droz S.A.
- Nie, Hongyin. 西夏文献中的吐蕃[ลิงก์เสีย]
อ่านเพิ่ม
แก้- "The Early History of Tibet. From Chinese Sources" S. W. Bushell, The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland, New Series, Vol. 12, No. 4 (Oct. 1880), pp. 435–541, Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จักรวรรดิทิเบต