จักรพรรดิโชเก
จักรพรรดิโชเก (ญี่ปุ่น: 長慶天皇; โรมาจิ: Chōkei-tennō; ค.ศ. 1343 – 27 สิงหาคม ค.ศ. 1394) เป็นจักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นองค์ที่ 98 ตามประเพณีการสืบราชสันตติวงศ์ ครองราชบัลลังก์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1368 ก่อนสละราชบัลลังก์ในปี ค.ศ. 1383 พระองค์มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายยูตะนาริ (寛成親王)
จักรพรรดิโชเก 長慶天皇 | |||||
---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
ครองราชย์ | ค.ศ. 1368 – 1383 | ||||
ก่อนหน้า | โกะ-มูรากามิ | ||||
ถัดไป | โกะ-คาเมยามะ | ||||
โชกุน | อาชิกางะ โยชิมิตสึ | ||||
ประสูติ | ค.ศ. 1343 ยูตานาริ (ญี่ปุ่น: 寛成; โรมาจิ: Yutanari) | ||||
สวรรคต | 27 สิงหาคม ค.ศ. 1394 | (50–51 ปี)||||
ฝังพระศพ | ซางะ โนะ มิซาซางิ (嵯峨東陵) | ||||
| |||||
ราชสกุล | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
พระราชบิดา | จักรพรรดิโกะ-มูรากามิ | ||||
พระราชมารดา | คากิมง-อิง |
จักรพรรดิโชเกครอง ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ระหว่างปี ค.ศ. 1368 - ค.ศ. 1383 โดยเป็นสมาชิกจาก ราชสำนักใต้ แห่ง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้
ราชตระกูล
แก้พระราชบิดาของพระองค์คือจักรพรรดิโกะ-มูรากามิ และพระมารดาของพระองค์อาจเป็นคากิมง-อิง[1]
- จักรพรรดินี (ชูงู): ธิดาในไซอนจิ คินชิเงะ
- เกียวโงะ (行悟; 1377–1406)
- เนียวโงะ: โนริโกะ (ไม่ทราบบิดาและนามสกุล)
- พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าชายโทกิยาซุ (世泰親王)
- ไม่ทราบ
- ไคมนจิ โคโชะ (海門承朝; 1374–1443)
- ซนเซ (尊聖; 1376–1432),
- พระราชโอรส: ผู้ก่อตั้งตระกูลทามางาวะ (玉川宮)
พระราชประวัติ
แก้วันที่ 29 มีนาคม ค.ศ. 1368 (โชเฮปีที่ 23 วันที่ 11 เดือน 3)[2] ภายหลังการสวรรคตของจักรพรรดิโกะ-มูรากามิ พระองค์ได้สืบราชบัลลังก์ในบ้านของหัวหน้านักบวชที่ศาลเจ้าซูมิโยชิ ในเขตซูมิโยชิ โอซากะ ที่ราชสำนักภาคใต้ได้ใช้เป็นเมืองหลวง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอิทธิพลของราชสำนักใต้กำลังลดลง การสืบราชบัลลังก์ของพระองค์จึงยังคงมีข้อสงสัยอยู่บ้างจนถึงยุคไทโช ในปี ค.ศ. 1926 ซึ่งตรงกับปลายรัชสมัยของจักรพรรดิไทโช การสืบราชบัลลังก์ของจักรพรรดิโชเกจึงได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการและถูกสอดแทรกเข้าไปอยู่ในสายราชสกุลหลัก
จักรพรรดิโชเกยืนกรานตลอดรัชสมัยของพระองค์ในการต่อสู้กับราชสำนักเหนือ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว ในปี 1383 หรือ 1384 พระองค์สละราชบัลลังก์ให้จักรพรรดิโกะ-คาเมยามะ พระอนุชาของพระองค์
หลังจากการรวมกันอีกครั้งของราชสำนักคู่อริ พระองค์ก็เสด็จกลับไปยังโยชิโนะ ที่ซึ่งพระองค์สวรรคตเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม ค.ศ. 1394 ดวงพระวิญญาณของจักรพรรดิโชเกได้รับการสักการะที่ศาลเจ้าชิโชในโทสึงาวะ[3]
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Hamaguchi 1983, p. 588.
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 158.
- ↑ Ponsonby-Fane, p. 128.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- Hamaguchi, Hiroaki (1983). "Kaki Mon'in". Nihon Koten Bungaku Daijiten 日本古典文学大辞典 (ภาษาJapanese). Vol. 1. Tokyo: Iwanami Shoten. p. 588. OCLC 11917421.
{{cite book}}
: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์) - Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac, ed. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō, 1652], Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 251800045