จักรพรรดิโกะ-ซูซากุ
จักรพรรดิโกะ-ซูซากุ (ญี่ปุ่น: 後朱雀天皇; โรมาจิ: Go-Suzaku-tennō; 14 ธันวาคม ค.ศ. 1009 – 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1045) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 69[1] ตามที่ได้จัดเรียงไว้ในลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม[2]
จักรพรรดิโกะ-ซูซากุ 後朱雀天皇 | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
ครองราชย์ | 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1036 – 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1045 | ||||
ราชาภิเษก | 4 สิงหาคม ค.ศ. 1036 | ||||
ก่อนหน้า | โกะ-อิจิโจ | ||||
ถัดไป | โกะ-เรเซ | ||||
พระราชสมภพ | 14 ธันวาคม ค.ศ. 1009 เฮอังเกียว (เกียวโต) | ||||
สวรรคต | 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1045 ฮิงาชิ-ซันโจเท (東三条第) เฮอังเกียว (เกียวโต) | (35 ปี)||||
ฝังพระศพ | เอ็นโจจิ โนะ มิซาซางิ (円乗寺陵; เกียวโต) | ||||
คู่อภิเษก |
| ||||
พระราชบุตร |
| ||||
| |||||
ราชสกุล | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
พระราชบิดา | จักรพรรดิอิจิโจ | ||||
พระราชมารดา | ฟูจิวาระ โนะ โชชิ |
รัชสมัยของโกะ-ซูซากุอยู่ในช่วง ค.ศ. 1036 ถึง 1045[3]
พระนามของจักรพรรดิโกะ-ซูซากุนำมาจากพระนามของจักรพรรดิซุซะกุในคริสต์ศตวรรษที่ 10 กับ โกะ- (後) ที่มีความหมายตรงตัวว่า "ยุคหลัง" ทำให้พระนามของจักรพรรดิโกะ-ซูซากุมีความหมายว่า จักรพรรดิซูซากุที่ 2 หรือ จักรพรรดิซูซากุยุคหลัง
พระราชประวัติ
แก้จักรพรรดิโกะ-ซุซะกุประสูติเมื่อวันที่ 25 เดือน 11 ปี คันโค ที่ 6 ตรงกับวันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 1009 ที่ พระตำหนักสึชิมิกะโดะ มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายอัตสึนะงะ (ญี่ปุ่น: 敦良親王; โรมาจิ: Atsunaga-shinnō) เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 3 ใน จักรพรรดิอิชิโจ จักรพรรดิองค์ที่ 66 เป็นองค์ที่ 2 ที่ประสูติแต่ จักรพรรดินีโชชิ และเป็นพระราชอนุชาร่วมพระราชมารดาใน จักรพรรดิโกะ-อิชิโจ จักรพรรดิองค์ที่ 68
ก่อนขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ โกะ-ซูซากุมีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ)[4] ว่า เจ้าชายอัตสึนางะ (ญี่ปุ่น: 敦良親王; โรมาจิ: Atsunaga-shinnō)[5][6]
พระราชบิดาของพระองต์คือจักรพรรดิอิจิโจ ส่วนพระราชมารดาคือฟูจิวาระ โนะ อากิโกะ/โชชิ (藤原彰子) ธิดาในฟูจิวาระ โนะ มิจินางะ (藤原道長) พระองค์เป็นพระอนุชาและรัชทายาทของจักรพรรดิโกะ-อิจิโจ
จักรพรรดิโกะ-ซูซากุมีจักรพรรดินี 5 พระองค์และพระราชโอรสธิดารวม 7 พระองค์[7]
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของโกะ-ซูซากุ
แก้เมื่อเจ้าชายอัตสึอะกิระที่รัชทายาทถูกปลดจากตำแหน่งเมื่อ ค.ศ. 1017 ฟุจิวะระ โนะ มิชินะงะ ผู้เป็นพระอัยกา (ตา) จึงสถาปนาเจ้าชายอัตสึนะงะพระชนมายุเพียง 8 พรรษาขึ้นเป็นรัชทายาทแทนหลังจากนั้นมิชินะงะได้ถวายตัวบุตรสาวคนที่ 4 คือ ฟุจิวะระ โนะ คิชิ ผู้เป็นพระมาตุจฉา (น้า) ของเจ้าชายอัตสึนะงะให้เข้ามาเป็นพระชายา (Nyōgō) แต่หลังจากพระชายาคิชิมีพระประสูติกาลพระโอรสองค์แรกและองค์เดียวคือ เจ้าชายชิกะฮิโตะ หรือต่อมาคือ จักรพรรดิโกะ-เรเซ จักรพรรดิองค์ที่ 70 แล้วพระนางก็สิ้นพระชนม์อย่างกะทันหันเมื่อ ค.ศ. 1025 ขณะมีพระชนมายุเพียง 18 พรรษา
เมื่อจักรพรรดิโกะ-อิชิโจสวรรคตลงเมื่อวันที่ 17 เดือน 4 ปี โชเง็ง ที่ 9 ตรงกับวันที่ 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1036 โดยไร้ทายาททำให้เจ้าชายอัตสึนะงะพระอนุชาที่รัชทายาทขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิโกะ-ซุซะกุ เมื่อพระชนมายุได้ 26 พรรษาโดยได้มีการประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกเมื่อเดือน 7 ปี โชเง็ง ที่ 9 ตรงกับวันที่ 10 สิงหาคม ค.ศ. 1036
จักรพรรดิโกะ-ซุซะกุประชวรหนักจึงสละราชบัลลังก์เมื่อวันที่ 16 เดือน 1 ปี คันโตะคุ ที่ 2 ตรงกับวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1045 ให้กับเจ้าชายชิกะฮิโตะพระราชโอรสองค์ใหญ่ที่รัชทายาทพระชนมายุ 19 พรรษาขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิโกะ-เรเซ หลังจากครองสิริราชสมบัติได้เพียง 8 ปีแต่อีกเพียง 2 วันอดีตจักรพรรดิโกะ-ซุซะกุก็สวรรคตเมื่อวันที่ 18 เดือน 1 ปี คันโตะคุ ที่ 2 ตรงกับวันที่ 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1045 ขณะพระชนมายุเพียง 35 พรรษา
พระราชวงศ์
แก้จักรพรรดินี (โคโง): เจ้าหญิงเทชิ (禎子内親王; 1013–1094) ภายหลังเป็นโยเมมนอิง (陽明門院) พระราชธิดาองค์ที่ 3 ในจักรพรรดิซันโจ
- พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงนางาโกะ/เรียวชิ (良子内親王, 1029–1077) – ไซโอแห่งศาลเจ้าอิเซะ (1036–1045) (อิปปง-จูซังงู, 一品准三宮)
- พระราชธิดาองค์ที่ 2: เจ้าหญิงโยชิโกะ/เค็นชิ (娟子内親王, 1032–1103) – ไซอิงแห่งศาลเจ้าคาโมะ (1036–1045) ภายหลังสมรสกับมินาโมโตะ โทชิฟูซะ
- พระราชโอรสองค์ที่ 2: เจ้าชานทากาฮิโตะ (尊仁親王) ภายหลังเป็นจักรพรรดิโกะ-ซันโจ
จักรพรรดินี (ชูงู): ฟูจิวาระ โนะ เก็นชิ (藤原嫄子; 1016–1039) พระธิดาในเจ้าชายอัตสึยาซุกับบุตรีบุญธรรมของฟูจิวาระ โนะ โยริมิจิ
- พระราชธิดาองค์ที่ 3: เจ้าหญิงซูเกโกะ/ยูชิ (祐子内親王; 1038–1105) – (ซัมปง-จูซังงู, 三品准三宮)
- พระราชธิดาองค์ที่ 4: เจ้าหญิงมิวาโกะ/ไบชิ (禖子内親王; 1039–1096) (โรกูโจไซอิง, 六条斎院) – ไซอิงแห่งศาลเจ้าคาโมะ (1046–1058)
มกุฎราชกุมารี (สวรรคตก่อนจักรพรรดิขึ้นครองราชย์): ฟูจิวาระ โนะ โยชิโกะ (藤原嬉子; 1007-1025) ธิดาคนที่ 6 ในฟูจิวาระ โนะ มิจินางะ
- พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าชายชิกาฮิโตะ (親仁親王) ภายหลังเป็นจักรพรรดิโกะ-เรเซ
พระมเหสี (เนียวโงะ): ฟูจิวาระ โนะ นาริโกะ/เซชิ (藤原生子; 1014–1068) ธิดาคนโตของฟูจิวาระ โนะ โนริมิจิ
พระมเหสี (เนียวโงะ): ฟูจิวาระ โนะ โนบูโกะ/เอ็นชิ (藤原延子; 1016–1095) ธิดาคนที่ 2 ในฟูจิวาระ โนะ โยริมูเนะ [ja]
- พระราชธิดาองค์ที่ 5: เจ้าหญิงมาซาโกะ/เซชิ (正子内親王; 1045–1114) (โอชิโนโกจิ-ไซอิง, 押小路斎院) – ไซอิงแห่งศาลเจ้าคาโมะ (1058–1069)
พระราชพงศาวลี
แก้พงศาวลีของจักรพรรดิโกะ-ซูซากุ[8] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
อ้างอิง
แก้- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 後朱雀天皇 (69)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 75.
- ↑ Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 310–311; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. p. 195-196; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 160–162., p. 160, ที่กูเกิล หนังสือ
- ↑ Brown, pp. 264; prior to Emperor Jomei, the personal names of the emperors were very long and people did not generally use them. The number of characters in each name diminished after Jomei's reign.
- ↑ Brown, p. 310; Varley, p. 197.
- ↑ Titsingh, p. 160.
- ↑ Brown, p. 311.
- ↑ "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). 30 April 2010. สืบค้นเมื่อ 19 May 2018.
ข้อมูล
แก้- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
- Moscher, Gouverneur. (1978). Kyoto: A Contemplative Guide. ISBN 9780804812948; OCLC 4589403
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842