จักรพรรดิฮิงาชิยามะ
อาซาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 朝仁; โรมาจิ: Asahito) ได้รับการเลื่อนพระเกียรติหลังสวรรคตเป็น จักรพรรดิฮิงาชิยามะ (ญี่ปุ่น: 東山天皇; โรมาจิ: Higashiyama-tennō; 21 ตุลาคม ค.ศ. 1675 – 16 มกราคม ค.ศ. 1710) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 113 ตามลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม[1][2] ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1687 จนกระทั่งสละราชสมบัติใน ค.ศ. 1709 ตรงกับศักราชเก็นโรกุในยุคเอโดะ[3]
| จักรพรรดิฮิงาชิยามะ 東山天皇 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
| ครองราชย์ | 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1687 – 27 กรกฎาคม ค.ศ. 1709 | ||||
| ก่อนหน้า | เรเง็ง | ||||
| ถัดไป | นากามิกาโดะ | ||||
| โชกุน | ดูรายชื่อ | ||||
| ประสูติ | 21 ตุลาคม ค.ศ. 1675 เกียวโต จังหวัดเกียวโต รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ อาซาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 朝仁; โรมาจิ: Asahito) | ||||
| สวรรคต | 16 มกราคม ค.ศ. 1710 (34 ปี) เกียวโต จังหวัดเกียวโต รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ | ||||
| ฝังพระศพ | สึกิ โนะ วะ โนะ มิซาซางิ เกียวโต | ||||
| คู่อภิเษก | ยูกิโกะ (สมรส 1697) | ||||
| พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ... | |||||
| |||||
| ราชสกุล | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
| พระราชบิดา | จักรพรรดิเรเง็ง | ||||
| พระราชมารดา | มัตสึกิ มูเนโกะ [ja] (พระราชมารดา) ทากัตสึกาซะ ฟูซาโกะ (รับเลี้ยง) | ||||
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของฮิงาชิยามะ
แก้ในปี เท็นนะ ที่ 2 ตรงกับ ค.ศ. 1682 เจ้าชายอะซะฮิโตะขณะมีพระชนมายุเพียง 7 พรรษาได้รับการสถาปนาจากจักรพรรดิเรเง็งผู้เป็นพระราชบิดาให้ขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์โดยได้มีการจัดงานเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่หลังจากเว้นว่างไปกว่า 300 ปี
จักรพรรดิเรเง็งได้สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายอะซะฮิโตะพระชนมายุเพียง 11 พรรษาขึ้นเป็น จักรพรรดิฮิงะชิยะมะ เมื่อวันที่ 21 เดือน 3 ปี โจเคียว ที่ 4 ตรงกับวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1687 โดยได้จัดพิธีราชาภิเษกในอีก 4 วันต่อมาคือวันที่ 25 เดือน 3 ปี โจเคียว ที่ 4 ตรงกับวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1687 หลังจากสละราชบัลลังก์แล้วอดีตจักรพรรดิเรเง็งได้เสด็จไปประทับที่ พระราชวังหลวงเซนโต
ซึ่งพระนามของพระองค์มีที่มาจากชื่อเขต ๆ หนึ่งใน นครเคียวโตะ คือ เขตฮิงะชิยะมะ โดยในรัชสมัยนี้ความสัมพันธ์ของราชสำนักกับบะคุฟุเริ่มดีขึ้น
หลังจากครองสิริราชสมบัติได้ 22 ปีจักรพรรดิฮิงะชิยะมะได้สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายยะซุฮิโตะพระราชโอรสองค์ที่ 5 ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดินะกะมิกะโดะ เมื่อวันที่ 21 เดือน 6 ปี โฮเอะ ที่ 6 ตรงกับวันที่ 27 กรกฎาคม ค.ศ. 1709 โดยอดีตจักรพรรดิฮิงะชิยะมะได้กุมพระราชอำนาจเหนือพระราชโอรสพร้อมกับอดีตจักรพรรดิเรเง็ง
หลังจากอดีตจักรพรรดิฮิงะชิยะมะเป็น ไดโจเท็นโน (มหาธรรมราชา) ได้ไม่กี่เดือนก็ประชวรและเสด็จสวรรคตอย่างกะทันหันเมื่อวันที่ 17 เดือน 12 ปี โฮเอะ ที่ 6 ตรงกับวันที่ 16 มกราคม ค.ศ. 1710 ขณะมีพระชนมายุเพียง 34 พรรษา
พระบรมวงศานุวงศ์
แก้ฮิงาชิยามะมีพระราชโอรสธิดาอย่างน้อย 11 พระองค์
พระมเหสี
แก้| บรรดาศักดิ์ | พระนาม | พระราชสมภพ | สวรรคต | พระราชบิดา | พระราชธิดา |
|---|---|---|---|---|---|
| ชูงู | เจ้าหญิงยูกิโกะ (ญี่ปุ่น: 幸子女王) (ภายหลัง: โชชูมนอิง - 承秋門院) |
14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1680 | 18 มีนาคม ค.ศ. 1720 | อาริซูงาวะ-โนะ-มิยะ ยูกิฮิโตะ | • พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงอากิโกะ |
พระสนม
แก้| พระนาม | ประสูติ | สิ้นพระชนม์ | พระบิดา | พระโอรสธิดา |
|---|---|---|---|---|
| คูชิเงะ โยชิโกะ (ญี่ปุ่น: 櫛笥賀子; โรมาจิ: Kushige Yoshiko) (ภายหลัง: ชิง-ชูเก็มมนอิง - 新崇賢門院) |
ไม่ทราบ | ไม่ทราบ | คูชิเงะ ทากาโตโมะ | • พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าชายอิจิ • พระราชโอรสองค์ที่ 2: เจ้าชายนิ • พระราชโอรสองค์ที่ 4: เจ้าชายฮิซะ • พระราชธิดาองค์ที่ 2: เจ้าหญิงโทมิ • พระราชโอรสองค์ที่ 5: เจ้าชายยาซูฮิโตะ (ภายหลัง จักรพรรดินากามิกาโดะ) • พระราชโอรสองค์ที่ 6: เจ้าชายคันอิง-โนะ-มิยะ นาโอฮิโตะ |
| เรเซ สึเนโกะ ญี่ปุ่น: 冷泉経子; โรมาจิ: Reizei Tsuneko | ค.ศ. 1678 | ค.ศ. 1755 | ไม่ทราบ | • พระราชโอรสองค์ที่ 3: เจ้าชายนักบวชโคกัง |
| ไม่ทราบ | ไม่ทราบ | ไม่ทราบ | ทากัตสึจิ นางากาซุ (อีกชื่อ: ซูงาวาระ - 菅原) |
• พระราชธิดาองค์ที่ 3: เจ้าหญิงโคเมียวโจอิง • พระราชธิดาองค์ที่ 4: เจ้าหญิงโชชูกุ |
พระราชโอรสธิดา
แก้| สถานะ | พระนาม | พระราชสมภพ | สวรรคต | พระราชมารดา | สมรส | พระราชโอรสธิดา |
|---|---|---|---|---|---|---|
| พระราชโอรสองค์แรก | เจ้าชายอิจิ (ญี่ปุ่น: 一宮) | 1693 | 1694 | คูชิเงะ โยชิโกะ | — | — |
| พระราชโอรสองค์ที่ 2 | เจ้าชายนิ (ญี่ปุ่น: 二宮) | 1696 | 1698 | คูชิเงะ โยชิโกะ | — | — |
| พระราชโอรสองค์ที่ 3 | เจ้าชายนักบวชโคกัง (ญี่ปุ่น: 公寛法親王) | 1697 | 1738 | เรเซ สึเนโกะ | ไม่ทราบ | ไม่ทราบ |
| พระราชธิดาองค์แรก | เจ้าหญิงอากิโกะ (ญี่ปุ่น: 秋子内親王) | 1700 | 1756 | เจ้าหญิงยูกิโกะ | ฟูชิมิ-โนะ-มิยะ ซาดาตาเกะ (เจ้าชาย) |
ไม่ทราบ |
| พระราชโอรสองค์ที่ 4 | เจ้าชายฮิซะ (ญี่ปุ่น: 寿宮) | 1700 | 1701 | คูชิเงะ โยชิโกะ | — | — |
| พระราชโอรสองค์ที่ 5 | เจ้าชายยาซูฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 慶仁親王) (ภายหลังเป็นจักรพรรดินากามิกาโดะ) |
1702 | 1737 | คูชิเงะ โยชิโกะ | โคโนเอะ ฮิซาโกะ | • เจ้าชายเทรูฮิโตะ (ภายหลัง: จักรพรรดิซากูรามาจิ) • เจ้าหญิงโชซัง • เจ้าชายนักบวชจุนนิง • กับอีก 14 พระองค์... |
| พระราชธิดาองค์ที่ 2 | เจ้าหญิงโทมิ (ญี่ปุ่น: 福宮) | 1703 | 1705 | คูชิเงะ โยชิโกะ | — | — |
| พระราชโอรสองค์ที่ 6 | เจ้าชายนาโอฮิโตะแห่งคันอิง-โนะ-มิยะ (ญี่ปุ่น: 閑院宮直仁親王) | 1704 | 1753 | คูชิเงะ โยชิโกะ | ซาเอมง-โนะ-ซูเกะ ซานูกิ | ซูเกฮิโตะ, เจ้าชายคันอิง (พระราชบิดาของจักรพรรดิโคกากุ) |
| พระราชธิดาองค์ที่ 3 | เจ้าหญิงโคเมียวโจอิง (ญี่ปุ่น: 光明定院宮) (ทารกตายคลอด) |
1707 | 1707 | ธิดาในทากัตสึจิ นางากาซุ | — | — |
| พระราชธิดาองค์ที่ 4 | เจ้าหญิงโชชูกุ (ญี่ปุ่น: 聖祝女王) | 1709 | 1721 | ธิดาในทากัตสึจิ นางากาซุ | — | — |
พระราชพงศาวลี
แก้| พงศาวลีของจักรพรรดิฮิงาชิยามะ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
อ้างอิง
แก้- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 東山天皇 (113)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard (1959). The Imperial House of Japan. pp. 117–118.
- ↑ Titsingh, Isaac (1834). Annales Des Empereurs Du Japon (ภาษาฝรั่งเศส). Royale de France. pp. 415–416. สืบค้นเมื่อ April 30, 2019.
- ↑ "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). 30 April 2010. สืบค้นเมื่อ 20 January 2018.
อ่านเพิ่ม
แก้- Hammer, Joshua. (2006). Yokohama Burning: the Deadly 1923 Earthquake and Fire that Helped Forge the Path to World War II. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-7432-6465-5; OCLC 67774380
- Meyer, Eva-Maria. (1999). Japans Kaiserhof in der Edo-Zeit: unter besonderer Berücksichtigung der Jahre 1846 bis 1867. Münster: LIT Verlag. ISBN 978-3-8258-3939-0; OCLC 42041594
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1956). Kyoto: The Old Capital of Japan, 794–1869. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 182637732
- __________. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Screech, Timon. (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, 1779–1822. London: RoutledgeCurzon. ISBN 978-0-203-09985-8; OCLC 65177072
- Smith, Robert and Richard K. Beardsley. (2004). Japanese Culture: Its Development And Characteristics. Chicago, Aldine Publishing. OCLC 419072
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Traganeou, Jilly. (2004). The Tokaido Road: Traveling and Representation in Edo and Meiji Japan. New York: RoutledgeCurzon. ISBN 978-0-415-31091-8; OCLC 52347509
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842