จักรพรรดิยุงฮี (เกาหลี융희제; ฮันจา隆熙帝; อาร์อาร์Yunghuije; เอ็มอาร์Yunghŭije; 25 มีนาคม ค.ศ. 1874 – 24 เมษายน ค.ศ. 1926) หรือ พระเจ้าซุนจง (เกาหลี: 순종) หรือในเชิงเหยียดหยามว่า ชีนิลพา ยุงฮี (เกาหลี: 친일파 แปลตรงตัว "ยุงฮี ขี้ข้าญี่ปุ่น")[1][2][3] ทรงเป็นสมเด็จพระราชาหรือสมเด็จพระจักรพรรดิลำดับที่ 2 แห่งจักรวรรดิเกาหลี เป็นพระประมุข ลำดับที่ 27 ถ้านับจากสมัยราชอาณาจักรโชซ็อน และเป็นพระประมุขพระองค์สุดท้ายในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชของเกาหลี โดยพระองค์ทรงขึ้นเสวยราชย์เป็นสมเด็จพระจักรพรรดิ ในปี ค.ศ. 1908 ซึ่งช่วงนี้เอง จักรวรรดิเกาหลีมีสถานะเป็นรัฐในอารักขาของจักรวรรดิญี่ปุ่น ทำให้พระองค์ทรงไม่มีพระราชอำนาจใดๆ เนื่องจากอำนาจทั้งหมดตกอยู่ในมือของผู้สำเร็จราชการชาวญี่ปุ่นและองค์ชายแดวอนจนหมดสิ้น อีกทั้งพระองค์มีพระพลานามัยไม่สู้แข็งแรงนัก การที่ญี่ปุ่นยินยอมให้พระองค์ขึ้นเสวยราชย์ก็เพื่อรอเวลาที่จะกลืนจักรวรรดิเกาหลีได้โดยสมบูรณ์เท่านั้น

จักรพรรดิยุงฮี
대한제국 순종
大韓帝國純宗
จักรพรรดิเกาหลี
ครองราชย์19 กรกฎาคม ค.ศ. 1907 – 29 สิงหาคม ค.ศ. 1910
ก่อนหน้าพระเจ้าโคจง
ถัดไปยุบตำแหน่ง
(เทราอูจิ มาซาตาเกะทำหน้าเป็นผู้สำเร็จราชการในเกาหลีของประเทศญี่ปุ่น)
มกุฎราชกุมารแห่งเกาหลี
ครองราชย์13 ตุลาคม ค.ศ. 1897 – 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1907
ก่อนหน้าก่อตั้งตำแหน่ง
ถัดไปมกุฎราชกุมารอึยมิน
มกุฎราชกุมารแห่งโชซ็อน
ครองราชย์1876 – 13 ตุลาคม ค.ศ. 1897
ก่อนหน้าเจ้าชายรัชทายาทฮโยมย็อง
ถัดไปยุบตำแหน่ง
พระราชสมภพ25 มีนาคม ค.ศ. 1874(1874-03-25)
พระราชวังชังด็อก, ฮันซ็อง, เกาหลีสมัยราชวงศ์โชซ็อน
สวรรคต24 เมษายน ค.ศ. 1926(1926-04-24) (52 ปี)
พระราชวังชังด็อก, เคโจ, เกาหลีของประเทศญี่ปุ่น
ฝังพระศพYureung
คู่อภิเษกจักรพรรดินีซุนมย็อง (สมรส 1882–1904) จักรพรรดินีซุนจ็อง (สมรส 1907–1926)
รัชศก
ยุงฮี (융희, 隆熙; 1907–1910)
พระสมัญญานาม
Emperor Mun-on Mu-ryeong Don-in Seong-gyeong Hyo (문온무령돈인성경효황제, 文溫武寧敦仁誠敬孝皇帝)
วัดประจำรัชกาล
ซุนจง (순종, 純宗)
ราชสกุลสกุลอี
พระราชบิดาพระเจ้าโคจง
พระราชมารดาจักรพรรดินีมย็องซ็อง
ชื่อเกาหลี
ฮันกึล
ฮันจา
อาร์อาร์Sunjong Yunghuije
เอ็มอาร์Sunjong Yung'huije
นามปากกา
ฮันกึล
정헌
ฮันจา
正軒
อาร์อาร์Jeongheon
เอ็มอาร์Chŏnghŏn
ชื่อเกิด
ฮันกึล
이척
ฮันจา
李坧
อาร์อาร์I Cheok
เอ็มอาร์Yi Ch'ŏk
ชื่อสุภาพ
ฮันกึล
군방
ฮันจา
君邦
อาร์อาร์Gunbang
เอ็มอาร์Kunbang

ในที่สุด อีก 2 ปีถัดมา หรือในปี ค.ศ. 1910 จักรวรรดิญี่ปุ่นก็ได้ล้มล้างสถาบันจักรพรรดิของเกาหลีลงและควบคุมเชื้อสายราชวงศ์โชซ็อนทั้งหมดไปญี่ปุ่น ทำให้นักประวัติศาสตร์เกาหลีส่วนหนึ่งไม่ถือว่าพระองค์ทรงป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายแต่ถือว่าสมเด็จพระจักรพรรดิควางมูแห่งจักรวรรดิเกาหลี (พระเจ้าโกจง) ทรงเป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายแทน

พระบรมวงศานุวงศ์

แก้

พระราชินี

การสิ้นสุดรัชกาลและยุคสมัยแห่งราชวงศ์

แก้

ในปี พ.ศ. 2453 (ค.ศ. 1910) สมเด็จพระจักรพรรดิยุงฮีแห่งจักรวรรดิเกาหลี (พระเจ้าซุนจง) ทรงถูกถอดออกจากตำแหน่งจักรพรรดิและลดฐานะเหลือเพียงกษัตริย์ ขณะที่ญี่ปุ่นก็ทำการล้มล้างสถาบันจักรพรรดิของเกาหลีด้วยการควบคุมเชื้อสายราชวงศ์โชซ็อนทั้งหมดไปไว้ที่ญี่ปุ่น เพื่อเป็นตัวประกันและไม่ให้สามารถกลับคืนสู่อำนาจได้อีก เกาหลี จึงถูกปิดฉากความเป็นจักรวรรดิและยุคสมัยแห่งราชวงศ์กว่า 2 พันปีลงอย่างถาวรตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

พระราชตระกูล

แก้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ลี พยองอึน (ทางเชื้อสาย)
เจ้าชายอึนซิน (พระบิดาบุญธรรม)
 
 
 
 
 
 
 
เจ้าชายนัมยอน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แทว็อนกุนฮึงซ็อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
พระเจ้าโคจง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
พระสนมมินโยฮุง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
จักรพรรดิยุงฮี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
มินชิรอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
จักรพรรดินีมย็องซ็อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฮันชางบู
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

อ้างอิง

แก้
  1. "Chinilpa - Unionpedia, the concept map". en.unionpedia.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-01-16.
  2. http://encykorea.aks.ac.kr/Contents/Item/E0002014
  3. http://encykorea.aks.ac.kr/Contents/Item/E0031947
ก่อนหน้า จักรพรรดิยุงฮี ถัดไป
จักรพรรดิควางมู
(พระเจ้าโกจง)
   
จักรพรรดิแห่งเกาหลี
(พ.ศ. 2450 - 2453)
  จักรพรรดิเมจิ
ในตำแหน่ง พระประมุขแห่งเกาหลี
——————————
ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์:

เจ้าชายอุยมิน มกุฎราชกุมารแห่งเกาหลี