จักรพรรดิซางะ (ญี่ปุ่น: 嵯峨天皇โรมาจิSaga-tennō) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 52 ของญี่ปุ่น[1] อ้างอิงจากการสืบราชสันตติวงศ์ตามประเพณี[2] รัชสมัยของจักรพรรดิซางะกินเวลาตั้งแต่ปี ค.ศ. 809 ถึง ค.ศ. 823[3]

จักรพรรดิซางะ
嵯峨天皇
จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่น องค์ที่ 52
ครองราชย์
18 พฤษภาคม ค.ศ. 809 - 29 พฤษภาคม ค.ศ. 823
พิธีขึ้น30 พฤษภาคม ค.ศ. 809
ไดโจไซ19 ธันวาคม ค.ศ. 810
รัชศกไดโด (806 - 810)
โคนิง (810 - 824)
รัชทายาทเจ้าชายคามิโนะ
ก่อนหน้าเฮเซ
ถัดไปจุนนะ

พระราชสมภพ3 ตุลาคม ค.ศ. 786
นะระ
สวรรคต24 สิงหาคม ค.ศ. 842
ฝังพระบรมศพ26 สิงหาคม 824
สุสานหลวงซางะยามางามิเรียว
พิธีฉลองการเจริญวัย17 มีนาคม ค.ศ. 799
พระราชบิดาจักรพรรดิคัมมุ
จักรพรรดินี (โคโง)ทะชิบะนะ โนะ คะชิโกะ
พระราชโอรส-ธิดาจักรพรรดินิมเมียว
เจ้าหญิงเซชิ

พระนามของพระองค์ต่อมาได้ถูกนำไปใช้เป็นพระนามของ จักรพรรดิโกซางะ จักรพรรดิในช่วง คริสต์ศตวรรษที่ 13

พระราชประวัติ

แก้

ก่อนจะขึ้นสืบ ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ จักรพรรดิซางะมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายคะมิโนะ(神野)

จักรพรรดิซางะเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 2 ใน จักรพรรดิคัมมุ จักรพรรดิองค์ที่ 50 และเป็นพระราชอนุชาร่วมพระราชมารดาเดียวกับ จักรพรรดิเฮเซ จักรพรรดิองค์ที่ 51 ตามตำนานกล่าวกันว่าจักรพรรดิซางะเป็นจักรพรรดิองค์แรกที่เสวยชาที่นำเข้ามาจากจีน

เหตุการณ์ในพระชนมชีพของจักรพรรดิซะงะ

แก้
  • 9 มิถุนายน ค.ศ. 806 (วันที่ 19 เดือน 5 ปี ไดโด ที่ 1) : ได้มีการประกอบพิธีสถาปนาเจ้าชายคะมิโนะพระราชอนุชาขึ้นเป็นรัชทายาท
  • 18 พฤษภาคม ค.ศ. 809 (วันที่ 1 เดือน 4 ปี ไดโด ที่ 4) : จักรพรรดิเฮเซพระประชวรหนักจึงสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายคะมิโนะที่รัชทายาทขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิซะงะ
  • 30 พฤษภาคม ค.ศ. 809 (วันที่ 13 เดือน 4 ปี ไดโด ที่ 4) : จักรพรรดิซะงะได้ประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกที่พระราชวังหลวงเฮอัง
  • 14 ตุลาคม ค.ศ. 810 (วันที่ 13 เดือน 9 ปี ไดโด ที่ 5) : จักรพรรดิซะงะสถาปนาเจ้าชายโอโตะโมะพระราชอนุชาขึ้นเป็นรัชทายาท
  • 29 พฤษภาคม ค.ศ. 823 (วันที่ 16 เดือน 4 ปี โคนิง ที่ 14) : ปีที่ 14 ในรัชสมัยจักรพรรดิซะงะสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายโอโตะโมะขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิจุนนะ
  • 9 มิถุนายน ค.ศ. 823 (วันที่ 27 เดือน 4 ปี โคนิง ที่ 14) : จักรพรรดิจุนนะได้ประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกที่พระราชวังหลวงเฮอัง
  • 24 สิงหาคม ค.ศ. 842 (วันที่ 15 เดือน 7 ปี โจวะ ที่ 9) : อดีตจักรพรรดิซะงะสวรรคตเมื่อพระชนมายุได้ 55 พรรษา

พระราชวงศ์

แก้

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Emperor Saga, Saganoyamanoe Imperial Mausoleum, Imperial Household Agency
  2. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 63–64.
  3. Brown and Ishida, pp. 280–282; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 151–163; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 97–102., p. 97, ที่กูเกิล หนังสือ

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้