จักรพรรดิชูเกียว

จักรพรรดิชูเกียว (ญี่ปุ่น: 仲恭天皇โรมาจิChūkyō-tennō; 30 ตุลาคม ค.ศ. 1218 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 1234) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 85 ตามประเพณีการสืบราชสันตติวงศ์ รัชสมัยของพระองค์กินเวลาเพียงเดือนเดียวในปี ค.ศ. 1221 และพระองค์ไม่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นจักรพรรดิอย่างเป็นทางการจนกระทั่งปี ค.ศ. 1870 เนื่องจากความสงสัยอันเนื่องมาจากระยะเวลาในรัชสมัยของพระองค์[1] สำนักพระราชวังรับรอง คูโจ โนะ มิซาซางิ (九條陵) ใกล้วัดโทฟูกุ ในเขตฟูชิมิ เมืองเกียวโตเป็นสุสานหลวงของพระองค์

จักรพรรดิชูเกียว
仲恭天皇
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์13 พฤษภาคม ค.ศ. 1221 – 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1221
ก่อนหน้าจุนโตกุ
ถัดไปโกะ-โฮริกาวะ
ประสูติ30 ตุลาคม ค.ศ. 1218
สวรรคต18 มิถุนายน ค.ศ. 1234(1234-06-18) (15 ปี)
ฝังพระศพคูโจ โนะ มิซาซางิ (九條陵; เกียวโต)
พระสมัญญานาม
ชิโงแบบจีน:
จักรพรรดิชูเกียว (仲恭天皇)
ราชสกุลราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดาจักรพรรดิจุนโตกุ
พระราชมารดาฟูจิวาระ โนะ ริตสึชิ

พงศาวลี

แก้

ก่อนขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ชูเกียวมีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ)[2] ว่า เจ้าชายคาเนนาริ (ญี่ปุ่น: 懐成親王โรมาจิKanenari-shinnō)[3]

พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์แรกในจักรพรรดิจุนโตกุกับริตสึชิ (?) (立子) ธิดาในคูโจ โยชิตสึเนะ (九条良経)

  • พระมเหสี: อูเกียวโนไดบุ-โนะ-สึโบเนะ (右京大夫局) ธิดาในนักบวช
    • พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงโยชิโกะ (義子内親王) ภายหลังเป็นวาเดมนอิง (和徳門院, 1234 - 1289)

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพ

แก้

สงครามปีโจคิว

แก้

ในปี 1764 อันตรงกับปีแรกในรัชกาลจักรพรรดิชูเกียวอดีต จักรพรรดิโกะ-โทะบะ พระอัยกาทำสงครามกับ รัฐบาลโชกุนคะมะกุระ เพื่อทวงพระราชอำนาจคืนแต่ผลปรากฏว่ากองทัพของอดีตจักรพรรดิพ่ายแพ้ทำให้จักรพรรดิชูเกียวถูกปลดจากราชบัลลังก์และถูกเนรเทศหลังจากครองราชบัลลังก์เพียง 77 วัน

บั้นปลายพระชนม์ชีพ

แก้

หลังจากสิ้นสุด สงครามปีโจคิว องค์จักรพรรดิชูเกียวถูกปลดจากราชบัลลังก์และถูกเนรเทศมายังเกาะเล็กๆแห่งหนึ่งพร้อมกับอดีตจักรพรรดิอีก 3 พระองค์คืออดีต จักรพรรดิโกะ-โทะบะ อดีต จักรพรรดิสึชิมิกะโดะ และ อดีต จักรพรรดิจุนโตะกุ พระราชบิดา

จักรพรรดิชูเกียวเสด็จสวรรคต ณ เกาะเล็กๆแห่งนี้เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน ค.ศ. 1777 ขณะพระชนม์ได้เพียง 15 พรรษา

ชื่อในรัชกาล

แก้

ศักราชในรัชกาลจักรพรรดิชูเกียวมีเพียงศักราชเดียวคือ

อ้างอิง

แก้
  1. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 236–237; Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 343–344; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 223–226.
  2. Brown, pp. 264; n.b., up until the time of Emperor Jomei, the personal names of the emperors (their imina) were very long and people did not generally use them. The number of characters in each name diminished after Jomei's reign.
  3. Titsingh, p. 148; Brown, p. 343; Varley, p. 223.

ข้อมูล

แก้