จักรพรรดิชูเกียว
จักรพรรดิชูเกียว (ญี่ปุ่น: 仲恭天皇; โรมาจิ: Chūkyō-tennō; 30 ตุลาคม ค.ศ. 1218 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 1234) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 85 ตามประเพณีการสืบราชสันตติวงศ์ รัชสมัยของพระองค์กินเวลาเพียงเดือนเดียวในปี ค.ศ. 1221 และพระองค์ไม่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นจักรพรรดิอย่างเป็นทางการจนกระทั่งปี ค.ศ. 1870 เนื่องจากความสงสัยอันเนื่องมาจากระยะเวลาในรัชสมัยของพระองค์[1] สำนักพระราชวังรับรอง คูโจ โนะ มิซาซางิ (九條陵) ใกล้วัดโทฟูกุ ในเขตฟูชิมิ เมืองเกียวโตเป็นสุสานหลวงของพระองค์
จักรพรรดิชูเกียว 仲恭天皇 | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
ครองราชย์ | 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1221 – 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1221 | ||||
ก่อนหน้า | จุนโตกุ | ||||
ถัดไป | โกะ-โฮริกาวะ | ||||
ประสูติ | 30 ตุลาคม ค.ศ. 1218 | ||||
สวรรคต | 18 มิถุนายน ค.ศ. 1234 | (15 ปี)||||
ฝังพระศพ | คูโจ โนะ มิซาซางิ (九條陵; เกียวโต) | ||||
| |||||
ราชสกุล | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
พระราชบิดา | จักรพรรดิจุนโตกุ | ||||
พระราชมารดา | ฟูจิวาระ โนะ ริตสึชิ |
พงศาวลี
แก้ก่อนขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ชูเกียวมีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ)[2] ว่า เจ้าชายคาเนนาริ (ญี่ปุ่น: 懐成親王; โรมาจิ: Kanenari-shinnō)[3]
พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์แรกในจักรพรรดิจุนโตกุกับริตสึชิ (?) (立子) ธิดาในคูโจ โยชิตสึเนะ (九条良経)
- พระมเหสี: อูเกียวโนไดบุ-โนะ-สึโบเนะ (右京大夫局) ธิดาในนักบวช
- พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงโยชิโกะ (義子内親王) ภายหลังเป็นวาเดมนอิง (和徳門院, 1234 - 1289)
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพ
แก้สงครามปีโจคิว
แก้ในปี 1764 อันตรงกับปีแรกในรัชกาลจักรพรรดิชูเกียวอดีต จักรพรรดิโกะ-โทะบะ พระอัยกาทำสงครามกับ รัฐบาลโชกุนคะมะกุระ เพื่อทวงพระราชอำนาจคืนแต่ผลปรากฏว่ากองทัพของอดีตจักรพรรดิพ่ายแพ้ทำให้จักรพรรดิชูเกียวถูกปลดจากราชบัลลังก์และถูกเนรเทศหลังจากครองราชบัลลังก์เพียง 77 วัน
บั้นปลายพระชนม์ชีพ
แก้หลังจากสิ้นสุด สงครามปีโจคิว องค์จักรพรรดิชูเกียวถูกปลดจากราชบัลลังก์และถูกเนรเทศมายังเกาะเล็กๆแห่งหนึ่งพร้อมกับอดีตจักรพรรดิอีก 3 พระองค์คืออดีต จักรพรรดิโกะ-โทะบะ อดีต จักรพรรดิสึชิมิกะโดะ และ อดีต จักรพรรดิจุนโตะกุ พระราชบิดา
จักรพรรดิชูเกียวเสด็จสวรรคต ณ เกาะเล็กๆแห่งนี้เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน ค.ศ. 1777 ขณะพระชนม์ได้เพียง 15 พรรษา
ชื่อในรัชกาล
แก้ศักราชในรัชกาลจักรพรรดิชูเกียวมีเพียงศักราชเดียวคือ
- โจกีว (1762-1765)
อ้างอิง
แก้- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 236–237; Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 343–344; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 223–226.
- ↑ Brown, pp. 264; n.b., up until the time of Emperor Jomei, the personal names of the emperors (their imina) were very long and people did not generally use them. The number of characters in each name diminished after Jomei's reign.
- ↑ Titsingh, p. 148; Brown, p. 343; Varley, p. 223.
ข้อมูล
แก้- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). [ Jien, c. 1220], Gukanshō (The Future and the Past, a translation and study of the Gukanshō, an interpretative history of Japan written in 1219). Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-03460-0
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac, ed. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō, 1652], Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland.
- Varley, H. Paul , ed. (1980). [ Kitabatake Chikafusa, 1359], Jinnō Shōtōki (A Chronicle of Gods and Sovereigns: Jinnō Shōtōki. New York: Columbia University Press. ISBN 0-231-04940-4