ฆวน มาร์ติน เดล โปโตร
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ฆวน มาร์ติน เดล โปโตร (สเปน: Juan Martín del Potro) เกิดเมื่อวันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2531 เป็นนักเทนนิสอาชีพชาวอาร์เจนตินา ปัจจุบันเขาเป็นนักเทนนิสอันดับโลกสูงที่สุดของอาร์เจนตินา โดยอยู่อันดับที่ 7 ของโลก เดล โปโตร คว้าแชมป์แกรนด์สแลมยูเอสโอเพนได้ในปี พ.ศ. 2552 หลังจากที่เขาสามารถเอาชนะราฟาเอล นาดัล ในรอบรองชนะเลิศและโรเจอร์ เฟเดอเรอร์ ได้ในรอบชิงชนะเลิศ ทำให้เขาเป็นคนเดียวที่สามารถเอาชนะทั้งนาดัลและเฟเดอเรอร์ได้ในรายการแกรนด์สแลมเดียวกัน
เดล โปโตร ที่ 2016 Wimbledon Championships | |
ชื่อเต็ม | ฆวน มาร์ติน เดล โปโตร ลูคัส |
---|---|
ประเทศ (กีฬา) | อาร์เจนตินา |
ถิ่นพำนัก | ตันดิล อาร์เจนตินา |
วันเกิด | ตันดิล อาร์เจนตินา | 23 กันยายน ค.ศ. 1988
ส่วนสูง | 1.98 m (6 ft 6 in) |
เทิร์นโปร | 2005 |
การเล่น | ถนัดขวา (แบ็คแฮนด์สองมือ) |
ผู้ฝึกสอน | Sebastián Prieto |
เงินรางวัล | US$ 25,889,586[1] |
เดี่ยว | |
สถิติอาชีพ | 439–173 (71.7% in ATP Tour and Grand Slam main draw matches, and in Davis Cup) |
รายการอาชีพที่ชนะ | 22 |
อันดับสูงสุด | 3 (13 สิงหาคม 2018) |
อันดับปัจจุบัน | 745 (2 สิงหาคม 2021)[2] |
ผลแกรนด์สแลมเดี่ยว | |
ออสเตรเลียนโอเพน | QF (2009, 2012) |
เฟรนช์โอเพน | SF (2009, 2018) |
วิมเบิลดัน | SF (2013) |
ยูเอสโอเพน | W (2009) |
การแข่งขันอื่น ๆ | |
Tour Finals | F (2009) |
Olympic Games | (2016) |
คู่ | |
สถิติอาชีพ | 41–44 (48.2% in ATP Tour and Grand Slam main draw matches, and in Davis Cup) |
รายการอาชีพที่ชนะ | 1 |
อันดับสูงสุด | 105 (25 พฤษภาคม 2009) |
อันดับปัจจุบัน | 821 (2 สิงหาคม 2021) |
ผลแกรนด์สแลมคู่ | |
เฟรนช์โอเพน | 1R (2006, 2007) |
วิมเบิลดัน | 1R (2007, 2008) |
การแข่งขันแบบทีม | |
Davis Cup | W (2016) |
รายการเหรียญรางวัล | |
อัปเดตล่าสุดเมื่อ: 4 สิงหาคม 2021 |
เดล โปโตร ไต่อันดับเข้าสู่ 10 อันดับแรกของโลกเป็นครั้งแรก ได้เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2551 เมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2551 เดล โปโตร กลายเป็นนักเทนนิสคนแรกในเอทีพีทัวร์ที่ชนะติดต่อกันถึง 4 รายการ นอกจากนี้เขายังสามารถชนะติดต่อกันได้ยาวนานที่สุด รองจากราฟาเอล นาดัล โดยชนะติดต่อกัน 23 นัดในการลงแข่งขัน 5 รายการ เดล โปโตรนับเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นนอกเหนือบิกฟอร์ นอวาก จอกอวิช, แอนดี เมอร์รี, โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ และราฟาเอล นาดัล ที่สามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมชายเดี่ยวได้นับตั้งแต่ปี 2548 และ เดล โปโตรยังได้รับเหรียญทองแดงในการแข่งขันโอลิมปิกเกมส์ 2012 ณ กรุงลอนดอนอีกด้วย
ชีวิตส่วนตัว
แก้ฆวน มาร์ติน เดล โปโตร เกิดในเมืองตันดิล อาร์เจนตินา พ่อของเขาเป็นผู้เล่นกึ่งอาชีพของสมาคมรักบี้ในอาร์เจนตินาและเป็นสัตวแพทย์ แม่ของเขาเป็นครูและเขามีน้องสาวหนึ่งคน เดล โปโตรพูดได้ทั้งภาษาสเปน, อังกฤษ และอิตาลี นอกเหนือจากเทนนิสเขายังสนุกกับการเล่นฟุตบอลและทีมฟุตบอลทีมโปรดของเขา คือทีมโบคาจูเนียในอาร์เจนตินาและยูเวนตุสในอิตาลี เขามักจะใช้เวลาในการเล่นกีฬาทั้งสองตลอดช่วงวัยเด็กของเขา
เดล โปโตรเริ่มเล่นเทนนิสตอนอายุเจ็ดกับผู้ฝึกมาร์เซโล โกเมซ (Marcelo Gómez) พรสวรรค์ในการเล่นเทนนิสของเดล โปโตร ได้รับการค้นพบโดยอดีตนักเทนนิสมืออาชีพชาวอิตาลี อูโก โคลอมบีนี ที่พาเขาย่างก้าวผ่านช่วงเวลาของการแข่งขันในวัยเด็กและวันนี้ยังเป็นตัวแทนและเป็นเพื่อนสนิทของเขา เมื่อถามเกี่ยวกับเป้าหมายในเทนนิสของเดล โปโตร เขาจะตอบว่าตอบ "ผมฝันในการชนะแกรนด์สแลมและถ้วยเดวิสคัพ"
สถิติการแข่งขันอาชีพ
แก้โอลิมปิกเกมส์ ชายเดี่ยว
แก้(1 เหรียญทองแดง)
แก้ผลลัพธ์ | ปี | รายการ | พื้นผิว | คู่แข่งในรอบชิง | ผลการแข่งขัน |
เหรียญทองแดง | 2555 | กีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน ณ กรุงลอนดอน | หญ้า | นอวาก จอกอวิช | 7–5, 6–4 |
แกรนด์สแลม ชายเดี่ยว รอบชิงชนะเลิศ (1)
แก้ชนะเลิศ (1)
แก้ปี | รายการ | คู่แข่งในรอบชิง | ผลการแข่งขัน |
2552 | ยูเอสโอเพน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 3–6, 7–6(5), 4–6, 7–6(4), 6–2 |
เวิลด์ทัวร์ไฟนอล ประเภทเดี่ยว รอบชิงชนะเลิศ
แก้รองชนะเลิศ (1)
แก้ผลลัพธ์ | ปี | รายการ | พื้นผิว | คู่แข่งในรอบชิง | ผลการแข่งขัน |
รองชนะเลิศ | 2552 | ลอนดอน | คอนกรีต(i) | นิโคไล ดาวิเดนโก | 3–6, 4–6 |
เอทีพี มาสเตอร์ ซีรีส์ ชายเดี่ยว รอบชิงชนะเลิศ
แก้รองชนะเลิศ (2)
แก้ผลลัพธ์ | ปี | รายการ | พื้นสนาม | คู่แข่งในรอบชิง | ผลการแข่งขัน |
รองชนะเลิศ | 2552 | มอนทรีออล | คอนกรีต | แอนดี เมอร์รี | 7–6(4), 6–7(3), 1–6 |
รองชนะเลิศ | 2556 | อินเดียน เวลส์ | คอนกรีต | ราฟาเอล นาดัล | 6–4, 3–6, 4–6 |
อ้างอิง
แก้- ↑ "ATP Prize Money Leaders" (PDF).
- ↑ ATP Rankings