คุรุหรราย

คุรุซิกข์ท่านที่ 7
(เปลี่ยนทางจาก คุรุหริไร)

คุรุหรราย (ฮินดี: गुरु हर राय อ่านว่า หา-(ระ)-ราย; 16 มกราคม ค.ศ. 1630 – 6 ตุลาคม ค.ศ. 1661)[1] เป็นคุรุซิกข์องค์ที่ 7[2] ขึ้นเป็นคุรุตั้งแต่ยังอายุ 14 ปี เมื่อปี ค.ศ. 1644 และเป็นหลานของคุรุหรโคพินท์ คุรุองค์ที่ 6[3] ท่านดำรงตำแหน่ง 17 ปี ก่อนจะเสียชีวิตด้วยอายุเพียง 31 ปี[3][4]

คุรุหรราย
Guru Har Rai
คุรุหรราย ในศิลปะปาหารี (ต้นศตวรรษที่ 18)
เกิด16 มกราคม ค.ศ.1630
Kiratpur Sahib, Rupnagar, รัฐปัญจาบ, จักรวรรดิโมกุล (ปัจจุบันคือประเทศอินเดีย)
เสียชีวิต6 ตุลาคม ค.ศ. 1661(1661-10-06) (31 ปี)
Kiratpur Sahib, จักรวรรดิโมกุล (ปัจจุบันคือประเทศอินเดีย)
ชื่ออื่นคุรุองค์ที่ 7
ค.ศ.1644–1661
ผู้ดำรงตำแหน่งก่อนคุรุหรโคพินท์
ผู้สืบตำแหน่งคุรุหรกิศัน
คู่สมรสMata Krishen Devi
บุตรBaba Ram Rai กับ คุรุหรกิศัน
บุพการี

คุรุหรรายเป็นที่รู้จักจากการปรับปรุงกองทัพที่คุรุหรโคพินท์รวบรวมไว้ เขาสนับสนุนเจ้าชาย Dara Shukoh ขึ้นครองราชสมบัติจักรวรรดิโมกุล แต่สุดท้ายเจ้าชายถูกจักรพรรดิออรังเซพปลงพระชนม์และขึ้นครองราชย์แทน[3]

หลังจักรพรรดิออรังเซพขึ้นครองราชย์ในปี ค.ศ. 1658 ก็มีพระราชกระแสรับสั่งให้เรียกคุรุหรรายเข้าเฝ้าเพื่ออธิบายเหตุผลที่ท่านสนับสุนเจ้าชาย Dara Shukoh ขึ้นครองราชย์แทนพระองค์เอง คุรุได้ส่งบุตรคนโตคือรามราย (Ram Rai) เข้าเฝ้าพระเจ้าออรังเซบแทนตัวเอง รามรายถูกขังไว้เป็นตัวประกัน จนกว่าจะได้คำตอบถึงท่อนหนึ่งในพระคัมภีร์ อดิ กรันตะของชาวซิกข์ ที่พระองค์ทรงมองว่าได้กล่าวเชิงเหยียดหยามศาสนาอิสลาม[2][4] รามรายจึงได้แก้ท่อนท่อนนั้นให้กล่าวเอาใจพระเจ้าออรังเซบแทน คุรุหรรายไม่พอใจในการกระทำที่ขัดต่อพระคัมภีร์สักดิ์สิทธิ์ของซิกข์จึงได้ตัดขาดจากรามราย และตั้งบุตรชายคนรองคือหรกิศันเป็นคุรุองค์ต่อไปแทน[5]

อ้างอิง แก้

  1. Bhagat Singh. Harbans Singh; และคณะ (บ.ก.). "Har Rai, Guru (1630–1661)". Encyclopaedia of Sikhism. Punjabi University Patiala. สืบค้นเมื่อ 16 January 2017.
  2. 2.0 2.1 Har Rai: Sikh Guru, Encyclopedia Britannica (2015)
  3. 3.0 3.1 3.2 Arvind-Pal Singh Mandair (2013). Sikhism: A Guide for the Perplexed. Bloomsbury Academic. pp. 50–51. ISBN 978-1-4411-0231-7.
  4. 4.0 4.1 J. S. Grewal (1998). The Sikhs of the Punjab. Cambridge University Press. pp. 67–69. ISBN 978-0-521-63764-0.
  5. William Owen Cole; Piara Singh Sambhi (1995). The Sikhs: Their Religious Beliefs and Practices. Sussex Academic Press. pp. 33–34. ISBN 978-1-898723-13-4.
ก่อนหน้า คุรุหรราย ถัดไป
คุรุหรโคพินท์   คุรุซิกข์
(3 มีนาคม ค.ศ. 1644 – 6 ตุลาคม ค.ศ. 1661)
  คุรุหรกิศัน