คิอิจิ มิยาซาวะ

นักการเมืองญี่ปุ่นอดีตนายกรัฐมนตรี

คิอิจิ มิยาซาวะ (ญี่ปุ่น: 宮澤 喜一โรมาจิMiyazawa Kiichi; 8 ตุลาคม ค.ศ. 1919 – 28 มิถุนายน ค.ศ. 2007[1]) เป็นนักการเมืองชาวญี่ปุ่นที่เคยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีญี่ปุ่นใน ค.ศ. 1991 ถึง 1993 เขาเคยเป็นสมาชิกรัฐสภาญี่ปุ่นเป็นเวลากว่า 50 ปี

คิอิจิ มิยาซาวะ
宮澤 喜一
นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น
ดำรงตำแหน่ง
5 พฤศจิกายน ค.ศ. 1991 – 9 สิงหาคม ค.ศ. 1993
กษัตริย์สมเด็จพระจักรพรรดิหลวงอากิฮิโตะ
ก่อนหน้าโทชิกิ ไคฟุ
ถัดไปโมริฮิโระ โฮโซกาวะ
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
ดำรงตำแหน่ง
30 กรกฎาคม ค.ศ. 1998 – 26 เมษายน ค.ศ. 2001
นายกรัฐมนตรีเคโซ โอบูจิ
โยชิโร โมริ
ก่อนหน้าฮิการุ มัตสึนางะ
ถัดไปมาซาจูโร ชิโอกาวะ
ดำรงตำแหน่ง
22 กรกฎาคม ค.ศ. 1986 – 9 ธันวาคม ค.ศ. 1988
นายกรัฐมนตรียาซูฮิโระ นากาโซเนะ
โนโบรุ ทาเกชิตะ
ก่อนหน้าโนโบรุ ทาเกชิตะ
ถัดไปโนโบรุ ทาเกชิตะ
(รักษาการ)
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร ป่าไม้และประมง
ดำรงตำแหน่ง
4 สิงหาคม ค.ศ. 1993 – 9 สิงหาคม ค.ศ. 1993
นายกรัฐมนตรีตนเอง
ก่อนหน้ามาซามิ ทานาเบะ
ถัดไปเอจิโร ฮาตะ
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงไปรษณีย์และโทรคมนาคม
ดำรงตำแหน่ง
20 กรกฎาคม ค.ศ. 1993 – 9 สิงหาคม ค.ศ. 1993
นายกรัฐมนตรีตนเอง
ก่อนหน้าจุนอิจิโร โคอิซูมิ
ถัดไปทาเกโนริ คันซากิ
เลขาธิการคณะรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง
17 กรกฎาคม ค.ศ. 1980 – 27 พฤศจิกายน ค.ศ. 1982
นายกรัฐมนตรีเซ็นโกะ ซูซูกิ
ก่อนหน้ามาซาโยชิ อิโต
ถัดไปมาซาฮารุ โกโตดะ
อธิบดีสำนักงานวางแผนเศรษฐกิจ
ดำรงตำแหน่ง
27 พฤศจิกายน ค.ศ. 1977 – 7 ธันวาคม ค.ศ. 1978
นายกรัฐมนตรีทาเกโอะ ฟูกูดะ
ก่อนหน้าทาดาชิ คูรานาริ
ถัดไปโทกูซาบูโร โคซากะ
ดำรงตำแหน่ง
3 ธันวาคม ค.ศ. 1966 – 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1968
นายกรัฐมนตรีเอซากุ ซาโต
ก่อนหน้าเอซากุ ซาโต
(รักษาการ)
ถัดไปวาตาโร คันโนะ
ดำรงตำแหน่ง
18 กรกฎาคม ค.ศ. 1962 – 18 กรกฎาคม ค.ศ. 1964
นายกรัฐมนตรีฮายาโตะ อิเกดะ
ก่อนหน้าฮายาโตะ อิเกดะ
(รักษาการ)
ถัดไปมาโมรุ ทากาฮาชิ
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
ดำรงตำแหน่ง
9 ธันวาคม ค.ศ. 1974 – 15 กันยายน ค.ศ. 1976
นายกรัฐมนตรีทาเกโอะ มิกิ
ก่อนหน้าโทชิโอะ คิมูระ
ถัดไปเซ็นตาโร โคซากะ
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเศรษฐกิจ การค้า และอุตสาหกรรมญี่ปุ่น
ดำรงตำแหน่ง
14 มกราคม ค.ศ. 1970 – 5 กรกฎาคม ค.ศ. 1971
นายกรัฐมนตรีเอซากุ ซาโต
ก่อนหน้ามาซาโยชิ โอฮิระ
ถัดไปคากูเอ ทานากะ
สมาชิกรัฐสภาญี่ปุ่น
ราชมนตรีสภา (ค.ศ. 1953-1967)
สภาผู้แทนราษฎร (ค.ศ. 1967-2003)
ดำรงตำแหน่ง
19 เมษายน ค.ศ. 1953 – 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 2003
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด8 ตุลาคม ค.ศ. 1919(1919-10-08)
ฟูกูยามะ, จังหวัดฮิโรชิมะ, ประเทศญี่ปุ่น
เสียชีวิต28 มิถุนายน ค.ศ. 2007(2007-06-28) (87 ปี)
โตเกียว, ประเทศญี่ปุ่น
พรรคการเมืองพรรคเสรีประชาธิปไตย
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยโตเกียว
ลายมือชื่อ

ชีวิตช่วงต้นและการศึกษา แก้

มิยาซาวะเกิดในครอบครัวที่มีความมั่งคั่งทางการเมืองในฟูกูยามะ, จังหวัดฮิโรชิมะในวันที่ 8 ตุลาคม ค.ศ. 1919 พ่อของเขาเคยเป็นสมาชิกรัฐสภาญี่ปุ่น[2] และปู่ของเขาเคยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรี[3] เขาจบการศึกษาด้านกฎหมายที่มหาวิทยาลัยโตเกียว[3]

อาชีพ แก้

ใน ค.ศ. 1942 มิยาซาวะเข้าทำงานเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง เพื่อหลีกเลี่ยงการรับราชการทหารในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง[3] ขณะดำรงตำแหน่งนี้ เขากลายเป็นคนในอารักขาของนายกรัฐมนตรีในอนาคต ฮายาโตะ อิเกดะ ในช่วงสงคราม เขาเคยดำรงตำแหน่งผู้ว่าการจังหวัดแห่งเค็นเปไต หน่วยตำรวจลับญี่ปุ่น[4] ใน ค.ศ. 1953 มิยาซาวะหาเสียงและชนะเลือกตั้งสภาบนในรัฐสภา โดยยังอยู่บนนั้นจนกระทั่งย้ายลงไปสภาล่างใน ค.ศ. 1967[3]

หลังดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีของอิเกดะ มิยาซาวะดำรงตำแหน่งหลายแห่ง เช่นอธิบดีสำนักงานวางแผนเศรษฐกิจ (ค.ศ. 1962-1964), ผู้อำนวยการสำนักงานวางแผนเศรษฐกิจ (ค.ศ. 1966-1968), รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการค้าระหว่างประเทศและอุตสาหกรรม (ค.ศ. 1970–1971), รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ (ค.ศ. 1974–1976), ผู้อำนวยการสำนักงานวางแผนเศรษฐกิจ (ค.ศ. 1977–1978) และเลขาธิการคณะรัฐมนตรี (ค.ศ. 1984–1986) เขาดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังในรัฐบาลของโนโบรุ ทาเกชิตะในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1986 อย่างไรก็ตาม มิยาซาวะต้องลาออกจากตำแหน่งนี้หลังมีกรณีอื้อฉาวใน ค.ศ. 1988[1]

นายกรัฐมนตรี แก้

มิยาซาวะได้รับเลือกให้ตำแหน่งหัวหน้าพรรคเสรีประชาธิปไตย (แอลดีพี) เมื่อ ค.ศ. 1991 และดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีระหว่าง ค.ศ. 1991-1993 ก่อนจะลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคและตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เนื่องจากเรื่องอื้อฉาว และพ่ายแพ้คะแนนเสียงในสภา

เมื่อ ค.ศ. 1998 มิยาซาวะได้จัดทำแผนการฟื้นฟูธนาคารญี่ปุ่นให้พ้นจากภาระหนี้สิน และได้รับการแต่งตั้งจากนายกรัฐมนตรีเคโซ โอบูจิ ให้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีคลัง แผนการฟื้นฟูเศรษฐกิจของนายมิยาซาวะ เป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ "แผนมิยาซาวะ" ซึ่งรวมไปถึงการจัดตั้งกองทุนเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำให้กับประเทศกำลังพัฒนา ในการฟื้นฟูจากวิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540 หรือที่รู้จักกันดีในประเทศไทยในชื่อกองทุนมิยาซาวะ นายมิยาซาวะดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีคลังญี่ปุ่น ระหว่าง ค.ศ. 1999-2002

ชีวิตส่วนตัว แก้

ขณะศึกษาอยู่ที่สหรัฐ เขาได้แต่งงานกับโยโกะแล้วมีลูกสองคน: ฮิโระ ผู้กลายเป็นสถาปนิก และเคโกะ ผู้กลายเป็นภรรยาของทูต Christopher J. Lafleur[5][3] เขาตีพิมพ์หนังสือเรื่อง Secret Talks Between Tokyo and Washington ที่กล่าวถึงมุมมองของเขาในความกังวลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างสหรัฐกับญี่ปุ่นในทางการเมือง เศรษฐกิจ และการเจรจาเกี่ยวกับความมั่นคงในช่วง ค.ศ. 1949 ถึง 1954[6]

เสียชีวิต แก้

มิยาซาวะเสียชีวิตที่โตเกียวตอนอายุ 87 ปีในวันที่ 28 มิถุนายน ค.ศ. 2007[1][7]

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 1.2 Martin, Douglas (29 June 2007). "Kiichi Miyazawa, Japan Premier in the 90s, Dies at 87". New York Times. สืบค้นเมื่อ 8 October 2018.
  2. Calder, Kent E. (January 1992). "Japan in 1991: Uncertain Quest for a Global Role". Asian Survey. 32 (1): 32–41. doi:10.1525/as.1992.32.1.00p0124h. JSTOR 2645196.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 McCurry, Justin (30 June 2007). "Obituary. Kiichi Miyazawa". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 5 January 2013.
  4. Schoenberger, Karl (14 May 1988). "Japan Aide Quits Over Remark on WWII". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 24 July 2021.
  5. Weisman, Steven R. (28 October 1991). "Man in the News: Kiichi Miyazawa; Self-Assured Leader of Japan". The New York Times.
  6. Miyazawa, Kiichi (2007). Secret Talks Between Tokyo and Washington. ISBN 9780739120149. สืบค้นเมื่อ 5 January 2013.
  7. "Former Japan PM Kiichi Miyazawa dead". UPI. Tokyo. 28 June 2007. สืบค้นเมื่อ 11 January 2013.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้