ความขัดแย้งในสาธารณรัฐแอฟริกากลาง (พ.ศ. 2555–ปัจจุบัน)
เนื้อหาในบทความนี้ล้าสมัย โปรดปรับปรุงข้อมูลให้เป็นไปตามเหตุการณ์ปัจจุบันหรือล่าสุด ดูหน้าอภิปรายประกอบ |
ความขัดแย้งในสาธารณรัฐแอฟริกากลาง เริ่มขึ้นเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2555 ระหว่างรัฐบาลสาธารณรัฐแอฟริกากลางกับกบฏซึ่งหลายคนเคยมีส่วนเกี่ยวข้องในสงครามกลางเมืองสาธารณรัฐแอฟริกากลาง กลุ่มกบฏกล่าวหารัฐบาลประธานาธิบดีฟร็องซัว บอซีเซว่าไม่สามารถปฏิบัติตามความตกลงสันติภาพที่ลงนามตั้งแต่ปี พ.ศ. 2550
| ความขัดแย้งในสาธารณรัฐแอฟริกากลาง (พ.ศ. 2555–ปัจจุบัน) | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ( | ||||||||
| ||||||||
| คู่สงคราม | ||||||||
|
| ||||||||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | ||||||||
|
 Catherine Samba-Panza (2014–16) |
Faustin-Archange Touadéra François Hollande Jacob ZumaEUFOR RCA:  Philippe PontièsMICOPAX:  Jean-Felix Akaga (until 2013) |
Levy Yakete Patrice Edouard Ngaissona | ||||||
| กำลัง | ||||||||
|
3,000 (Séléka claim)[2] 1,000–2,000 (Other estimates)[3] |
3,500[3] 2,000[4] 200[5] ECCAS: 3,500+ peacekeepers[2][4]  Democratic Republic of the Congo: 1,000 Georgia: 140[6]African Union: 6,000[4] United Nations peacekeeping: 12,000 by Pakistan[7] | 50,000[8]-72,000[9] | ||||||
| ความสูญเสีย | ||||||||
| 500+ rebel casualties (Bangui only, South African claim) |
Unknown number killed or captured 1 policeman killed 15 soldiers killed[10] 3 soldiers killed 2 soldiers killed[11] 3 soldiers killed  1 soldier killed | 53 | ||||||
กองกำลังกบฏซึ่งมีชื่อว่า "เซเลกา" (Séléka CPSK-CPJP-UFDR) ยึดเมืองหลักหลายเมืองในภาคกลางและภาคตะวันออกของประเทศ พันธมิตรดังกล่าวประกอบด้วยสองกลุ่มหลัก คือ UFDR และ CPJP ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เช่นเดียวกับ CPSK[16] ซึ่งรู้จักกันน้อยกว่า อีกสองกลุ่มประกาศการสนับสนุนแนวร่วมนี้เช่นเดียวกัน ได้แก่ FDPC[17] และ FPR (ในประเทศชาด)[18] ทั้งสองตั้งอยู่ในภาคเหนือของประเทศ ทุกกลุ่มแยกยกเว้น FPR และ CPSK เป็นฝ่ายในสัญญาความตกลงสันติภาพและกระบวนการปลดอาวุธ
ประเทศชาด[19] กาบอง แคเมอรูน[20] แองโกลา[21] แอฟริกาใต้[22] และสาธารณรัฐคองโก[23] ส่งทหารช่วยเหลือรัฐบาลบอซีเซยับยั้งการรุกคืบของฝ่ายกบฏสู่กรุงบังกี เมืองหลวงของประเทศ
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2556 มีการลงนามความตกลงหยุดยิงในกรุงลีเบรอวีล ประเทศกาบอง ฝ่ายกบฏสละข้อเรียกร้องของพวกตนที่จะให้ประธานาธิบดีฟร็องซัว บอซีเซลาออก แต่เขาต้องแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีคนใหม่จากพรรคฝ่ายค้านภายในวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2556[24] วันที่ 13 มกราคม บอซีเซลงนามกฤษฎีกาซึ่งถอดถอนนายกรัฐมนตรีโฟสแต็ง-อาร์ช็องฌ์ ตัวเดราจากตำแหน่ง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความตกลงกับแนวร่วมกบฏ[25] วันที่ 17 มกราคม นีกอลา ตีย็องกาย (Nicolas Tiangaye) ได้รับแต่งตั้งเป็นนายกรัฐมนตรี[26]
วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2556 การหยุดยิงถูกละเมิด โดยรัฐบาลประณามเซเลกาว่าละเมิดการหยุดยิง[27] และเซเลกาประณามรัฐบาลโดยกล่าวหาว่ารัฐบาลไม่สามารถปฏิบัติตามเงื่อนไขของความตกลงแบ่งสรรอำนาจ[28] จนถึงวันที่ 21 มีนาคม กบฏรุกคืบถึงเมืองบูกาซึ่งอยู่ห่างจากเมืองหลวง 300 กิโลเมตร[28] วันที่ 22 มีนาคม การสู้รบมาถึงเมืองดามารา ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองหลวง 75 กิโลเมตร[29] กบฏยึดด่านตรวจที่ดามาราและรุกคืบสู่กรุงบังกี แต่ถูกหยุดด้วยการโจมตีทางอากาศจากเฮลิคอปเตอร์จู่โจม[30] อย่างไรก็ดี วันรุ่งขึ้น ฝ่ายกบฏเข้าสู่กรุงบังกี มุ่งหน้าสู่ทำเนียบประธานาธิบดี[31] วันที่ 24 มีนาคม ฟร็องซัว บอซีเซหลบหนีออกนอกประเทศหลังกบฏยึดทำเนียบได้[32] ผู้นำกบฏ มีแชล จอตอดียา ประกาศตนเป็นประธานาธิบดีในวันเดียวกัน[33]
อ้างอิง แก้
- ↑ "CAR crisis: Meeting the rebel army chief". BBC News. 29 July 2014.
- ↑ 2.0 2.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อreuters - ↑ 3.0 3.1 "Seleka, Central Africa's motley rebel coalition" เก็บถาวร 2014-09-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Radio Netherlands Worldwide
- ↑ 4.0 4.1 4.2 "More military help sought by UN to protect CAR civilians". The Africa News.Net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-07-09. สืบค้นเมื่อ 22 February 2014.
- ↑ "Zille warns of 'CAR scandal'".
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อcivil.ge - ↑ "Estonian troops fly to C.A.R Friday morning".
- ↑ http://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/20141124_CAR.pdf
- ↑ http://cscubb.ro/cop/central-african-republic-roots-of-the-conflict-and-actors/#.V070UyFOY0Y
- ↑ "CAR battle claims another SANDF soldier". Enca. South Africa. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-02-03. สืบค้นเมื่อ 2016-12-03.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อenglish.rfi.fr - ↑ "CrisisWatch Database". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-07-05. สืบค้นเมื่อ 2016-12-03.
- ↑ Casey-Maslen, Stuart (2014). The War Report: Armed Conflict in 2013. Oxford University Press. p. 411. ISBN 978-0-19-103764-1.
- ↑ Massacre evidence found in CAR Al Jazeera. 8 November 2013.
- ↑ Larson, Krista. "AP: More than 5,000 dead in C. African Republic". AP Bigstory. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-25. สืบค้นเมื่อ 25 December 2014.
- ↑ "Three rebel groups threaten to topple C.African regime". ReliefWeb (AFP). 18 December 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-03. สืบค้นเมื่อ 31 December 2012.
- ↑ "Centrafrique : Le FDPC d'Abdoulaye Miskine a rejoint la coalition Séléka". Journal de Bangui. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-28. สืบค้นเมื่อ 2 January 2013.
- ↑ "Le FPR soutient l'UFDR dans son combat contre le Dictateur Bozizé" (Press release). FPR. 18 December 2012. สืบค้นเมื่อ 2 January 2013.
- ↑ "Chad sends troops to back CAR army against rebels". AlertNet. Reuters. 18 December 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-20. สืบค้นเมื่อ 31 December 2012.
- ↑ "Region sends troops to help embattled C. African army". Channel NewsAsia. 2 January 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-31. สืบค้นเมื่อ 2013-03-29.
- ↑ Sayare, Scott (2 January 2013). "Central Africa on the Brink, Rebels Halt Their Advance". New York Times.
- ↑ "South Africa to send 400 soldiers to CAR". Al Jazeera English. 6 January 2013.
- ↑ Polgreen, Lydia (31 December 2012). "Fearing Fighting, Residents Flee Capital of Central African Republic". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 31 December 2012.
- ↑ Sayare, Scott (11 January 2013). "Rebel Coalition in Central African Republic Agrees to a Short Cease-Fire". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 12 January 2013.
- ↑ "Prime minister booted from job in Central African Republic, part of peace deal with rebels". The Washington Post. 13 January 2013. สืบค้นเมื่อ 15 January 2013.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Patrick Fort, "Tiangaye named Central African PM, says 'hard work' begins" เก็บถาวร 2014-02-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Agence France-Presse, 17 January 2013.
- ↑ "CAR Rebels Break Terms of Cease-Fire". VOA. 23 January 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-03-22.
- ↑ 28.0 28.1 "Central African Republic Seleka rebels 'seize' towns". BBC. 21 March 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-03-22.
- ↑ Paul Marin Ngoupana (22 March 2013). "Central African Republic rebels reach outskirts of capital". Reuters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-30. สืบค้นเมื่อ 2013-03-22.
- ↑ "CAR forces 'halt rebel advance'". BBC. 22 March 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-03-23.
- ↑ Nossiter, Adam (23 March 2013). "Rebels Push into Capital in Central African Republic". New York Times.
- ↑ Al Jazeera (24 March 2013). "CAR rebels 'seize' presidential palace". Al Jazeera English. สืบค้นเมื่อ 2013-03-24.
- ↑ "Centrafrique: Michel Djotodia déclare être le nouveau président de la république centrafricaine" (ภาษาฝรั่งเศส). Radio France International. 24 March 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-03-24.