อาโป๊ง
ขนมอาโป๊ง หรือขนมปำจี เป็นที่รู้จักในฐานะขนมพื้นเมืองของจังหวัดภูเก็ต แต่มักเป็นที่รู้จักแพร่หลายในพื้นที่จังหวัดสงขลา และปัตตานี ในชื่อ ขนมปำจี เดิมทีขนมอาโป้งหรือปำจี เป็นขนมพื้นเมืองของชาวมาเลเซีย ซึ่งเรียกกันว่า ‘ขนมเบื้อง’ และต่อมาได้เข้ามาแพร่หลายในภาคใต้ ส่วนในจังหวัดสตูลจะรู้จักขนมชนิดนี้ในชื่อ "อาปมแรงงัง" ในส่วนของพื้นที่จังหวัดสงขลา ปัตตานี ยะลา จะเรียนชื่อขนมชนิดนี้ว่า “ขนมปำจี” ขนมอาโป้งหรือปำจี จึงเป็นขนมพื้นเมืองทั้งของจังหวัดฝั่งอันดามันและจังหวัดชายแดนใต้ ด้วยเช่นกัน ขนมอาโป้งหรือปำจี มีหน้าตาคล้ายขนมถังแตก นอกจากเรียกอาโป้งแล้ว ส่วนใหญ่รู้จักในชื่อ ขนมเบื้องมาเลเซีย
ขนมปำจี หรืออาโปง นิยมรับประทานคู่กับชา กาแฟยามเช้า หรือเรียกว่าหวันฉ่าย (ตอนบ่าย) เป็นขนมที่ทานเพื่อให้อยู่ท้องดับความหิว เป็นอาหารว่างง่าย ๆ อย่างหนึ่ง ซึ่งทำจากแป้งข้าวเจ้า น้ำตาลทราย ไข่ไก่ เอาแต่ไข่แดง น้ำ น้ำกะทิ และยีสต์ผสมกันได้น้ำแป้งพักไว้ เวลาจะทานราดบนกระทะหลุมใบเล็ก กลิ้งน้ำแป้งให้เป็นแผ่นกลมทั่วกระทะ ทิ้งไว้บนเตาอั้งโล่ ควบคุมไฟปานกลาง ปิดฝาไว้สักพัก พอเหลืองลอกออกมาม้วนตั้งทิ้งไว้ แป้งแผ่นจะม้วนกลมอยู่ตัวกรอบแต่ตรงกลางนุ่ม
อาโป้ง
อ้างอิง แก้
 | บทความอาหาร เครื่องดื่ม และหัวข้อที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอื่น ๆ นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |