กุฎาคาร
กุฎาคาร แปลว่า เรือนยอด มีรากศัพท์มาจากภาษาบาลี และสันสกฤตที่ตรงกันว่า กูฎาคาร หมายถึง อาคารหรือเรือนที่มีหลังคาเป็นยอดแหลม

พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาทเป็นตัวอย่างของกุฎาคารทรงปราสาท
คำจำกัดความเฉพาะแก้ไข
- เป็นยอดที่ต่อจากหลังคา
- เป็นของสูงเนื่องจากสร้างโดยพระบรมราชโองการ
- เป็นของสูงเกี่ยวกับการเทิดทูนพุทธศาสนาหรือเทพเจ้า
ประเภทของกุฎาคารแก้ไข
- ทรงปราสาทหรือทรงจอมแห ตัวอย่างได้แก่ พระที่นั่งจักรีมหาปราสาทองค์กลาง มณฑปวัดพระพุทธบาทราชวรมหาวิหาร พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท ฯลฯ
- ทรงปรางค์ ตัวอย่างได้แก่ ปราสาทพระเทพบิดร ฯลฯ
- ทรงมงกุฎและทรงพระเกี้ยว ตัวอย่างได้แก่ หอระฆังวัดราชบพิธสถิตมหาสีมารามราชวรวิหาร มณฑปพระพุทธบาท และซุ้มทางเข้า วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร ฯลฯ
- ทรงเจดีย์ ตัวอย่างได้แก่ ซุ้มเสมารอบพระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม ฯลฯ
- ทรงอื่น ๆ ตัวอย่างได้แก่ ซุ้มประตู วัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร ฯลฯ
อ้างอิงแก้ไข
- สมภพ ภิรมย์ ''กุฎาคาร ราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2545. ISBN 974-8123-92-8