กีฬาเทเบิลเทนนิสในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020
เทเบิลเทนนิสเป็นกีฬาในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 ที่โตเกียว (เลื่อนไปเป็นปี 2021[1] เนื่องจากการระบาดของโควิด-19) และมีนักเทเบิลเทนนิส 173 คน เทเบิลเทนนิสเคยเข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนมาแล้ว 8 ครั้ง เริ่มจากโอลิมปิกฤดูร้อน 1988
| กีฬาเทเบิลเทนนิส ในโอลิมปิกครั้งที่ 32 | |
|---|---|
 | |
| สนาม | ศูนย์กีฬาในร่มโตเกียว |
| วันที่ | 24 กรกฎาคม - 6 สิงหาคม ค.ศ. 2021 |
| จำนวนรายการ | 5 |
| จำนวนนักกีฬา | 172 คน จาก 23 ประเทศ |
การคัดเลือก
แก้ในฐานะประเทศเจ้าภาพ ญี่ปุ่นได้ส่งนักกีฬาเข้าแข่งขันโดยอัตโนมัติ 6 คน แบ่งเป็นทีมชายและหญิง 3 คน โดยแข่งขันประเภทเดี่ยวคนละ 1 คน และประเภทคู่ผสมอีก 1 คน[2]
สำหรับการแข่งขันประเภททีม มีทีมที่ผ่านเข้ารอบทั้งหมด 16 ทีม โดยแต่ละทวีป (โดยทวีปอเมริกาแบ่งเป็นอเมริกาเหนือและอเมริกาใต้สำหรับการแข่งขันของ ITTF) จะมีการแข่งขันคัดเลือกเพื่อคัดเลือกทีมหนึ่งทีม โดยมีทีมเก้าทีมที่ผ่านเข้ารอบจากการแข่งขันคัดเลือกระดับโลก[2]
นอกจากนี้ ประเภทคู่ผสมยังมีคู่แข่งขัน 16 คู่ที่ผ่านเข้ารอบ โดยแต่ละทวีป (โดยทวีปอเมริกาแบ่งเป็นอเมริกาเหนือและอเมริกาใต้สำหรับการแข่งขันของ ITTF) จะมีการแข่งขันรอบคัดเลือกเพื่อคัดเลือกคู่แข่งขัน 1 คู่ ทีม 4 ทีมผ่านเข้ารอบการแข่งขันเวิลด์ทัวร์แกรนด์ไฟนอล 2019 และ 5 ทีมผ่านเข้ารอบการแข่งขันเวิลด์ทัวร์ 2020 นอกจากนี้ ญี่ปุ่นยังได้รับการรับรองให้เข้าร่วมการแข่งขันอีกด้วย หากประเทศที่มีคู่ผสมและทีมที่เป็นเพศใดเพศหนึ่งหรือทั้งสองเพศผ่านเข้ารอบ ผู้เล่นประเภทคู่จะต้องเป็นสมาชิกของทีมที่เป็นเพศเดียวกัน[2]
ในการแข่งขันประเภทบุคคล ผู้เล่นแต่ละคนจะผ่านการคัดเลือกระหว่าง 64 ถึง 70 คน โดยแต่ละประเทศที่มีทีมที่ผ่านการคัดเลือกจะได้รับอนุญาตให้ส่งสมาชิกสองคนจากทีมนั้นเข้าแข่งขันประเภทบุคคล โดยผู้ที่อยู่ในประเทศที่ไม่มีทีมที่ผ่านการคัดเลือกจะได้รับโควตา 22 คนผ่านทางการแข่งขันชิงแชมป์ระดับทวีป โดยจะมีตำแหน่งที่ได้รับเชิญจากคณะกรรมาธิการไตรภาคี 1 คน โควตาคนที่เหลือทั้งหมด 172 คนจะถูกเติมเต็มผ่านการแข่งขันรอบคัดเลือกประเภทเดี่ยวระดับโลกรอบสุดท้าย (ไม่น้อยกว่า 2 คนและไม่เกิน 8 คน) จากนั้นจึงทำการจัดอันดับโลกของ ITTF[2]
ปฏิทินการแข่งขัน
แก้| P | Preliminary round | ¼ | Quarter-finals | ½ | Semi-finals | F | Final |
| รายการ↓/วันที่ → | ส. 24 | อา. 25 | จ. 26 | อ. 27 | พ. 28 | พฤ. 29 | ศ. 30 | ส. 31 | อา. 1 | จ. 2 | อ. 3 | พ. 4 | พฤ. 4 | ศ. 6 | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ชายเดี่ยว | P | ¼ | ½ | F | |||||||||||||||
| ทีมชาย | P | ¼ | ½ | F | |||||||||||||||
| หญิงเดี่ยว | P | ¼ | ½ | F | |||||||||||||||
| ทีมหญิง | P | ¼ | ½ | F | |||||||||||||||
| คู่ผสม | P | ¼ | ½ | F | |||||||||||||||
ประเทศที่เข้าร่วมแข่งขัน
แก้นักกีฬาทั้งหมด 173 คน (ชาย 85 คน และหญิง 88 คน) เป็นตัวแทนประเทศ 57 ประเทศ เข้าแข่งขันใน 5 รายการ[3] นักกีฬาชาวเช็ก 1 คนตรวจพบว่าติดเชื้อโควิด-19 และถอนตัวจากการแข่งขัน[4] 2 คน (จีนและฮังการี) เข้ามาแทนที่นักกีฬาที่ได้รับบาดเจ็บด้วยนักกีฬาสำรองในการแข่งขันประเภททีม[5][6]
แอลจีเรีย (1)
อาร์เจนตินา (2)
ออสเตรเลีย (6)
ออสเตรีย (6)
บราซิล (6)
บัลแกเรีย (1)
แคนาดา (3)
ชิลี (1)
จีน (6+1)
แคเมอรูน (1)
โครเอเชีย (3)
คิวบา (2)
เช็กเกีย (3-1)
เดนมาร์ก (1)
เอกวาดอร์ (1)
อียิปต์ (6)
ฟีจี (1)
ฝรั่งเศส (6)
สหราชอาณาจักร (3)
เยอรมนี (6)
กรีซ (1)
กายอานา (1)
ฮ่องกง (6)
ฮังการี (5+1)
อินเดีย (4)
อิหร่าน (1)
อิตาลี (1)
ญี่ปุ่น (6)
คาซัคสถาน (2)
ลักเซมเบิร์ก (2)
มองโกเลีย (2)
โมนาโก (1)
เนเธอร์แลนด์ (1)
ไนจีเรีย (4)
เกาหลีเหนือ (3)
โปแลนด์ (3)
โปรตุเกส (5)
ปวยร์โตรีโก (3)
อาร์โอซี (3)
โรมาเนีย (4)
ซาอุดีอาระเบีย (1)
เซเนกัล (1)
เซอร์เบีย (3)
สิงคโปร์ (4)
สโลวาเกีย (3)
สโลวีเนีย (3)
เกาหลีใต้ (6)
สเปน (3)
สวีเดน (5)
สวิตเซอร์แลนด์ (1)
ซีเรีย (1)
จีนไทเป (6)
ไทย (2)
โตโก (1)
ตูนิเซีย (2)
ยูเครน (3)
สหรัฐ (6)
วานูวาตู (1)
สรุปเหรียญรางวัล
แก้ตารางสรุปเหรียญรางวัล
แก้ * เจ้าภาพ (
ญี่ปุ่น)
| ลำดับที่ | ประเทศ | ทอง | เงิน | ทองแดง | รวม |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  จีน | 4 | 3 | 0 | 7 |
| 2 | ญี่ปุ่น* | 1 | 1 | 2 | 4 |
| 3 |  เยอรมนี | 0 | 1 | 1 | 2 |
| 4 |  จีนไทเป | 0 | 0 | 1 | 1 |
 ฮ่องกง | 0 | 0 | 1 | 1 | |
| รวม (5 ประเทศ) | 5 | 5 | 5 | 15 | |
ผู้ที่ได้รับเหรียญรางวัล
แก้| รายการ | เหรียญทอง | เหรียญเงิน | เหรียญทองแดง |
|---|---|---|---|
| ชายเดี่ยว |
หม่า หลง จีน
|
ฟาน เจิ้นตง จีน
|
ดิมิทรี ออฟชารอฟ เยอรมนี
|
| ทีมชาย |
จีน ฟาน เจิ้นตง หม่า หลง ซู ซิน |
เยอรมนี ดิมิทรี ออฟชารอฟ แพทริก ฟรานซิสกา ทิโม่ โบลล์ |
ญี่ปุ่น จุน มิซูทานิ โกกิ นิวะ โทโมคาสึ ฮาริโมโตะ |
| หญิงเดี่ยว |
เฉิน เมิ่ง จีน
|
ซุน หยิ่งชา จีน
|
มิมะ อิโตะ ญี่ปุ่น
|
| ทีมหญิง |
จีน เฉิน เมิ่ง ซุน หยิ่งชา Wang Manyu |
ญี่ปุ่น มิมะ อิโตะ คาซูมิ อิชิกาวะ มิอุ ฮิราโนะ |
ฮ่องกง ดู ฮอย เคม ลี โฮ ชิง มินนี่ ซู |
| คู่ผสม |
ญี่ปุ่น จุน มิซูทานิ มิมะ อิโตะ |
จีน ซู ซิน หลิว ซิ่วเหวิน |
จีนไทเป หลิว ซิ่วเหวิน เฉิง อ้ายฉิง |
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "Joint Statement from the International Olympic Committee and the Tokyo 2020 Organising Committee". IOC. 24 March 2020. สืบค้นเมื่อ 15 April 2022.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Tokyo 2020 – ITTF Table Tennis Qualification System". ITTF.
- ↑ "Athlete count for Table Tennis". Olympedia. สืบค้นเมื่อ 27 October 2021.
- ↑ "Czech paddler Sirucek to miss Tokyo Olympics after positive test for COVID-19". Xinhua. 21 July 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-09-18. สืบค้นเมื่อ 27 October 2021.
- ↑ "Tokyo 2020 Olympic Games update: Injured Pota withdraws from Women's Team event". ITTF. 29 Jul 2021. สืบค้นเมื่อ 27 October 2021.
- ↑ "China changes Olympic table tennis team roster as injured Liu withdraws". Xinhua. 1 August 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-09-18. สืบค้นเมื่อ 27 October 2021.