กิลกิต-บัลติสถาน
กิลกิต-บัลติสถาน (อูรดู: گلگت بلتستان) เป็นดินแดนปกครองตนเองในจุดเหนือสุดของประเทศปากีสถาน[1] มีอาณาเขตภาคใต้ติดต่อกับอาซาดแคชเมียร์ ภาคตะวันตกติดต่อกับแคว้นแคบาร์ปัคตูนควา ภาคเหนือติดต่อกับฉนวนวาคานของประเทศอัฟกานิสถาน ภาคตะวันออกและตะวันออกเฉียงเหนือติดต่อกับเขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ของประเทศจีน และภาคตะวันออกเฉียงใต้ติดต่อกับรัฐชัมมูและกัศมีร์ของประเทศอินเดีย และเป็นดินแดนพิพาทส่วนหนึ่งของภูมิภาคแคชเมียร์ตามข้อมติคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติปี พ.ศ. 2490[1][2][3]
กิลกิต-บัลติสถานมีพื้นที่กว่า 72,971 ตารางกิโลเมตร (28,174 ตารางไมล์)[4] และมีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาสูง โดยมีประชากรประมาณ 1,800,000 คนในปี พ.ศ. 2558[5] มีเมืองหลวงคือกิลกิต ซึ่งมีประชากรประมาณ 216,760 คน
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 Weightman, Barbara A. (2 December 2005). Dragons and Tigers: A Geography of South, East, and Southeast Asia (2nd ed.). John Wiley & Sons. p. 193. ISBN 978-0-471-63084-5.
- ↑ "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-02-22. สืบค้นเมื่อ 2018-02-21.
{{cite web}}
: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์) - ↑ The Myth of Gilgit-Baltistan's Linkage with Jammu & Kashmir
- ↑ "UNPO: Gilgit Baltistan: Impact Of Climate Change On Biodiversity". unpo.org. สืบค้นเมื่อ 20 June 2016.
- ↑ Shahid Javed Burki 2015.