กาอุ้น หรือ แกฉง มีชื่อในสำเนียงจีนกลางว่า เจี่ยชง (อังกฤษ: Jia Chong ; จีนตัวย่อ: 闵纯; จีนตัวเต็ม: 閔純; พินอิน: Mǐn Chún; เวด-ไจลส์: Min Ch‘un) มีชื่อรองว่า กงลวี้ (อังกฤษ: ฺGonglü ; จีน: 公閭; พินอิน: Gōnglǘ; เวด-ไจลส์: Kung-lü) เป็นเสนาธิการแห่ง ราชวงศ์จิ้นตะวันตก ในช่วงหลัง ยุคสามก๊ก

กาอุ้น
เสนาธิการแห่งราชวงศ์จิ้นตะวันตก
เกิดค.ศ. 217
ถึงแก่กรรมค.ศ. 282
บิดากากุ๋ย
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม賈充
อักษรจีนตัวย่อ贾充
ชื่อรองกงลวี้ (公閭)
สมัญญานามอู่กงแห่งหลู่ (Duke Wu of Lu)

กาอุ้นเกิดเมื่อ ค.ศ. 217 เป็นบุตรชายของ กากุ๋ย เสนาธิการคนสำคัญของ วุยก๊ก ในช่วง ยุคสามก๊ก ใน ค.ศ. 228 กากุ๋ยถึงแก่กรรมอย่างกระทันหันขณะที่กาอุ้นมีอายุได้เพียง 11 ปี

ต่อมาเมื่อกาอุ้นเจริญวัยขึ้นได้เข้ามาทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาของ สุมาสู และ สุมาเจียว เมื่อ สุมาเอี๋ยน ได้ขึ้นเป็น จิ้นอ๋อง (King of Jin) ได้มีบทบาทสำคัญในการชักชวนให้สุมาเอี๋ยนตั้งตนขึ้นเป็น จักรพรรดิจิ้นหวู่ ปฐมจักรพรรดิแห่งราชวงศ์จิ้นตะวันตกนอกจากนี้ยังมีบทบาทในการแนะนำแกมบังคับให้ พระเจ้าโจฮวน จักรพรรดิองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์วุยยอมแพ้ต่อสุมาเอี๋ยนโดยดีเมื่อ ค.ศ. 265 ทำให้กาอุ้นมีความสำคัญกับราชวงศ์จิ้นตะวันตกอย่างมาก

นอกจากนี้กาอุ้นยังมีฐานะเป็นพระสัสสุระ (พ่อตา) ของสุมาจงผู้เป็นรัชทายาทซึ่งต่อมาขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิจิ้นฮุ่ย เนื่องจากกาอุ้นได้ถวายตัวธิดาให้เป็นพระชายาเจียและได้ขึ้นเป็นจักรพรรดินีเจียในภายหลัง

กาอุ้นถึงแก่กรรมเมื่อ ค.ศ. 282 ตรงกับปีที่ 17 ในรัชสมัย จักรพรรดิจิ้นหวู่ หรือ 2 ปีหลังจากที่ราชวงศ์จิ้นตะวันตกสามารถพิชิต ง่อก๊ก และรวมแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่นได้สำเร็จขณะอายุได้ 65 ปี

ดูเพิ่ม แก้