การเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์

การเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์ (อังกฤษ: Projectile motion)

วิถีการเคลื่อนที่ของน้ำแบบพาราโบลา
ส่วนประกอบของความเร็วต้นของการโยนแบบพาราโบลา
วิถีของโพรเจกไทล์ที่ลอยขึ้นไปในอากาศในความเร็วต้นที่แตกต่างกัน(พิจารณาแรงต้านอากาศ)

ความเร็วเริ่มต้น แก้

เมื่อปล่อยให้โปรเจกไทล์เคลื่อนที่ด้วยความเร็วเริ่มต้น   ซึ่งสามารถแยกเป็นองค์ประกอบของเวกเตอร์ความเร็วได้ดังต่อไปนี้

 

องค์ประกอบ   และ   สามารถหาได้เมื่อทราบมุมเริ่มต้น   ดังนี้

  และ
 

ปริมาณจลนพลศาสตร์ของการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์ แก้

ในปี ค.ศ. 1638 กาลิเลโอ กล่าวในหนังสือ Two New Sciences ว่าสำหรับการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์นั้น การเคลื่อนที่ทั้งในแนวดิ่งและแนวราบจะเป็นอิสระต่อกัน[1]

ความเร่ง แก้

สำหรับการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์จะเกิดความเร่งเฉพาะการเคลื่อนที่ในแนวดิ่งเท่านั้น ส่วนแนวราบความเร็วจะคงตัวมีค่าเท่ากับ   การเคลื่อนที่ในแนวดิ่งของวัตถุจะเป็นการเคลื่อนที่แบบตกอิสระ โดยมีความเร่งคงตัว  [2] องค์ประกอบของความเร่งคือ

  และ
 

ความเร็ว แก้

องค์ประกอบของความเร็วในแนวราบของวัตถุจะไม่เปลี่ยนแปลงตลอดการเคลื่อนที่ และองค์ประกอบของความเร็วในแนวตั้งจะเพิ่มขึ้นแบบเชิงเส้นเพราะมีความเร่งเนื่องจากความโน้มถ่วงที่มีค่าคงที่ องค์ประกอบของความเร็วทั้งในทิศทาง x และ y สามารถรวมกันเพื่อแก้ปัญหาองค์ประกอบของความเร็ว ณ เวลา   ได้ดังนี้

  และ
 

ขนาดของความเร็ว (ภายใต้ทฤษฎีบทพีทาโกรัส)

 

การกระจัด แก้

 
การกระจัดและพิกัดของการโยนแบบพาราโพลา

ณ เวลา   ใด ๆ การกระจัดของการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์ในแนวราบและแนวดิ่งคือ

  และ
 

ขนาดของการกระจัดคือ

 

พิจารณาสมการ

  และ
 

ถ้า   ถูกกำจัดออกระหว่างทั้งสองสมการ จะได้

 

เมื่อ     และ   เป็นค่าคงที่ สมการข้างต้นจะอยู่ในรูป

 

ซึ่ง   และ   เป็นค่าคงที่ สมการนี้เป็นสมการพาราโบลา ดังนั้นเส้นทางการเคลื่อนที่ของการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์จึงเป็นรูปพาราโบลา ถ้าทราบตำแหน่ง (x,y) ของโพรเจกไทล์ และมุมยิง (  หรือ  ) ความเร็วเริ่มตั้น   สามารถหาได้จากการแก้สมการพาราโบลาข้างต้น ได้เป็น

 

เวลาที่ใช้ในการเคลื่อนที่ แก้

เวลาทั้งหมดที่วัตถุลอยอยู่ในอากาศหาได้จากสมการ

 

หลังจากที่วัตถุถูกยิงออกไปและตกกลับลงมาบนพื้นอีกครั้ง (แกน x) ดังนั้น  

 
 
 
 

ในที่นี้จะไม่สนใจแรงต้านของอากาศที่กระทำต่อวัตถุ

ถ้าจุดเริ่มต้นอยู่ที่ตำแหน่ง   เมื่อเทียบกับจุดตก เวลาที่วัตถุลอยอยู่ในอากาศ คือ

 

สมการข้างต้นสามารถลดรูปเป็น

 

ถ้า   = 0 และ   = 0

ระยะสูงสุดของการเคลื่อนที่ แก้

 
ความสูงที่สูงที่สุดของโพรเจกไทล์

จุดที่วัตถุเคลื่อนที่ขึ้นไปได้เป็นระยะสูงที่สุดก่อนที่จะตกกลับลงมา เรียกว่า จุดสูงสุดของการเคลื่อนที่ของวัตถุ ณ จุดนี้ องค์ประกอบของความเร็วในแนวดิ่ง   นั้นคือ

 

เวลาที่ใช้ในการเคลื่อนที่ไปถึงจุดสูงสุด

 

จากการกระจัดที่สูงที่สุดของการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์

 
 

ความสัมพันธ์ระหว่างระยะไกลสุดกับระยะสูงสุด แก้

ความสัมพันธืระหว่างระยะไกลสุดบนแนวราบ   กับระยะสูงสุด   ที่   เป็น

 

พิสูจน์ แก้

 

 
  ×  
 

 .

พิสัยของการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์ แก้

 
ระยะทางที่ไกลที่สูงของโพรเจกไทล์

ในการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์มวลของวัตถุจะไม่ส่งผลต่อระยะไกลสุดตามแนวราบและระยะสูงสุดของการเคลื่อนที่ เมื่อขว้างวัตถุออกไปด้วยความเร็วและทิศทางเดียวกัน ระยะไกลสุดตามแนวราบของการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์เรียกว่า"พิสัย"   คือ ระยะทางตามแนวราบจากจุดที่ขว้างวัตถุออกไปจนถึงจุดที่วัตถุตกกลับลงมาที่ตำแหน่งความสูงเริ่มต้น  

 

เวลาเมื่อตกถึงพื้น

 

จากการเคลื่อนที่ในแนวราบ ระยะทางของการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์เป็น

 

ดังนั้น[3]

 

  จะมีค่าสูงสุดเมื่อ

 

ซึ่งสอดคล้องกับ

 

หรือ

 
 
Trajectories of projectiles launched at different elevation angles but the same speed of 10 m/s in a vacuum and uniform downward gravity field of 10 m/s2. Points are at 0.05 s intervals and length of their tails is linearly proportional to their speed. t = time from launch, T = time of flight, R = range and H = highest point of trajectory (indicated with arrows).

ระยะทางในแนวราบ   ที่เคลื่อนที่ได้

 

เมื่อพื้นเรียบ (ความสูงเริ่มต้น ( )) ระยะทางที่เคลื่อนที่ได้

 

ดังนั้นวัตถุจะเคลื่อนที่ได้ระยะทางไกลที่สุด เมื่อ   มีค่าเท่ากับ 45 องศา

 

การประยุกต์ใช้ทฤษฎีบทงานและพลังงาน แก้

ตามทฤษฎีงานและพลังงาน องค์ประกอบของความเร็วในแนวดิ่งคือ

 

สมการเหล่านี้จะไม่พิจารณาแรงต้านของอากาศ และถือว่าพื้นเป็นพื้นราบเรียบ

อ้างอิง แก้

  1. Galileo Galilei, Two New Sciences ', Leiden, 1638, p.249
  2. The   คือ ความเร่งโน้มถ่วง. (  ที่ผิวโลก).
  3.