การล่าแม่มด
การล่าแม่มด (อังกฤษ: Witch-hunt) คือ การแสวงบุคคลซึ่งถูกตราหน้าเป็น "แม่มด" หรือหลักฐานแม่มด มักเกี่ยวข้องกับความแตกตื่นทางศีลธรรม[1] หรืออุปาทานหมู่[2] ก่อนหน้า ค.ศ. 1750 กฎหมายให้ความเห็นชอบการล่าแม่มดและเกี่ยวข้องกับการพิจารณาแม่มดอย่างเป็นทางการ สมัยการล่าแม่มดในทวีปยุโรปและอเมริกาเหนืออยู่ในสมัยใหม่ตอนต้นหรือราว ค.ศ. 1480 ถึง 1750 สืบทอดตั้งแต่กลียุคแห่งการปฏิรูปศาสนาฝ่ายโปรเตสแตนต์ถึงสงครามสามสิบปี ส่งผลให้มีการประหารชีวิตระหว่าง 40,000 ถึง 60,000 ครั้ง[3]
มีการประหารชีวิตผู้ต้องโทษแม่มดในทวีปยุโรปครั้งสุดท้ายในคริสต์ศตวรรษที่ 18 ในราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ แม่มดไม่เป็นการกระทำที่มีโทษตามกฎหมายพระราชบัญญัติ ค.ศ. 1735 ในเยอรมนี คาถาเวทมนตร์ยังมีโทษตามกฎหมายจนปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 มีรายงานการล่าแม่มดร่วมสมัยในแอฟริกาใต้สะฮารา ประเทศอินเดียและปาปัวนิวกินี กฎหมายต่อต้านแม่มดอย่างเป็นทางการยังคงพบในประเทศซาอุดีอาระเบียและแคเมอรูน
นับแต่ราวคริสต์ทศวรรษ 1930 คำว่า "การล่าแม่มด" ถูกใช้เป็นภาพพจน์เพื่ออธิบายกิจกรรมโดยรัฐบาล (และหน่วยธุรกิจบางครั้ง) เพื่อแสวงและเปิดโปงศัตรูที่รับรู้ ชัดเจนมักใช้เป็นวิธีการชี้นำมติมหาชนโดยให้กำเนิดความแตกตื่นทางศีลธรรม
อ้างอิง แก้
- ↑ Erich Goode; Nachman Ben-Yehuda (2010). Moral Panics: The Social Construction of Deviance. Wiley. p. 195.
- ↑ Lois Martin (2010). A Brief History of Witchcraft. Running Press. p. 5.[ลิงก์เสีย]
- ↑ The most common estimates are between 40,000 and 60,000 deaths. Brian Levack (The Witch Hunt in Early Modern Europe) multiplied the number of known European witch trials by the average rate of conviction and execution, to arrive at a figure of around 60,000 deaths. Anne Lewellyn Barstow (Witchcraze) adjusted Levack's estimate to account for lost records, estimating 100,000 deaths. Ronald Hutton (Triumph of the Moon) argues that Levack's estimate had already been adjusted for these, and revises the figure to approximately 40,000.