วิกิพีเดีย

การระบาดทั่วของโควิด-19 ในทวีปเอเชีย

โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019ในทวีปเอเชีย เริ่มขึ้นที่เมืองอู่ฮั่น, มณฑลหูเป่ย, ประเทศจีน แล้วแพร่กระจายทั่วทวีป ข้อมูลเมื่อ 30 เมษายน ค.ศ. 2020 (2020 -04-30)[3] ทุกประเทศมีรายงานผู้ติดเชื้ออย่างน้อย 1 ราย ยกเว้นประเทศเกาหลีเหนือและประเทศเติร์กเมนิสถาน

การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนาในทวีปเอเชีย
ผู้ติดเชื้อยืนยันต่อล้านคนในวันที่ 10 ธันวาคม ค.ศ. 2020
จำนวนผู้ติดเชื้อยืนยันสะสมต่อประชากร 100,000 คนในวันที่ 10 ธันวาคม ค.ศ. 2020
โรคโควิด-19
สายพันธุ์ไวรัสSARS-CoV-2
สถานที่ทวีปเอเชีย
การระบาดครั้งแรกอู่ฮั่น, มณฑลหูเป่ย, ประเทศจีน[1]
ผู้ป่วยต้นปัญหา1 ธันวาคม ค.ศ. 2019
(4 ปี 4 เดือน 2 สัปดาห์ 3 วัน ago)
ผู้ป่วยยืนยันสะสม17,725,946[2]
ผู้ป่วยปัจจุบัน1,770,067[2]
หาย15,651,219[2]
เสียชีวิต304,660[2]
ดินแดน49[2]

ประเทศในทวีปเอเชียที่มีผู้ติดเชื้อมากที่สุดคือประเทศอินเดีย, รัสเซีย (ประเทศข้ามทวีป), ตุรกี, อิหร่าน และอินโดนีเซีย[4] ส่วนประเทศที่มีรายงานผู้ติดเชื้อนอกประเทศจีนในช่วงแรก ได้แก่ ประเทศไทย, ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้, ไต้หวัน และเวียดนาม แต่ประเทศเหล่านี้สามารถควบคุมโรคระบาดทั่วได้ จำนวนผู้เสียชีวิตสูงสุดคืออินเดีย, อิหร่าน, อินโดนีเซีย, ตุรกี และอิรัก ด้วยจำนวนผู้เสียชีวิตรวมกันมากกว่า 240,000 คน อย่างไรก็ตาม จำนวนผู้เสียชีวิตในประเทศเหล่านี้มักสูงกว่าตัวเลขรายงานจากทางการ[5][6]

ผู้ติดเชื้อยืนยัน แก้

สรุปผู้ติดเชื้อในทวีปเอเชีย 10 อันดับแรก (ในวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 2021)[7][8]
ประเทศ/ดินแดน รวมผู้ติดเชื้อ ผู้ติดเชื้อรายวัน เสียชีวิต หาย อ้างอิง
  อินเดีย 33,651,221 309,511 446,948 32,894,762 [9][10]
  รัสเซีย 7,487,138 626,809 206,388 6,653,941 [9][11][10]
  ตุรกี 7,013,639 478,301 62,938 6,472,400 [9][12][10]
  อิหร่าน 5,519,728 479,668 119,082 4,920,978 [13][14][10]
  อินโดนีเซีย 4,920,978 44,071 141,381 4,020,801 [9][15][10]
  ฟิลิปปินส์ 2,470,235 165,110 37,405 2,267,720 [16][10]
  มาเลเซีย 2,257,584 160,413 26,456 2,070,715 [9][17][10]
  อิรัก 1,991,628 77,143 22,072 1,892,413 [9][10]
  ญี่ปุ่น 1,689,899 44,723 17,421 1,627,755 [9][10]
  ไทย 1,561,638 122,463 16,268 1,422,907 [9][18][10]

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. ↑ "2019 Novel Coronavirus (2019-nCoV) Situation Summary". Centers for Disease Control and Prevention (CDC). 30 January 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 January 2020. สืบค้นเมื่อ 30 January 2020.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Coronavirus update (live)". www.worldometers.info. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 May 2020. สืบค้นเมื่อ 28 July 2020.
  3. ↑ Pirnazarov, Nazarali (30 April 2020). "UPDATE 1-Tajikistan confirms first coronavirus cases". www.reuters.com. สืบค้นเมื่อ 29 October 2020.
  4. ↑ "COVID-19 CORONAVIRUS PANDEMIC". worldometer. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 February 2020. สืบค้นเมื่อ December 2, 2020.
  5. ↑ Tom Allard, Kate Lamb (28 April 2020). "Exclusive: More than 2,200 Indonesians have died with coronavirus symptoms, data shows". Reuters. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 July 2020. สืบค้นเมื่อ 28 April 2020.{{cite news}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  6. ↑ Behrang Tajdin & Louise Adamou (15 April 2020). "Coronavirus: Are the bodies of victims undermining Iran's official figures?". BBC. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 April 2020. สืบค้นเมื่อ 28 April 2020.{{cite news}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์)
  7. ↑ News, BNO (18 February 2020). "Tracking SARS-CoV-2: Map, data and timeline". BNO News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 February 2020. สืบค้นเมื่อ 4 March 2020. {{cite web}}: |last= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
  8. ↑ "WHO Coronavirus Disease (COVID-19) Dashboard". covid19.who.int. สืบค้นเมื่อ 19 June 2020.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 9.4 9.5 9.6 9.7 "Coronavirus COVID-19 Global Cases by the Center for Systems Science and Engineering (CSSE) at Johns Hopkins University (JHU)". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 September 2021. สืบค้นเมื่อ 12 September 2021.
  10. ↑ 10.00 10.01 10.02 10.03 10.04 10.05 10.06 10.07 10.08 10.09 "Coronavirus 2019-nCov Statistics Update (Live)". virusncov.com (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-09-26. สืบค้นเมื่อ 2021-09-26.
  11. ↑ "Коронавирус COVID–19: Официальная информация о коронавирусе в России на портале – стопкоронавирус.рф". xn--80aesfpebagmfblc0a.xn--p1ai (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-09-29.
  12. ↑ "Covid19". covid19.saglik.gov.tr. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-03-23. สืบค้นเมื่อ 2021-09-26.
  13. ↑ 919 (2021-05-15). "کرونا جان ۲۰۰ نفر دیگر را در ایران گرفت". ایرنا (ภาษาเปอร์เซีย). สืบค้นเมื่อ 2021-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (ลิงก์)
  14. ↑ "behdasht.gov.ir".{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  15. ↑ COVID-19, Website Resmi Penanganan. "Peta Sebaran". covid19.go.id. สืบค้นเมื่อ 2021-09-26.
  16. ↑ "Nationwide Cases Data". COVID-19 Tracker Philippines. 2 September 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-02-10. สืบค้นเมื่อ 2021-09-26.
  17. ↑ "COVID-19 Malaysia Updates". COVID-19 Malaysia (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-10-01.
  18. ↑ Limited, Bangkok Post Public Company. "Covid-19 outbreak". www.bangkokpost.com. สืบค้นเมื่อ 2021-09-26.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=การระบาดทั่วของโควิด-19_ในทวีปเอเชีย&oldid=10425914"