การระดมยิงคาโงชิมะ
การระดมยิงคาโงชิมะ หรือที่รู้จักกันในชื่อ สงครามอังกฤษ-ซัตสึมะ (ญี่ปุ่น: 薩英戦争; โรมาจิ: Satsu-Ei Sensō) เป็นการปะทะที่เกิดขึ้นในวันที่ 15 - 17 สิงหาคม พ.ศ. 2406 ในยุคเอโดะตอนปลาย
| การระดมยิงคาโงชิมะ | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ส่วนหนึ่งของ เหตุนามามูงิ | |||||||
 ภาพแสดงการปะทะกันในอ่าวคาโงชิมะ | |||||||
| |||||||
| คู่สงคราม | |||||||
 สหราชอาณาจักร |
 แคว้นซัตสึมะ | ||||||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
 เซอร์ ออกัสตัส คูเปอร์ |
ชิมาซุ ฮิซามิตสึ ชิมาซุ ชิเงฮิซะ | ||||||
| กำลัง | |||||||
| เรือรบพลังไอน้ำ 7 ลำ ทหารพลปืนไรเฟิลอังกฤษ 125 นาย ทหารพลปืนไรเฟิลนิวซีแลนด์ 80 นาย เรือรบสุ่มยิง 2 ลำ พลระเบิดชาวมาลายู 13 นาย |
เรือพลังไอน้ำ 5 ลำ ปืนใหญ่ 80 กระบอก ทหารดาบ 2,850 นาย พลปืน 1,000 นาย | ||||||
| ความสูญเสีย | |||||||
|
เรือรบ 3 ลำอัปปาง เสียชีวิต 11 นาย บาดเจ็บ 52 นาย |
เรือ 4 ลำอัปปาง ทหารเสียชีวิตจากกระสุนปืน 200 นาย เสียชีวิตจากปืนใหญ่บนเรือรบ 320 นาย | ||||||
การปะทะเป็นผลสืบเนื่องมาจากกรณีนามามูงิ ในปี พ.ศ. 2405 ที่ ชาลส์ เลนน็อกซ์ ริชาร์ดสัน ถูกฆาตกรรม ทำให้อังกฤษเรียกร้องเงินสินไหมทดแทนจากไดเมียวแห่งซัตสึมะ
เบื้องหลัง แก้
ภายหลังจากกรณีนามามูงิ นาวาโท จอห์น นีล อุปทูตอังกฤษ ได้เรียกร้องคำขอโทษและค่าสินไหมจากรัฐบาลเอโดะ เป็นจำนวนเงิน 100,000 ปอนด์ หรือประมาณ 1/3 ของรายได้ทั้งปีของรัฐบาลเอโดะ[1] ซึ่งนีลได้ยื่นคำขู่ถึงรัฐบาลเอโดะว่าหากไม่ได้รับค่าสินไหม[2] อาจจำเป็นที่จะต้องมีการจัดการด้วยกำลัง นอกจากนี้ อังกฤษยังเรียกร้องจากแคว้นซัตสึมะให้มีการจับกุมและดำเนินคดีแก่ผู้กระทำผิด และเงินอีก 25,000 ปอนด์สำหรับเหยื่อที่รอดชีวิตและครอบครัวของชาลส์ ซึ่งฝ่ายรัฐบาลเอโดะ โดย โองาซาวาระ นางามิจิ ผู้แทนโชกุน[3] ได้พยายามหลีกเลี่ยงที่จะมีปัญหากับชาติยุโรป ซึ่งขณะนั้นต้องเผชิญกับภัยคุกคามทั้งฝรั่งเศสและอังกฤษ
รัฐบาลเอโดะได้ปฏิเสธที่จะขอโทษและการจ่ายค่าสินไหมแก่อังกฤษรวมไปถึงการลงโทษซามูไรสองคนที่ก่อเหตุ ซึ่งญี่ปุ่นได้อ้างถึงผลประโยชน์มากมายของชาวยุโรปในญี่ปุ่น รวมถึงสิทธิสภาพนอกอาณาเขตที่กฎหมายญี่ปุ่นไม่มีผลบังคับใช้กับชาวต่างชาติ ซึ่งบรรดาข้อตกลงที่ไม่มีความยุติธรรมเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ญี่ปุ่นถูกบีบบังคับให้จำยอม
จากความอยุติธรรมของชาติมหาอำนาจยุโรป ทำให้เกิดกระแสต่อต้านชาวยุโรปขึ้นในญี่ปุ่น ซึ่งแผ่ขยายไปทั้งประเทศ ในห้วงเวลานั้น สมเด็จพระจักรพรรดิโอซาฮิโตะก็ทรงตรา "โองการขับไล่คนเถื่อน" ขึ้น เมื่อปี พ.ศ. 2406 ซึ่งชาติยุโรปเลือกที่จะโต้ตอบด้วยวิธีการทางทหาร เรือสินค้าของอเมริกา เนเธอร์แลนด์ และฝรั่งเศสที่ผ่านช่องแคบชิโมโนเซกิล้วนถูกโจมตี ซึ่งทำให้กองเรือผสมที่นำโดยราชนาวีอังกฤษต้องระดมยิงตอบโต้เพื่อป้องกันเรือสินค้า