การประท้วง (อังกฤษ: Protest) เป็นการแสดงออกด้วยการกระทำ เพื่อแสดงให้เห็นว่าคัดค้าน หรือ ไม่เห็นด้วย มีหลากหลายวิธี เช่น การ อดข้าวประท้วง การเดินประท้วง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการแสดงออกทางสังคมและการเมือง การประท้วงที่ใช้ความรุนแรงก่อให้เกิดความวุ่นวายจะกลายเป็น การจลาจล

การประท้วง

รูปแบบ แก้

รูปแบบของการประท้วงทำได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม จัดรูปแบบได้ดังนี้ [1]

  • การประท้วงในที่สาธารณะ
    • การเดินประท้วง (protest march) โดยผู้ประท้วงเดินในที่สาธาณะและชูป้ายแสดงความคิดต่าง ๆ
    • การจัดกลุ่มประท้วง เป็นการรวมกลุ่มเป็นจุด ๆ เช่น การประท้วงหน้าโรงงาน
    • การประท้วงบนถนน (street protest) ผู้ประท้วงใช้ถนนเป็นสถานที่เพื่อแสดงความเห็นให้แก่ผู้สัญจรไปมา
    • การประท้วงด้วยการกีดขวาง (lock-downs) ผู้ประท้วงจะขัดขวางหรือกีดกันกิจกรรมของผู้ถูกประท้วงไม่ไห้ดำเนินงานต่อไปได้ รวมถึงการวางวัตถุสิ่งของเพื่อขัดขวางการสลายการชุมนุม
    • การแกล้งตาย (die-ins) เป็นความแสดงการตายโดยแกล้งนอนเป็นศพ เพื่อให้ได้รับความสนใจ
    • การแต่งเพลงประท้วง (protest song) โดยแต่งเพลงที่มีเนื้อหาในเรื่องที่เรียกร้อง ได้รับความนิยมในสังคมตะวันตก เช่นเพลงเรียกร้องเพื่อการปลดปล่อยทาส
  • การประท้วงด้วยการเขียน โดยมักจะเขียนเป็นจดหมายเรียกร้องและลงชื่อผู้เข้าร่วมประท้วงต่อท้าย
  • การประท้วงโดยการขัดขืน หรือ การดื้อแพ่ง เช่น
    • การนั่งกีดขวาง (sit-in)
    • การใช้คนขวางทางสัญจร (Raasta roko)
    • การเปลือยกายในที่สาธารณะ
    • การอดข้าวประท้วง
    • การเขียนข้อความบนกำแพง
    • การส่งข่าวสารที่ถูกเซ็นเซอร์
  • การประท้วงด้วยการจัดค่าย เป็นการรวมกลุ่มผู้คัดค้านมาอยู่ร่วมกัน
  • การประท้วงด้วยความรุนแรง
    • การจลาจล
    • การพลีชีพ
    • การปฏิวัติ เป็นการจับอาวุธสู้กับฝ่ายรัฐบาล
  • การประท้วงทหาร
  • การประท้วงของผู้ใช้แรงงาน
    • การนัดหยุดงาน
    • การนั่งประท้วงโดยไม่เข้างาน
    • การผละงาน
    • การขีดขวางไม่ให้เข้าทำงาน
  • การประท้วงของผู้บริโภค
    • การงดซื้อสินค้า
    • การกระจายข่าวปัญหาของผลิตภัณฑ์
    • การทำสินค้ามาทำลายในที่สาธารณะ

อ้างอิง แก้

  1. สุรชาติ บำรุงสุข,มติชน สุดสัปดาห์ 24-30 ตุลาคม พ.ศ. 2551,หน้า 36-37