การบุกครองเชโกสโลวาเกียของฝ่ายกติกาสัญญาวอร์ซอ

ฝ่ายกติกาสัญญาวอร์ซอรุกรานเชโกสโลวาเกีย
	ส่วนหนึ่งของ ปรากสปริงและสงครามเย็น
	; ประชาชนชาวเชโกสโลวาเกียกำลังถือธงชาติเชโกสโลวาเกียผ่านรถถังโซเวียตที่ไฟไหม้ในกรุงปราก
วันที่	20 สิงหาคม – 20 กันยายน ค.ศ. 1968
สถานที่	เชโกสโลวาเกีย
ผล	ชัยชนะของฝ่ายกติกาสัญญาวอร์ซอ; พิธีสารมอสโก; อเล็กซานเดอร์ ดุปเชค ลาออกจากตำแหน่งเลขาธิการเอกพรรคคอมมิวนิสต์แห่งเชโกสโลวาเกีย; กุสตาว ฮูซาก ได้รับเลือกเป็นเลขาธิการเอกพรรคคอมมิวนิสต์แห่งเชโกสโลวาเกีย และเริ่มต้นสมัยสมัยปรับให้เป็นปกติ (Normalization); กองทัพโซเวียตวางกำลังในเชกโกสโลวาเกียจนถึงปี ค.ศ. 1991; แอลเบเนียถอนตัวออกจากสมาชิกกติกาสัญญาวอร์ซอในเดือนกันยายน ค.ศ. 1968;
คู่สงคราม
กติกาสัญญาวอร์ซอ; สหภาพโซเวียต; บัลแกเรีย; ฮังการี; โปแลนด์; เยอรมนีตะวันออก	เชโกสโลวาเกีย; แอลเบเนีย; โรมาเนีย; ยูโกสลาเวีย
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
เลโอนิด เบรจเนฟ; นีโคไล ปอดกอร์นืย; อะเลคเซย์ โคซีกิน; อันเดรย์ เกรชโค; อีวาน ยาคูบอฟสกี; ววาดึสวัฟ กอมูว์กา; Florian Siwicki; ยาโนช กาดาร์; Lajos Czinege; ตอดอร์ ซีฟกอฟ ; การสนับสนุนทางการทูต: ; วัลเทอร์ อุลบริชท์;	อเล็กซานเดอร์ ดุปเชค; ลุดวิค สโวโบดา; มาร์ติน ดิซัว; การสนับสนุนทางการทูต:; เหมา เจ๋อตง ยอซีป บรอซ ตีโต ; เอ็นเวอร์ ฮอกซา; นีกอลาเอ ชาวูเชสกู
กำลัง
ทหาร 500,000 นาย (27 กองพล); รถถัง 6,300 คัน; อากาศยาน 800 ลำ; และปืนใหญ่ 2,000 กระบอก	ทหาร 200,000-600,000 นาย (30 กองพล) ในช่วงสองถึงสามวันสามารถเรียกระดมพลได้ 2,500,000 นาย[โปรดขยายความ]; อากาศยานมากกว่า 250 ลำ; และรถถัง 2,500-3,000 คัน
ความสูญเสีย
เสียชีวิต 96 นาย (จากอุบัติเหตุ 84 นาย) และบาดเจ็บ 87 นาย; เสียชีวิต 10 นาย (จากอุบัติเหตุและฆ่าตัวตาย); เสียชีวิต 4 นาย (จากอุบัติเหตุ); เสียชีวิต 2 นาย	พลเรือนเสียชีวิต 108 คน และได้รับบาดเจ็บมากกว่า 500 คน

การบุกครองเชโกสโลวาเกียของฝ่ายกติกาสัญญาวอร์ซอ เป็นเหตุการณ์ที่สหภาพโซเวียตและพันธมิตรหลักของสหภาพโซเวียตตามกติกาสัญญาวอร์ซอรุกรานเชโกสโลวาเกียเพื่อยับยั้งการปฏิรูปทางการเมืองของอเล็กซานเดอร์ ดุปเชค ในช่วงปรากสปริง

ในคืนวันที่ 20 - 21 สิงหาคม ค.ศ. 1968 สหภาพโซเวียตและพันธมิตรหลักในกติกาสัญญาวอร์ซออันได้แก่บัลแกเรีย ฮังการี เยอรมนีตะวันออก และโปแลนด์ รุกรานสาธารณรัฐสังคมนิยมเชโกสโลวาเกีย^[6]ในปฏิบัติการดานูบด้วยกองกำลังทหาร 500,000 นาย^[7] ทั้งนี้โรมาเนียและแอลเบเนียซึ่งเป็นรัฐสมาชิกของกติกาสัญญาวอร์ซอปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในปฏิบัติการดังกล่าว ในขณะที่ฝ่ายเชโกสโลวาเกียมีผู้ได้รับบาดเจ็บ 500 คน และเสียชีวิต 108 คน^[8]^[9]

การรุกรานครั้งนี้ประสบความสำเร็จในท้ายที่สุด ส่งผลให้การปฏิรูปและการเปิดเสรีในเชโกสโลวาเกียหยุดชะงักลง ทั้งยังช่วยเสริมสร้างอำนาจของฝ่ายซ้ายภายในพรรคคอมมิวนิสต์แห่งเชโกสโลวาเกีย (KSČ) ให้เข้มแข็งขึ้น

อ้างอิง แก้

↑ Stolarik, M. Mark (2010). The Prague Spring and the Warsaw Pact Invasion of Czechoslovakia, 1968: Forty Years Later. Bolchazy-Carducci Publishers. pp. 137–164. ISBN 9780865167513.
↑ Conflicted Memories: Europeanizing Contemporary Histories, edited by Konrad H. Jarausch, Thomas Lindenberger, p. 43
↑ "Back to the Business of Reform". Time Magazine. 16 August 1968. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-24. สืบค้นเมื่อ 27 April 2010.
↑ "The Soviet War in Afghanistan: History and Harbinger of Future War". Ciaonet.org. 1978-04-27. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-21. สืบค้นเมื่อ 2014-02-13.
↑ Skomra, Sławomir. "Brali udział w inwazji na Czechosłowację. Kombatanci?" (ภาษาโปแลนด์). Agora SA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-27. สืบค้นเมื่อ 21 September 2013.
↑ globalsecurity.org (27 April 2005). "Global Security, Soviet occupation of Czechoslovakia". GlobalSecurity.org. สืบค้นเมื่อ 19 January 2007.
↑ Soviet Invasion of Czechoslovakia. Globalsecurity.org. Retrieved on 23 June 2011.
↑ Soviet invasion of 1968 to have its own web page. Aktualne.centrum.cz. Retrieved on 23 June 2011.
↑ August 1968 – Victims of the Occupation – Ústav pro studium totalitních režimů. Ustrcr.cz. Retrieved on 23 June 2011. (เช็ก)

[ddr-1] Stolarik, M. Mark (2010). The Prague Spring and the Warsaw Pact Invasion of Czechoslovakia, 1968: Forty Years Later. Bolchazy-Carducci Publishers. pp. 137–164. ISBN 9780865167513.

[2] Conflicted Memories: Europeanizing Contemporary Histories, edited by Konrad H. Jarausch, Thomas Lindenberger, p. 43

[3] "Back to the Business of Reform". Time Magazine. 16 August 1968. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-24. สืบค้นเมื่อ 27 April 2010.

[4] "The Soviet War in Afghanistan: History and Harbinger of Future War". Ciaonet.org. 1978-04-27. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-21. สืบค้นเมื่อ 2014-02-13.

[5] Skomra, Sławomir. "Brali udział w inwazji na Czechosłowację. Kombatanci?" (ภาษาโปแลนด์). Agora SA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-27. สืบค้นเมื่อ 21 September 2013.

[Global-6] security.org (27 April 2005). "Global Security, Soviet occupation of Czechoslovakia". GlobalSecurity.org. สืบค้นเมื่อ 19 January 2007.

[7] Soviet Invasion of Czechoslovakia. Globalsecurity.org. Retrieved on 23 June 2011.

[8] Soviet invasion of 1968 to have its own web page. Aktualne.centrum.cz. Retrieved on 23 June 2011.

[9] August 1968 – Victims of the Occupation – Ústav pro studium totalitních režimů. Ustrcr.cz. Retrieved on 23 June 2011. (เช็ก)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]