การขนส่งในประเทศอินโดนีเซีย

การขนส่งในอินโดนีเซีย มีกระจายอยู่ในเกาะกว่า 1,000 แห่งของประเทศ แต่เกาะที่มีปริมาณการขนส่งที่หนาแน่นที่สุดคือเกาะชวา ประเทศอินโดนีเซีย มีการขนส่งครบทุกรูปแบบ โดยที่มีมากที่สุดคือ ถนน มีครอบคลุมทั่วทั้งประเทศกว่า 437,759 กิโลเมตรในปี ค.ศ. 2008 ส่วนการขนส่งระบบราง มีเฉพาะในเกาะชวาและเกาะสุมาตรา การขนส่งทางทะเล เนื่องจากเป็นประเทศหมู่เกาะ จึงเป็นศูนย์การขนส่งทางทะเลที่สำคัญแห่งหนึ่ง โดยในแต่ละเกาะ จะมีเมืองท่าอย่างน้อย 1 แห่ง ส่วนการขนส่งทางแม่น้ำ พบได้ในสุมาตราตะวันออกและกาลีมันตัน และการขนส่งทางอากาศ มีสายการบินให้บริการมากมาย และมีท่าอากาศยานครอบคลุมทั่วประเทศ

เรือของบรัษัทเป็ลนี เป็นเรือขนาดใหญ่ เชื่อมระหว่างเกาะต่าง ๆ ของอินโดนีเซีย

เรือขนส่งสินค้า

เส้นทางการเดินเรือในปี ค.ศ. 2006

เรือปีนีซีแบบดั้งเดิม ใช้ในการขนส่งสินค้าระหว่างเกาะต่าง ๆ ของอินโดนีเซีย

ท่าเรือเมอระก์ เป็นท่าเรือทางผ่านที่สำคัญระหว่างเกาะชวากับเกาะสุมาตรา

เนื่องจากประเทศอินโดนีเซียเป็นประเทศหมู่เกาะขนาดใหญ่ จึงมีการขนส่งทางเรือในเกือบทุกส่วนของประเทศ ส่วนใหญ่มักจะเป็นเรือบรรจุกล่องสินค้ากับเรือขนส่งผู้โดยสาร เรือที่เป็นที่รู้จักกันมากที่สุด คือ เรือปีนีซีแบบดั้งเดิม ทำด้วยไม้ มักใช้ในการขนส่งสินค้าระหว่างหมู่เกาะสำคัญต่าง ๆ มีท่าเรือที่สำคัญได้แก่ ท่าเรือซุนดาเกอลาปาในจาการ์ตา และท่าเรือปาโอเตเรในมากัซซาร์

เรือข้ามฟากมีให้บริการตามเกาะหลักต่าง ๆ มักเดินเรือในระยะสั้นระหว่างเกาะสุมาตรา เกาะชวา และเกาะบาหลี เรือข้ามฟากมีให้บริการตลอดวัน นอกจากนี้ยังมีเรือข้ามฟากระหว่างประเทศ ไปยังมาเลเซีย (ช่องแคบมะละกา) และสิงคโปร์อีกด้วย

นอกจากนี้ยังมีเรือขนส่งผู้โดยสารไปยังพื้นที่ห่างไกล โดยเฉพาะหมู่เกาะทางตะวันออกของประเทศ คือเรือเป็ลนี ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 2-4 สัปดาห์

ในบางเกาะ ใช้แม่น้ำเป็นทางสัญจรหลัก เช่น ภูมิภาคกาลีมันตัน มีเรือยาวให้บริการตามแม่น้ำ เป็นต้น

การขนส่งทางน้ำ

อินโดนีเซียมีทางน้ำที่ใช้สัญจรได้ถึง 21,579 กิโลเมตร (ข้อมูลปี ค.ศ. 2005) ซึ่งครึ่งหนึ่งอยู่ในภูมิภาคกาลีมันตัน และอีกครึ่งหนึ่งอยู่บนเกาะสุมาตราและเกาะปาปัว ทางน้ำเป็นทางสัญจรหลักของผู้คนบนเกาะกาลีมันตันและเกาะปาปัวซึ่งมีระบบถนนที่ยังไม่ค่อยดีจะดีนัก ต่างจากเกาะชวาและเกาะสุมาตราซึ่งเป็นเกาะที่มีการพัฒนาสูง ประเทศอินโดนีเซียติดอันดับที่ 7 ในด้านประเทศที่มีทางน้ำยาวที่สุดในโลก

ท่าเรือ

บทความหลัก: รายชื่อท่าเรือในประเทศอินโดนีเซีย

เมืองท่าที่สำคัญได้แก่ เมืองจีลาจัป, จีเรอบน, จาการ์ตา, กูปัง, ปาเล็มบัง, เซอมารัง, ซูราบายา และมากัซซาร์ ท่าเรือส่วนใหญ่ดำเนินงานโดยบริษัทการท่าเรืออินโดนีเซีย ซึ่งจะแบ่งการบริหารเป็น 4 ส่วน โดยเริ่มจากส่วนที่ 1 ทางภาคตะวันตก ไปจนถึงส่วนที่ 4 ทางภาคตะวันออก

การขนส่งทางถนน

รถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษ ทรานส์จาการ์ตา

การขนส่งทางบก มียานพาหนะที่หลากหลายมาก รถโดยสารประจำทางส่วนใหญ่มีให้บริการบนเกาะสุมาตรา เกาะชวา เกาะบาหลี บางสายให้บริการแบบรถด่วน ไม่หยุดรับ-ส่งผู้โดยสารจนกว่าจะถึงสถานีปลายทาง ส่วนรถมินิบัส มีให้บริการระหว่างหมู่บ้านหรือเมืองเล็ก ๆ เท่านั้น

ในเมืองใหญ่ ๆ หลายแห่ง มีรถแท็กซี่วิ่งให้บริการ โดยเฉพาะในจาการ์ตาจะมีรถโดยสารประจำทางของโกปาจา และรถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษ ทรานส์จาการ์ตา ยานพาหนะอื่น ๆ อาทิเช่น รถตุ๊กตุ๊ก (บาจัจ) รถสามล้อ (เบอจะก์) ถูกห้ามในพื้นที่ส่วนใหญ่ของจาการ์ตา

ประเทศอินโดนีเซีย เป็นหนึ่งในประเทศที่มีการจราจรติดขัดที่สุดในโลก โดยเฉพาะในจาการ์ตาซึ่งขึ้นชื่อเรื่องการจราจรติดขัดที่สุด เนื่องจากมีปริมาณรถยนต์ที่ใช้งานมากกว่าปริมาณถนนที่มีอยู่

ทางหลวงสายหลักของประเทศ ได้แก่ ทางหลวงเอเชียสาย 2 และทางหลวงสายทรานส์-สุมาตรา

อินโดนีเซียมีถนนลาดยาง 213,649 กิโลเมตร ส่วนที่เหลืออีก 154,711 กิโลเมตร ไม่ได้ลาดยาง (สถิติปี ค.ศ 2002)

อินโดนีเซียมีทางหลวงอยู่หลายสาย ส่วนใหญ่จะเป็นทางหลวงแผ่นดินซึ่งมีอยู่ทั่วไปบนเกาะชวา เกาะสุมาตรา และบางส่วนเป็นทางพิเศษซึ่งทางพิเศษที่มีการเก็บค่าผ่านทางแพงที่สุด คือ ทางพิเศษจีปูลารัง ซึ่งเชื่อมระหว่างจาการ์ตา–บันดุง

ส่วนระบบขนส่งและจราจรอัจฉริยะ (ITS) ได้ถูกนำมาใช้งานครั้งแรกในปี ค.ศ. 2012

ทางพิเศษ

รถแท็กซี่ในจาการ์ตา

โครงข่ายทางหลวงบนเกาะชวา

ทางพิเศษจีปูลารัง เป็นส่วนหนึ่งของทางพิเศษสายทรานส์ชวา

นี่คือ รายชื่อทางพิเศษในประเทศอินโดนีเซีย (จาลันโตล) บางส่วน

เกาะชวา

ดูเพิ่ม: รายชื่อทางหลวงแผ่นดินบนเกาะชวา และ ทางพิเศษทรานส์ชวา

เกาะสุมาตรา

• ทางพิเศษเบอลาวัน-เมดัน-ตันจุงโมราวา (ทางพิเศษเบิลเมอรา)

โครงการ

• ทางพิเศษเมดัน-ท่าอากาศยานนานาชาติกัวลานามู-เตอบิงติงกี ปัจจุบันก่อสร้างได้ร้อยละ 80 แล้ว ส่วนอีกร้อยละ 20 ที่เหลือ ติดปัญหาการเวนคืนที่ดิน
• ทางพิเศษเมดัน-บินไจ
• ทางพิเศษเปอกันบารู-กันดิส-ดูรี-ดูไม
• ทางพิเศษปาเล็มบัง-อินดราลายา
• ทางพิเศษเตองีเนเน็ง-บาบาตัน

เกาะซูลาเวซี

• ทางพิเศษมากัซซาร์-ท่าอากาศยานนานาชาติสุลต่าน ฮาซานูดดิน
• ทางพิเศษมากัซซาร์

โครงการ :

• ทางพิเศษมานาโด-บีตุง

เกาะบาหลี

ทางพิเศษเซอรางัน-ตันจุงเบอโนอา

สร้างจากตันจุงเบอโนอาไปสิ้นสุดที่เซอรางัน มีระยะทาง 12.7 กิโลเมตร และมีทางวิ่งเฉพาะรถจักรยานยนต์ เปิดใช้งานอย่างเป็นทางการวันที่ 23 กันยายน ค.ศ. 2013 ก่อนการประชุมเอเปค

การขนส่งทางราง

รถไฟระหว่างเมืองขบวนหนึ่ง กำลังเข้าสู่สถานีรถไฟกัมบีร์

รถไฟชานเมืองในจาการ์ตา

บทความหลัก: การขนส่งระบบรางในประเทศอินโดนีเซีย

โครงข่ายรถไฟส่วนใหญ่จะอยู่บนเกาะชวา โดยบนเกาะชวา จะมีทางรถไฟสายหลักอยู่ 2 สาย และสายย่อยอีกหลายสาย มีให้บริการทั้งรถไฟโดยสารและรถไฟสินค้า นอกจากนี้ยังมีรถไฟชานเมืองวิ่งให้บริการในเขตกรุงจาการ์ตา เรียกว่า กาเอร์เอ็ล โกมูเตอร์ไลน์ และอีกเมืองคือซูราบายา

ในปี ค.ศ. 2008 รัฐบาลมีโครงการก่อสร้างรถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานนานาชาติซูการ์โน-ฮัตตา แต่ยังไม่มีความคืบหน้าของโครงการจนถึงปัจจุบัน นอกจากนี้ เคยมีโครงการรถไฟฟ้ารางเดี่ยวในจาการ์ตา แต่ถูกยกเลิกในปี ค.ศ. 2004 และได้รับการฟื้นฟูอีกครั้งในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2013 มีกำหนดเปิดให้บริการในช่วงปี ค.ศ. 2016-2017 ส่วนการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนจาการ์ตา (MRT) กำลังก่อสร้าง และจะเปิดให้บริการในปี ค.ศ. 2018

ส่วนบนเกาะสุมาตราแบ่งโครงข่ายรถไฟเป็น 3 ส่วน ได้แก่

• สุมาตราเหนือ : รอบเมืองเมดัน
• สุมาตราตะวันตก : จากเมืองปารียามัน ไปยังปาดัง
• สุมาตราใต้และลัมปุง : จากเมืองลูบุกลิงเกาไปยังบันดาร์ลัมปุง

สายรถไฟล่าสุดของเกาะสุมาตรา คือ รถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานนานาชาติกูวาลานามู เขตเมืองเมดัน เริ่มให้บริการในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2013 ใช้เวลาในการเดินทาง 45 นาที

ส่วนบนเกาะกาลีมันตัน มีทางรถไฟขนถ่านหิน ระยะทาง 122 กิโลเมตร

ท่อน้ำมัน

ข้อมูลเมื่อปี ค.ศ 1989

• ท่อน้ำมันดิบ 2,505 กิโลเมตร
• ท่อปิโตรเลียม 456 กิโลเมตร
• ท่อก๊าซธรรมชาติ 1,703 กิโลเมตร

การขนส่งทางอากาศ

จุดหมายปลายทางในประเทศของสายการบินการูดาอินโดนีเซีย

การขนส่งทางอากาศในอินโดนีเซียมีอยู่ค่อนข้างมาก เพราะใช้เชื่อมต่อระหว่างเกาะต่าง ๆ พันเกาะของอินโดนีเซีย ช่วงปี ค.ศ. 2009-2013 มีผู้โดยสารใช้บริการขนส่งทางอากาศเพิ่มขึ้นร้อยละ 43 โดยเพิ่มจาก 59,384,362 คน ไปเป็น 85,102,827 คน

ท่าอากาศยาน

อาคารผู้โดยสาร 3 ของท่าอากาศยานนานาชาติซูการ์โน-ฮัตตา

บทความหลัก: รายชื่อท่าอากาศยานในประเทศอินโดนีเซีย

ท่าอากาศยานนานาชาติซูการ์โน-ฮัตตาของจาการ์ตา เป็นสนามบินที่มีความสำคัญมากที่สุดในประเทศ แต่อย่างไรก็ตาม สนามบินส่วนใหญ่ของอินโดนีเซียยังอยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยจะดีนัก ทำให้เป็นหนึ่งในประเทศที่มีความปลอดภัยด้านอากาศยานที่น้อยที่สุด อนึ่ง ประเทศอินโดนีเซียมีสนามบินทั้งหมด 676 แห่ง (ข้อมูลปี ค.ศ. 2012)

สนามบินที่มีทางวิ่งลาดยาง

• มากกว่า 3,047 เมตร : 4 แห่ง
• 2,438 – 3,047 เมตร : 22 แห่ง
• 1,524 – 2,437 เมตร : 51 แห่ง
• 914 – 1,523 เมตร : 71 แห่ง
• น้อยกว่า 914 เมตร : 37 แห่ง

รวมทั้งหมด : 185 แห่ง

สนามบินที่มีทางวิ่งไม่ลาดยาง

• 1,524 – 2,437 เมตร : 6 แห่ง
• 914 – 1,523 เมตร : 24 แห่ง
• น้อยกว่า 914 เมตร : 462 แห่ง

รวมทั้งหมด : 491 แห่ง

ลานจอดเฮลิคอปเตอร์

อินโดนีเซียมีลานจอดเฮลิคอปเตอร์ 76 แห่ง (ข้อมูลปี ค.ศ. 2012)

สายการบิน

Boeing 737-800 ของสายการบินการูดาอินโดนีเซีย ในลายปัจจุบัน ที่ท่าอากาศยานเพิร์ท

สายการบินประจำชาติ :

• การูดาอินโดนีเซีย
• เมอปาตีนูซันตาราแอร์ไลน์ (ล้มละลายแล้ว)

สายการบินอื่น ๆ

• รายชื่อสายการบินในประเทศอินโดนีเซีย

ดูเพิ่ม

• กระทรวงคมนาคม (อินโดนีเซีย)