กลุ่มภาษามลายู-พอลินีเชียกลาง

กลุ่มภาษามลายู-พอลินีเชียกลาง
	Wallacean
	(เชิงพื้นที่)
ภูมิภาค:	ประเทศอินโดนีเซีย
การจําแนก; ทางภาษาศาสตร์:	ออสโตรนีเซียน มลายู-พอลินีเชีย (กลาง–ตะวันออก) กลุ่มภาษามลายู-พอลินีเชียกลาง; ; ;
	; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ;
ISO 639-5:	plf
กลอตโตลอก:	cent2245
	กลุ่มภาษามลายู-พอลินีเชียกลาง (แดง) (เส้นสีดำคือเส้นวอลเลซ) ตามแนวคิดของ Grimes & Edwards โดยมีการรวมคาบสมุทรบมเบอไรถึงบริเวณตะวันออกเฉียงเหนือด้วย

กลุ่มภาษามลายู-พอลินีเชียกลาง (อังกฤษ: Central malayo-polynesian languages) เป็นสาขาของภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน^[2]^[3] มีผู้พูดในหมู่เกาะซุนดาน้อยและหมู่เกาะโมลุกกะในทะเลบันดา ใกล้เคียงกับจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก จังหวัดมาลูกู ประเทศอินโดนีเซีย และประเทศติมอร์-เลสเต (ยกเว้นกลุ่มภาษาปาปัวของติมอร์และเกาะใกล้เคียง) โดยมีกลุ่มภาษาบีมาที่แพร่กระจายในจังหวัดนูซาเติงการาตะวันตกและภาคตะวันออกของเกาะซุมบาวา และกลุ่มภาษาซูลาทางตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัดมาลูกูตอนเหนือ เกาะหลัก ๆ ของบริเวณนี้ได้แก่ เกาะซุมบาวา เกาะซุมบา เกาะโฟลเร็ซ เกาะติมอร์ เกาะบูรู และเกาะเซรัม ภาษาที่สำคัญได้แก่ ภาษามัวฆาไรของเกาะโฟลเร็ซตะวันตกและภาษาเตตุนที่เป็นภาษาประจำชาติของติมอร์-เลสเต

การจัดแบ่งกลุ่มภาษานี้มีหลักฐานอ่อน โดยเฉพาะข้อด้อยที่ไม่มีลักษณะร่วมของภาษาในเขตภูมิศาสตร์เดียวกัน นักภาษาศาสตร์บางคนจัดให้กลุ่มนี้เป็นกลุ่มภาษามลายู-พอลินีเชียกลาง–ตะวันออกที่ต่างจากกลุ่มภาษามลายู-พอลินีเชียตะวันออก (Grimes, 1991) ภาษาจำนวนมากทางทางตะวันออกของเกาะโฟลเร็ซและเกาะใกล้เคียงโดยเฉพาะเกาะซาวู มีศัพท์พื้นฐานที่ไม่อยู่ในตระกูลออสโตรนีเซียนมาก และอาจจะต้องพิสูจน์ต่อไปว่าเป็นภาษาในตระกูลออสโตรนีเซียนแน่นอนหรือไม่ (Würm, 1975)

กลุ่มของภาษา

ภาษาที่จัดอยู่ในกลุ่มนี้ได้แก่

กลุ่มภาษาบีมา-ซุมบา (ภาษาซุมบาวาและภาษาซุมบา)
กลุ่มภาษาติมอร์
กลุ่มภาษาดามัรตะวันตก
กลุ่มภาษาบาบัร
กลุ่มภาษามาลูกูตะวันตกเฉียงใต้
กลุ่มภาษาอารู
กลุ่มภาษาบอมเบไรเหนือ (ตามชายฝั่งของคาบสมุทรบอมเบไรในเกาะนิวกินี)
กลุ่มภาษามาลูกูกลาง

อ้างอิง

↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "Central Malayo-Polynesian". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
↑ Blust, Robert (1993). "Central and Central-Eastern Malayo-Polynesian". Oceanic Linguistics. 32 (2): 241–293. doi:10.2307/3623195. JSTOR 3623195.
↑ Adelaar, Alexander (2005). "The Austronesian languages of Asia and Madagascar: a historical perspective". ใน Adelaar, K. Alexander; Himmelmann, Nikolaus (บ.ก.). The Austronesian Languages of Asia and Madagascar. London: Routledge.

บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[Glottolog-1] Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "Central Malayo-Polynesian". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.

[2] Blust, Robert (1993). "Central and Central-Eastern Malayo-Polynesian". Oceanic Linguistics. 32 (2): 241–293. doi:10.2307/3623195. JSTOR 3623195.

[3] Adelaar, Alexander (2005). "The Austronesian languages of Asia and Madagascar: a historical perspective". ใน Adelaar, K. Alexander; Himmelmann, Nikolaus (บ.ก.). The Austronesian Languages of Asia and Madagascar. London: Routledge.

[2]

[3]

[1]