กระดูกไฮออยด์
กระดูกไฮออยด์ (อังกฤษ: hyoid bone or Lingual Bone) เป็นกระดูกที่อยู่ในคอ และเป็นกระดูกเพียงชิ้นเดียวในร่างกายมนุษย์ที่ไม่เกิดข้อต่อกับกระดูกชิ้นอื่น ๆ เลย กระดูกนี้ค้ำจุนโดยกล้ามเนื้อของคอและทำหน้าที่ช่วยค้ำจุนโคนลิ้น
| กระดูกไฮออยด์ (Hyoid bone) | |
|---|---|
 พื้นผิวด้านหน้าของกระดูกไฮออยด์ | |
 มุมมองทางด้านหน้าเยื้องด้านข้างของศีรษะและลำคอ | |
| รายละเอียด | |
| คัพภกรรม | branchial arch คู่ที่ 2 และ 3[1] |
| ตัวระบุ | |
| ภาษาละติน | os hyoideum |
| MeSH | D006928 |
| TA98 | A02.1.16.001 |
| TA2 | 876 |
| FMA | 52749 |
| ศัพท์ทางกายวิภาคของกระดูก | |
กระดูกไฮออยด์มีรูปร่างคล้ายเกือกม้า และแขวนจากยอดของสไตลอยด์ โพรเซสของกระดูกขมับโดยเอ็นสไตโลไฮออยด์ (stylohyoid ligaments)
ส่วนต่าง ๆ ของกระดูกแก้ไข
กระดูกไฮออยด์ประกอบด้วยส่วนต่าง ๆ 5 ส่วน ได้แก่
- ตัวกระดูกไฮออยด์ (body of hyoid bone)
- กิ่งใหญ่ (greater cornu) 2 ข้าง
- กิ่งเล็ก (lesser cornu) 2 ข้าง
การสร้างกระดูกแก้ไข
การสร้างกระดูกไฮออยด์เกิดจากศูนย์เริ่มสร้างกระดูก 6 ศูนย์ ได้แก่ ที่ตัวกระดูก 2 ศูนย์ และที่กิ่งของกระดูกกิ่งละ 2 ศูนย์ การสร้างเนื้อกระดูกเริ่มที่กิ่งใหญ่ราว ๆ ปลายระยะทารกในครรภ์ (fetus) และที่ตัวกระดูกหลังจากนั้นเล็กน้อย และที่กิ่งเล็กระหว่างขวบปีแรกถึงปีที่สองหลังจากคลอด
จุดเกาะของกล้ามเนื้อแก้ไข
กล้ามเนื้อตามรายชื่อด้านล่างเป็นกล้ามเนื้อที่เกาะกับกระดูกไฮออยด์[2]
- ส่วนบน
- กล้ามเนื้อมิดเดิล เมนินเจียล คอนสตริกเตอร์ (Middle pharyngeal constrictor muscle)
- กล้ามเนื้อไฮโอกลอสซัส (Hyoglossus muscle)
- กล้ามเนื้อไดแกสตริก (Digastric muscle)
- กล้ามเนื้อสไตโลไฮออยด์ (Stylohyoid muscle)
- กล้ามเนื้อเจนิโอไฮออยด์ (Geniohyoid muscle)
- กล้ามเนื้อไมโลไฮออยด์ (Mylohyoid muscle)
- กล้ามเนื้อเจนิโอกลอสซัส (Genioglossus)
- ส่วนล่าง
- กล้ามเนื้อไทโรไฮออยด์ (Thyrohyoid muscle)
- กล้ามเนื้อโอโมไฮออยด์ (Omohyoid muscle)
- กล้ามเนื้อสเตอร์โนไฮออยด์ (Sternohyoid muscle)
หน้าที่แก้ไข
แม้ว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมหลายชนิดจะมีกระดูกไฮออยด์ แต่ในสิ่งมีชีวิตชนิด Homo sapiens มีลักษณะเฉพาะคือสามารถช่วยในการเปล่งเสียงได้หลายชนิดมากกว่าสัตว์ชนิดอื่น ๆ [3] กระดูกไฮออยด์ในมนุษย์สามารถช่วยในการเคลื่อนที่ของลิ้น คอหอย และกล่องเสียงโดยการรัดโครงสร้างเหล่านี้ด้านข้างเข้าหากันเพื่อช่วยในการสร้างเสียงที่แตกต่างกันได้หลากหลาย มีการค้นพบว่ากระดูกไฮออยด์ของมนุษย์ปัจจุบันและมนุษย์นีแอนเดอร์ธาลมีลักษณะเหมือนกัน จึงสันนิษฐานได้ว่ามนุษย์นีแอนเดอร์ธาลอาจมีความสามารถในการสร้างภาษาพูดได้บ้าง
การหักของกระดูกแก้ไข
เนื่องจากตำแหน่งของกระดูกไฮออยด์นั้นอยู่ในตำแหน่งที่มีแนวโน้มการแตกหักได้ยาก จึงมักไม่ค่อยพบการหักของกระดูกนี้ แต่ในการวินิจฉัยการเสียชีวิต การหักของกระดูกไฮออยด์เป็นเหตุสงสัยในการหายใจไม่ออกเหตุบีบรัดคอ (strangulation)
นิรุกติศาสตร์แก้ไข
ชื่อของกระดูกไฮออยด์ (hyoid) มาจากรากศัพท์ภาษากรีก hyoeides แปลว่า รูปร่างเหมือนอักษรอิปไซลอน (upsilon; υ)
ภาพอื่น ๆแก้ไข
กล่องเสียง
ศีรษะและคอของเอ็มบริโอมนุษย์อายุ 18 สัปดาห์ แสดงกระดูกอ่อน Meckel’s cartilage และกระดูกไฮออยด์
กล้ามเนื้อของคอหอยและแก้ม
กล้ามเนื้อของคอ มุมมองทางด้านข้าง
หลอดเลือดแดงอินเทอร์นัลคาโรติด และหลอดเลือดแดงเวอร์มีบรัลข้างขวา
เอ็นต่าง ๆ ของกล่องเสียง มุมมองทางด้านหน้าเยื้องด้านข้าง
ภาพตัดแนวแยกซ้ายขวาของกล่องเสียงและส่วนบนของท่อลม
ภาพตัดแนวแยกหน้าหลังของกล่องเสียงและส่วนบนของท่อลม
ทางเปิดของกล่องเสียง มองจากด้านหลัง
ภาพตัดกลางลำตัวของจมูก ปาก คอหอย (pharynx) และกล่องเสียง (larynx)
กล้ามเนื้อภายนอกของลิ้น มุมมองด้านซ้าย
ต่อมไทรอยด์ มองจากทางด้านหน้า
มุมมองทางด้านหน้าของลำคอ
ดูเพิ่มแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ hednk-023 — Embryology at UNC
- ↑ "Mnemonic at medicalmnemonics.com 352". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-06. สืบค้นเมื่อ 2008-05-05.
- ↑ http://www.pnas.org/cgi/content/full/100/12/6930 Descent of the larynx in chimpanzee infants
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
- SUNY Downstate Medical Center 25:03-0101 - "Anterior Triangle of the Neck: The Muscular Triangle"
- Roche Lexicon - illustrated navigator, at Elsevier 25420.000-1
- Norman/Georgetown lesson11 (larynxskel1)
