กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติฮ่องกง

กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติฮ่องกง มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า กฎหมายสาธารณรัฐประชาชนจีนว่าด้วยการรักษาความมั่นคงแห่งชาติในเขตปกครองพิเศษฮ่องกง เป็นกฎหมายความมั่ยคงแห่งชาติที่เกี่ยวเนื่องกับฮ่องกง ตราเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2563 คณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ (NPCSC) เป็นผู้ตรากฎหมายดังกล่าวแทนสภานิติบัญญัติฮ่องกง ทั้งที่ข้อ 23 ของกฎหมายหลักพื้นฐานฮ่องกงระบุว่ากฎหมายดังกล่าวควรให้ฮ่องกงตราเพียงผู้เดียวโดยไม่มีการรับจากแหล่งอื่น ซึ่งออกแบบมาเพื่อคุ้มครองการแทรกแซงกิจการดินแดนของฮ่องกง

กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติฮ่องกง
ข้อมูลทั่วไป
ผู้ตราคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ
วันตรา30 มิถุนายน 2563
วันประกาศ30 มิถุนายน 2563
วันเริ่มใช้30 มิถุนายน 2563
ท้องที่ใช้สาธารณรัฐประชาชนจีน (รวมฮ่องกง)
คำสำคัญ
ความมั่นคงแห่งชาติ

ไม่นานหลังฮ่องกงคืนสู่ประเทศจีน มีความพยายามในปี 2546 เพื่อผ่านกฎหมายภายใต้มาตรา 23 แต่ไม่สำเร็จเนื่องจากการเดินขบวนขนาดใหญ่ ทั้งความพยายามผ่านกฎหมายความมั่นคงในปี 2546 และ 2563 เกิดขึ้นระหว่างเกิดโรคระบาด (คือ โรคซาร์สและโควิด-19 ตามลำดับ) ทั้งสองครั้งเกิดเสียงตอบรับเชิงลบด้วยกันทั้งคู่

27 ประเทศวิจารณ์กฎหมายดังกล่าวอย่างรุนแรง โดยเฉพาะประเทศตะวันตก รวมทั้งประเทศญี่ปุ่น ทำให้มีมาตรการผ่อนปรนกฎหมายคนเข้าเมืองแก่คนเข้าเมืองชาวฮ่องกง มีความสนใจต่อมาตรา 38 ของกฎหมายนี้เป็นพิเศษ ซึ่งระบุว่ากฎหมายนี้ยังใช้บังคับแก่ผู้ที่มิใช่ผู้อยู่อาศัยถาวรของฮ่องกง และผู้ที่มิได้อาศัยอยู่ ณ ที่นั้นด้วย ซึ่งบางคนตีความว่ากฎหมายนี้อาจใช้ได้กับบุคคลทั่วโลก[1]

เนื้อหา แก้

ข้อแตกต่างระหว่างร่างกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติปี 2546 กับกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติปี 2563[2]
ร่างกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติปี 2546 กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติปี 2563
วิธีการตรากฎหมาย เอกสารปรึกษาที่รัฐบาลเผยแพร่;

ผ่านการปรึกษาหารือในท้องถิ่น;

อภิปรายและพิจารณากลั่นกรองในสภานิติบัญญัติฮ่องกง;

รัฐบาลเสนอแก้ไขหลังเกิดปฏิกิริยาเชิงลบ

คณะกรรมาธิการสามัญสภาประชาชนแห่งชาติผ่าน และสภาฯ อนุมัติในเวลาต่อมา

ไม่มีการปรึกษาหารือหรือเผยแพร่เนื้อหาก่อนผ่าน

อำนาจตรวจค้นของตำรวจโดยไม่ต้องมีหมายศาล อนุญาตภายใต้ร่างกฎหมายทีแรก แต่ลบออกไปภายหลัง อนุญาต
นิยามของอาชญากรรมการแยกตัวออก การใช้ "กำลังหรือวิธีการผิดกฎหมายร้ายแรง" ซึ่ง "เป็นภัยอย่างร้ายแรงต่อเสถียรภาพ" ของจีน หรือเข้าร่วมในสงครามจึงครบองค์ประกอบของการแยกตัวออก การแยกตัวออกรวมทั้งการกระทำ "ไม่ว่าใช้กำลังหรือข่มขู่ใช้กำลังหรือไม่"
ตัวการที่อยู่ภายใต้กฎหมาย การบ่อนทำลายและการแยกตัวออกจำกัดเฉพาะผู้อยู่อาศัยถาวรของฮ่องกง และกบฏใช้กับผู้มีสัญชาติจีนไม่ว่าก่ออาชญากรรมที่ใด ครอบคลุมบุคคลในฮ่องกงไม่ว่ามีสัญชาติใดหรือสถานภาพอยู่อาศัยใด และยังใช้กับความผิดที่เกิดขึ้นนอกฮ่องกงโดยผู้ที่มิใช่ผู้อยู่อาศัยถาวร
เขตอำนาจสำหรับพิจารณาคดี รัฐบาลและศาลฮ่องกง สำนักงานพิทักษ์ความมั่นคงแห่งชาติ (Office for Safeguarding National Security) และศาลประชาชนสูงสุดของจีนมีอำนาจในบางพฤติการณ์

อ้างอิง แก้

  1. Bristow, Michael (9 November 2020). "Hong Kong security law: Why students abroad fear it". BBC News (www.bbc.com). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 November 2020. สืบค้นเมื่อ 9 November 2020.
  2. Wong, Natalie (2020-07-09). "Five differences between Hong Kong's security law and 2003's shelved bill". South China Morning Post (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 February 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-03-05.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้