ISO 1 คือมาตรฐานสากลที่ระบุว่า อุณหภูมิอ้างอิงมาตรฐานสำหรับข้อกำหนดและการตรวจสอบผลิตภัณฑ์ในเชิงเรขาคณิต (การวัดขนาด) ให้อยู่ที่ 20 ℃ ซึ่งเท่ากับ 293.15 K หรือ 68 ℉ [1]

เนื่องจากวัตถุมีการขยายตัวเนื่องจากความร้อน การกำหนดอุณหภูมิที่แน่นอนจึงเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อความแม่นยำในการวัดความยาว ISO 1 ช่วยในการเปรียบเทียบการวัดโดยการนิยามค่าอุณหภูมิไว้เช่นนั้น ค่าอุณหภูมิ 20 ℃ ได้นำมาจาก คณะกรรมการชั่งตวงวัดระหว่างประเทศ (CIPM) เมื่อวันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1931 (พ.ศ. 2474) และกลายเป็นคำแนะนำของ ISO หมายเลข 1 เมื่อ ค.ศ. 1950 (พ.ศ. 2493) [2] ในเวลาต่อมามาตรฐานนี้ก็แพร่หลายไปทั่วโลก และได้แทนที่อุณหภูมิอ้างอิงอื่น ๆ ที่อุตสาหกรรมการผลิตนั้นเคยใช้มาก่อน อาทิ 0 ℃, 62 ℉, 25 ℃ เหตุผลที่เลือกใช้ 20 ℃ เนื่องจากอุณหภูมินี้เป็นอุณหภูมิที่สะดวกและสามารถทำงานได้ในทางปฏิบัติ และเป็นค่าจำนวนเต็มสำหรับทั้งหน่วยเซลเซียสและฟาเรนไฮต์

อ้างอิง แก้

  1. International Standard ISO 1: Geometrical Product Specifications (GPS) – Standard reference temperature for geometrical product specification and verification. International Organization for Standardization, 2nd edition, 2002. (1st edition: 1975)
  2. Ted Doiron: 20 °C—A Short History of the Standard Reference Temperature for Industrial Dimensional Measurements เก็บถาวร 2011-10-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Journal of Research of the National Institute of Standards and Technology, Vol. 112, No. 1, January-February 2007.