เซดริก วีลานี
เซดริก ปาตริส ตีแยรี วีลานี (ฝรั่งเศส: Cédric Patrice Thierry Villani, เกิด 5 ตุลาคม ค.ศ. 1973) เป็นนักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศสที่ทำงานเกี่ยวกับสมการเชิงอนุพันธ์ย่อยและฟิสิกส์เชิงคณิตศาสตร์ เขาได้รับรางวัล เหรียญฟิลด์ส (Fields Medal) ใน ค.ศ. 2010
เซดริก วีลานี | |
|---|---|
 วีลานีใน ค.ศ. 2015 | |
| สมาชิกสมัชชาแห่งชาติ ประจำเขตเลือกตั้งที่ 5 ของจังหวัดเอซอน | |
| ดำรงตำแหน่ง 21 มิถุนายน 2017 – 21 มิถุนายน 2022 | |
| ก่อนหน้า | Maud Olivier |
| ถัดไป | Paul Midy |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 5 ตุลาคม ค.ศ. 1973 Brive-la-Gaillarde ประเทศฝรั่งเศส[1] |
| เชื้อชาติ | ฝรั่งเศส |
| ศิษย์เก่า | École Normale Supérieure มหาวิทยาลัยปารีส โดฟิน |
| มีชื่อเสียงจาก | Boltzmann equation ทฤษฎีจลน์ Landau damping ทฤษฎีการขนส่ง ทฤษฎีบทอ็อทโท–วีลานี |
| รางวัล | EMS Prize (2008) รางวัลแฟร์มา (2009) รางวัลอ็องรี ปวงกาเร (2009) เหรียญฟีลดส์ (2010) รางวัลโจเซฟ แอล. ดูบ (2014) |
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สาขา | คณิตศาสตร์ |
| สถาบันที่ทำงาน | สถาบันอ็องรี ปวงกาเร, มหาวิทยาลัยซอร์บอร์น มหาวิทยาลัยลียง Institut Camille-Jordan |
| วิทยานิพนธ์ | Contribution à l'étude mathématique des équations de Boltzmann et de Landau en théorie cinétique des gaz et des plasmas (1998) |
| อาจารย์ที่ปรึกษาในระดับปริญญาเอก | Pierre-Louis Lions |
| ลูกศิษย์ในระดับปริญญาเอก | Alessio Figalli Clément Mouhot |
| เว็บไซต์ | cedricvillani |
| พรรคการเมือง | Ecology Generation (2020–ปัจจุบัน) |
| การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น | Ecology Democracy Solidarity (2020) LREM (2017–2020) |
ประวัติ แก้
หลักจากจบการศึกษาจากโรงเรียน Lycée Louis-le-Grand วีลานีได้เข้าศึกษาต่อที่ École Normale Supérieure ในปารีสและเรียนที่นั่งตั้งแต่ ค.ศ. 1992 ถึง ค.ศ. 1996 เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ ณ สถาบันเดียวกันในเวลาต่อมา เขาได้รับปริญญาเอกจาก Paris Dauphine University ใน ค.ศ. 1998 ภายใต้การดูแลของ Pierre-Louis Lions และได้เป็นศาสตราจารย์แห่ง École Normale Supérieure de Lyon ใน ค.ศ. 2000 ปัจจุบันเขาเป็นศาสตราจารย์อยู่ที่ Lyon University เขาเป็นผู้อำนวยการ Institut Henri Poincaré ในปารีสเมื่อ ค.ศ. 2009[2][3]
เนื้อหา แก้
วีลานีทำงานเกี่ยวกับทฤษฎีสมการเชิงอนุพันธ์ย่อยในกลศาสตร์เชิงสถิติ โดยเฉพาะสมการโบลต์ซมันน์ ซึ่งเขาและ Laurent Desvillettes ได้เป็นนักวิจัยกลุ่มแรกที่ได้พิสูจน์อัตราการลู่เข้าสำหรับค่าเริ่มต้นที่ไม่ได้อยู่ใกล้จุดสมดุล[3] เขาเขียนเกี่ยวกับหัวข้อดังกล่าวร่วมกับ Giuseppe Toscani เขายังศึกษาเกี่ยวกับ damping ของลันเดาแบบไม่เชิงเส้นร่วมกับ Clément Mouhot[4] เขายังทำงานเกี่ยวกับ "the theory of optimal transport" และการประยุกต์ใช้มันในเรขาคณิตเชิงอนุพันธ์ และเขาได้นิยาม bounded Ricci curvature สำหรับ general measured length spaces ร่วมกับ John Lott[5] เขาได้รับ Fields Medal สำหรับผลงานเกี่ยวกับ Landau damping และ Boltzmann equation[3]
รางวัล แก้
- Jacques Herbrand Prize (French Academy of Sciences) (2007)
- Prize of the European Mathematical Society (2008)
- Fermat Prize (2009)
- Henri Poincaré Prize (2009)
- เหรียญฟิลด์ส (2010) [3]
งานเขียนที่สำคัญ แก้
- Limites hydrodynamiques de l'équation de Boltzmann, Séminaire Bourbaki, June 2001; Astérisque vol. 282, 2002.
- A Review of Mathematical Topics in Collisional Kinetic Theory, in Handbook of Mathematical Fluid Dynamics, edited by S. Friedlander and D. Serre, vol. 1, Elsevier, 2002, ISBN 978-0-444-50330-5. doi:10.1016/S1874-5792(02)80004-0.
- Topics in Optimal Transportation, volume 58 of Graduate Studies in Mathematics, American Mathematical Society, 2003, ISBN 978-0-8218-3312-4.[6]
- Optimal transportation, dissipative PDE's and functional inequalities, pp. 53–89 in Optimal Transportation and Applications, edited by L. A. Caffarelli and S. Salsa, volume 1813 of Lecture Notes in Mathematics, Springer, 2003, ISBN 978-3-540-40192-6.
- Cercignani's conjecture is sometimes true and always almost true, Communications in Mathematical Physics, vol. 234, No. 3 (March 2003), pp. 455–490, doi:10.1007/s00220-002-0777-1.
- On the trend to global equilibrium for spatially inhomogeneous kinetic systems: the Boltzmann equation (with Laurent Desvillettes), Inventiones Mathematicae, vol. 159, #2 (2005), pp. 245–316, doi:10.1007/s00222-004-0389-9.
- Mathematics of Granular Materials, Journal of Statistical Physics, vol. 124, #2–4 (July/August 2006), pp. 781–822, doi:10.1007/s10955-006-9038-6.
- Optimal transport, old and new, volume 338 of Grundlehren der mathematischen Wissenschaften, Springer, 2009, ISBN 978-3-540-71049-3.
- Ricci curvature for metric-measure spaces via optimal transport (with John Lott), Annals of Mathematics vol. 169, No. 3 (2009), pp. 903–991.
- Hypocoercivity, volume 202, No. 950 of Memoirs of the American Mathematical Society, 2009, ISBN 978-0-8218-4498-4.
- Clément Mouhot; Cédric Villani (2009). "On Landau damping". Acta Mathematica. 207: 29–201. arXiv:0904.2760. doi:10.1007/s11511-011-0068-9. S2CID 115179279.
- Théorème vivant, Bernard Grasset, Paris 2012[7]
- Les Coulisses de la création, Flammarion, Paris 2015 (with composer and pianist Karol Beffa)
- Freedom in Mathematics, Springer India, 2016 (with Pierre Cartier, Jean Dhombres, Gerhard Heinzmann), ISBN 978-81-322-2786-1. Translation from the French language edition: Mathématiques en liberté, La Ville Brûle, Montreuil 2012, ISBN 978-23-601-2026-0.
- Birth of a Theorem, Farrar, Straus and Giroux, New York 2015; translated by Malcolm DeBevoise.
- De mémoire vive, Une histoire de l'aventure numérique, Philippe Dewost, Cédric Villani, Éditions Première Partie, 2022, ISBN 978-2-36526-252-1.
อ้างอิง แก้
- ↑ Sylvain Guilbaud; Antoine Walraet. "Cédric Villani", Encyclopædia Universalis.
- ↑ Mathematics Genealogy Project - Cédric Villani. Accessed on line August 20, 2010.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Fields Medal – Cédric Villani เก็บถาวร 2010-08-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Accessed on line August 20, 2010.
- ↑ Clément Mouhot; Cédric Villani (2010). "Landau damping". Journal of Mathematical Physics. 51 (15204): 015204. arXiv:0905.2167. doi:10.1063/1.3285283.
- ↑ John Lott; Cedric Villani (2004). "Ricci curvature for metric-measure spaces via optimal transport". arXiv:math/0412127.
- ↑ Figalli, Alessio (2010). "Book Review of Optimal transport: Old and new by Cédric Villani". Bulletin of the American Mathematical Society. 47 (4): 723. doi:10.1090/S0273-0979-10-01285-1.
- ↑ Gouvêa, Fernando Q. (15 December 2013). "Review of Théorème Vivant by Cédric Villani". MAA Reviews, Mathematical Association of America.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
