โลเคิลโฮสต์
โลเคิลโฮสต์ (อังกฤษ: localhost แปลตามศัพท์ว่า แม่ข่ายเฉพาะที่) ในเรื่องเครือข่ายคอมพิวเตอร์ หมายถึงชื่อแม่ข่ายมาตรฐานที่กำหนดให้กับตำแหน่งของส่วนต่อประสานเครือข่ายวงย้อนกลับ (loopback) เมื่อผู้ใช้ส่งข้อมูลไปยังโลเคิลโฮสต์ พวกเขาจะได้รับข้อมูลของตัวเองกลับมา หรือพูดอีกนัยหนึ่งคือ เครื่องคอมพิวเตอร์ตัวมันเอง กลไกนี้มีประโยชน์สำหรับโปรแกรมเมอร์เพื่อทดสอบระหว่างการพัฒนาซอฟต์แวร์ นอกจากนี้โลเคิลโฮสต์ก็เป็นชื่อที่สงวนไว้สำหรับโดเมนระดับบนสุด (.localhost) ซึ่งสำรองไว้เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนกับการนิยามที่แคบกว่าของชื่อแม่ข่าย [1]
โลเคิลโฮสต์ที่เป็นชื่อแม่ข่ายในระบบคอมพิวเตอร์สมัยใหม่ สามารถแปลงเป็นเลขที่อยู่ไอพีรุ่น 4 ในรูปของบล็อกเลขที่อยู่ 127.0.0.0/8 หรือตามปกติใช้ 127.0.0.1 และเลขที่อยู่ไอพีรุ่น 6 ก็คือ ::1 [2]
โลเคิลโฮสต์ถูกระบุให้ใช้เป็นชื่อแม่ข่ายของคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่ง ๆ ถ้ามิได้กำหนดไว้ให้เป็นอย่างอื่น ตัวอย่างเช่น ระบบหนึ่งกำลังทำงานเป็นเครื่องแม่ข่ายเอชทีทีพีและมีเว็บเบราว์เซอร์ติดตั้งอยู่ในระบบนั้นด้วย ถ้าระบุยูอาร์แอล http://localhost ให้กับเว็บเบราว์เซอร์ เว็บเบราว์เซอร์จะแสดงโฮมเพจของเว็บไซต์ที่ได้ติดตั้งลงในเครื่องนั้น ๆ เอง แสดงว่าเครื่องแม่ข่ายได้ถูกกำหนดค่าเพื่อให้บริการส่วนต่อประสานวงย้อนกลับด้วย การใช้ส่วนต่อประสานวงย้อนกลับก็ยังเลี่ยงการใช้งานฮาร์ดแวร์เครือข่าย การเชื่อมต่อบริการเครือข่ายที่ให้บริการบนเครื่องตัวมันเองเช่นเซิร์ฟเวอร์เกมคอมพิวเตอร์ โดยใช้ที่อยู่วงย้อนกลับ จะเป็นภาระให้แก่ทรัพยากรเครือข่ายน้อยกว่า
เอกสารมาตรฐานอินเทอร์เน็ตชุด STD-2 (เช่น RFC 1700) ที่กำหนดโดยคณะทำงานเฉพาะกิจด้านวิศวกรรมอินเทอร์เน็ต (ไออีทีเอฟ) ได้สงวนบล็อกเลขที่อยู่ 127.0.0.0/8 ไว้สำหรับใช้งานวงย้อนกลับ นั่นคือตั้งแต่ 127.0.0.0 จนถึง 127.255.255.255 [3] จนกระทั่งข้อกำหนดนี้ถูกปรับปรุงแยกออกมาโดยองค์การกำหนดหมายเลขอินเทอร์เน็ต (ไอเอเอ็นเอ) ผ่านทางเว็บไซต์ขององค์การ [4] เอกสารของไออีทีเอฟซึ่งออกมาภายหลังว่าด้วย การใช้งานพิเศษของเลขที่อยู่ไอพีรุ่น 4 (RFC 3330) ก็ได้อธิบายถึงวิธีใช้บล็อกเลขที่อยู่ 127.0.0.0/8 สำหรับวงย้อนกลับ [5] เอกสารดังกล่าวจึงทำให้ข้อกำหนดของนายทะเบียนอินเทอร์เน็ตประจำภูมิภาค (อาร์ไออาร์) หรือไอเอเอ็นเอตกไป และในท้ายที่สุด RFC 3330 ก็ถูกแทนที่ด้วยข้อกำหนดใหม่ RFC 5735
สำหรับการสื่อสารแบบไอพีรุ่น 4 ส่วนต่อประสานวงย้อนกลับเสมือนของระบบคอมพิวเตอร์ตามปกติถูกกำหนดให้กับเลขที่อยู่ 127.0.0.1 ด้วยตัวพรางเครือข่ายย่อย 255.0.0.0 สิ่งนี้บรรจุอยู่ในตารางการจัดเส้นทางของระบบเฉพาะที่ด้วยรายการที่ทำให้กลุ่มข้อมูลที่ส่งมาจากเลขที่อยู่ใด ๆ ในบล็อก 127.0.0.0/8 จะถูกจัดเส้นทางภายในไปยังอุปกรณ์เครือข่ายวงย้อนกลับ โดยขึ้นอยู่กับระบบปฏิบัติการที่ใช้ (เช่นลินุกซ์หรือวินโดวส์) และกลไกการจัดเส้นทางที่ได้ติดตั้ง
ในทางตรงข้าม ส่วนเติมหน้าของการจัดเส้นทางวงย้อนกลับ ::1/128 ของการสื่อสารแบบไอพีรุ่น 6 ประกอบด้วยเลขที่อยู่ ::1 เพียงเลขเดียว (รูปเต็มคือ 0:0:0:0:0:0:0:1 ซึ่งบิตนัยสำคัญน้อยสุดเป็นหนึ่ง และบิตที่เหลือทั้งหมดเป็นศูนย์) ซึ่งถูกกำหนดไว้ให้เป็นเลขที่อยู่วงย้อนกลับโดยชัดแจ้ง [6] แต่ถึงกระนั้นผู้ดูแลแม่ข่ายอาจกำหนดเลขที่อยู่เพิ่มเติมให้กับส่วนต่อประสานวงย้อนกลับตามความจำเป็นได้
อ้างอิง แก้
- ↑ RFC 2606
- ↑ DSL Reports FAQ
- ↑ RFC 1700, Assigned Numbers, J. Reynolds, J. Postel, The Internet Society (October 1994)
- ↑ IANA website
- ↑ RFC 3330, Special-Use IPv4 Addresses, IANA, The Internet Society (September 2002)
- ↑ RFC 4291, IP Version 6 Addressing Architecture, R. Hinden, S. Deering, The Internet Society (February 2006)