เอเรียล 3
เอเรียล 3 (อังกฤษ: Ariel 3) เป็นดาวเทียมจำลองดวงแรกที่ออกแบบและสร้างโดยสหราชอาณาจักร ขึ้นสู่อวกาศจากฐานทัพอากาศแวนเดนเบิร์กเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1967 โดยใช้ยานสอดแนม[1][2] เอเรียล 3 มีรอบโคจรหนึ่งรอบประมาณ 95 นาที โดยมีระยะโคจรไกลจากโลกที่สุด 608 กิโลเมตร และระยะใกล้ที่สุด 497 กิโลเมตร หมุนรอบตัวเองด้วยความเร็ว 31 รอบต่อนาทีในช่วงแรกเพื่อรักษาสมดุล แต่ขณะเมื่อออกจากวงโคจรดาวเทียมหมุนรอบตัวเองประมาณ 1 รอบต่อนาทีเท่านั้น[2]
.jpg)
เอเรียล 3 นำเครื่องมือวัดขึ้นไปด้วย 5 ชิ้น เพื่อตรวจสอบสภาพภูมิอากาศของโลก พร้อมกันกับตรวจสอบ "สัญญาณรบกวนจากผิวโลก" เช่นพายุขนาดใหญ่ หรือคลื่นวิทยุแปลกประหลาดในดาราจักร ข้อมูลจากการตรวจวัดเก็บบันทึกไว้บนยานด้วยเครื่องบันทึกเทป แล้วจึงส่งต่อมายังผู้สังเกตการณ์บนโลกในภายหลัง วันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 1967 เครื่องบันทึกเทปบนเอเรียล 3 ไม่สามารถใช้การได้ ทำให้ผู้สังเกตการณ์ต้องอยู่ปฏิบัติงานตลอดเวลาเพื่อคอยรับข้อมูล เอเรียล 3 ประสบปัญหาระบบจ่ายไฟอย่างรุนแรงเมื่อเดือนธันวาคม ค.ศ. 1968 ทำให้ดาวเทียมสามารถทำงานได้เฉพาะเวลากลางวันเท่านั้น ดาวเทียมปิดตัวลงอย่างถาวรเมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 1969 แต่ยังคงค้างอยู่ในวงโคจรจนกระทั่งวันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 1970 จึงตกลงมาสู่ชั้นบรรยากาศของโลก
อ้างอิง แก้
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- เอเรียล 3 เก็บถาวร 2009-04-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
 | บทความการบินอวกาศนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:การบินอวกาศ |