เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวา
เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวา คือ แหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติของประเทศเกาหลีใต้ เป็นเกาะภูเขาไฟที่ตั้งอยู่ในทะเลจีนตะวันออก และห่างจากชายฝั่งทางใต้ของเกาหลี 130 กิโลเมตร ตัวเกาะมีพื้นที่ 1,846 ตารางกิโลเมตร หรือ 1,153,750 ไร่ เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุด มีภูเขาที่สูงที่สุด (1,950 เมตร) และเป็นจังหวัดที่เล็กที่สุดของเกาหลีใต้[1]
| เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวา * | |
|---|---|
 แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
 ภูเขาฮัลลา | |
| ประเทศ |  เกาหลีใต้ |
| ประเภท | มรดกทางธรรมชาติ |
| เกณฑ์พิจารณา | (vii) (viii) |
| อ้างอิง | 1264 |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2550 (คณะกรรมการสมัยที่ 31) |
| พื้นที่ | 9,521.8 ha (23,529 เอเคอร์) |
| พื้นที่กันชน | 9,324.2 ha (23,041 เอเคอร์) |
  ที่ตั้งของเกาะเชจู ในเกาหลีใต้ | |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
มรดกโลก แก้
เกาะเชจูได้รับจดทะเบียนให้เป็นมรดกโลกภายใต้ชื่อ "เกาะภูเขาไฟเชจูและอุโมงค์ลาวา" ในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 31 เมื่อ พ.ศ. 2550 ที่เมืองไครสต์เชิร์ช ประเทศนิวซีแลนด์ ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณาให้เป็นแหล่งมรดกโลก ดังนี้
- (vii) - เป็นตัวอย่างที่เด่นชัดของการเป็นตัวแทนในวิวัฒนาการสำคัญต่างๆในอดีตของโลก เช่น ยุคสัตว์เลื้อยคลาน ยุคน้ำแข็ง ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาความหลากหลายทางธรรมชาติบนพื้นโลก
- (viii) - เป็นตัวอย่างที่เด่นชัดในการเป็นตัวแทนของขบวนการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญทาง ธรณีวิทยาหรือวิวัฒนาการทางชีววิทยา และปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ต่อสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติที่กำลังเกิดอยู่ เช่น ภูเขาไฟ เกษตรกรรมขั้นบันได
อ้างอิง แก้
- ↑ "Geography". สืบค้นเมื่อ 2009-04-03. Geography of Jeju
- Jeju Volcanic Island and Lava Tubes (อังกฤษ)
 | บทความอาคาร หรือ สถานที่สำคัญนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |