ฮ็อคเกอร์-ซิดเดลี่ย์ แฮริเออร์
ฮ็อคเกอร์-ซิดเดลี่ย์ แฮริเออร์ (Hawker-Siddeley Harrier) เป็นเครื่องบินรบขึ้นลงทางดิ่งและขึ้นลงระยะสั้นแบบแรก แฮริเออร์ได้รับการพัฒนาจากเครื่องบินวิจัย พี.1127 ของ บริษัทฮอคเกอร์ ซิดเดลีย์ และได้ทำการทดสอบบินในการบินขึ้นแนวดิ่งโดยอิสระเป็นผลสำเร็จในปี ค.ศ. 1960 ซึ่งในเวลาต่อมาได้ปรับปรุงแก้ไข พี-1127 และเปลี่ยนขื่อเป็น เคสเทิล และการบินทั่วไปในปี ค.ศ. 1961 ซึ่งได้รับการสนับสนุนงบประมาณจากอังกฤษ สหรัฐฯ และ เยอรมันตะวันตก รวมทั้งสิ้นใช้เวลาในการพัฒนาเป็นเวลา 6 ปี[4]
| แฮริเออร์ จีอาร์ 1, จีอาร์ 3 เอวี-8 เอ/ซี แฮริเออร์ เอวี-8 เอส มาทาดอร์ | |
|---|---|
.jpg)
| |
| เอวี-8 เอส มาทาดอร์ ขณะทำการบิน | |
| หน้าที่ | V/STOL เครื่องบินขับไล่ เครื่องบินโจมตีภาคพื้นดิน |
| ประเทศผู้ผลิต | สหราชอาณาจักร |
| ผู้ผลิต | ฮอคเกอร์ ซิดเดลีย์ |
| เที่ยวบินแรก | 28 ธันวาคม ค.ศ. 1967 |
| เริ่มใช้ | 1 เมษายน ค.ศ. 1969[1] |
| สถานะ | ปลดประจำการ (2006) |
| ผู้ใช้หลัก | กองทัพอากาศสหราชอาณาจักร (ปลดประจำการ) เหล่านาวิกโยธินสหรัฐ (ปลดประจำการ) กองทัพเรือสเปน (ปลดประจำการ) ราชนาวีไทย (ปลดประจำการ) |
| การผลิต | 1967–1970s |
| จำนวนที่ถูกผลิต | 278[2] |
| ค่าใช้จ่ายต่อลำ |
£2.5 ล้าน ถึง £3.5 ล้านปอนด์ (1975)[3]
|
| พัฒนาจาก | ฮอคเกอร์ ซิดเดลีย์ พี-1127/ เคสเทริล |
| พัฒนาเป็น | บริติช แอโรสเปซ ซีแฮริเออร์ แม็คดอนเนลล์ ดักลาส เอวี-8บี แฮริเออร์ II บริติช แอโรสเปซ แฮริเออร์ II |
เครื่องต้นแบบ แฮริเออร์ บินครั้งแรกเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม ปี ค.ศ. 1966 และ แฮริเออร์รุ่นแรกเริ่มประจำการใน กองทัพอากาศอังกฤษ เมื่อ 1 เมษายน ปี ค.ศ. 1969 ในวันที่ 5 มกราคม ปี ค.ศ. 1971 แฮริเออร์ได้ทำสถิติการบินขึ้นลงทางดิ่งจนถึงระยะความสูงกว่า 9,000 เมตร ในเวลา 1 นาที 44.7 วินาที และที่ความสูง 12,000 เมตร ในเวลา 2 นาที 22.7 วินาที แฮริเออร์ได้รับการสั่งสร้างถึงเดือน กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1975 เป็นจำนวนกว่า 220 เครื่องซึ่งมีรุ่นต่าง ๆ[5][4]
เครื่องรุ่นต่าง ๆ แก้
- แฮริเออร์ จีอาร์ หมายเลข 1,1เอ และ 3 เป็นเจ๊ตสนับสนุนภาคพื้นดิน และ เจ๊ตตรวจการณ์ทางยุทธวิธี
- แฮริเออร์ ที หมายเลข 2, 2เอ และ 4 เป็นเจ๊ตฝึกทำการรบ 2 ที่นั่ง
- แฮริเออร์ เอฟอาร์เอส หมายเลข 1 ซีแฮริเออร์ (SEA HARRIER) เป็นเครื่องบินรบทางทะเล ประจำการในเรือรบ
- แฮริเออร์ หมายเลข50 สร้างจำหน่ายให้แก่หน่วยนาวิกโยธินของสหรัฐฯ และกำหนดสัญลักษณ์ใหม่ว่า เอวี-8 เอ ซึ่งต่อมา แม็คดอนเนลล์ ดักลาส ของสหรัฐอเมริกาได้ซื้อลิขสิทธิ์ไปสร้าง และ พัฒนาเป็น เอวี-8บี หรือ แฮริเออร์ขึ้นสูง (ADVANCED HARRIER)
สำหรับประเทศไทยนั้น มีเครื่องบินแฮริเออร์แบบ AV-8S (รุ่นที่นั่งเดี่ยว)/TAV-8S (รุ่นที่นั่งคู่) Matador รวมกันจำนวน 9 ลำ ซึ่งเป็นเครื่องบินมือสองได้รับจากสเปนพร้อมกับการส่งมอบ เรือหลวงจักรีนฤเบศรและประจำการบนเรือหลวงจักรีนฤเบศร
รายละเอียด แฮริเออร์ แก้
- ผู้สร้าง: บริษัทฮ็อคเกอร์ ซิดเดลี่ย์ เอวิเอชั่น (ประเทศอังกฤษ) ส่วน รุ่น เอวี-8 บี ผลิตโดยบริษัทแมคดอนเนลล์ ดักลาส(สหรัฐอเมริกา)
- ประเภท: เจ๊ตสนับสนุนหน่วยทหารภาคพื้นดิน และ ตรวจการณ์ทางยุทธวิธี ขึ้นลงทางดิ่งและขึ้นลงระยะสั้น V/STOL (Vertical/Short Take-Off and Landing)
- เครื่องยนต์: เทอร์โบแฟน รอลส์-รอยซ์ บริสตอล เปคาซุส หมายเลข 103 ให้แรงขับเวกเตอร์ 9,752 ปอนด์ 1 เครื่อง
- กางปีก: 7.70 เมตร
- ยาว: 13.91 เมตร
- สูง: 3.43 เมตร
- พื้นที่ปีก: 18.62 ตารางเมตร
- น้ำหนักเปล่า: 5,624 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขั้นสูง: 8,165 กิโลกรัม
- อัตราเร็วขั้นสูง: 0.95 มัค ที่ระยะสูง 305 เมตร
- อัตราเร็วเดินทาง: 0.8 มัค ที่ระยะสูง 6,096 เมตร
- รัศมีทำการรบ: 418 กิโลเมตร
- พิสัยบิน: กว่า 5,560 กิโลเมตร เมื่อเติมเชื้อเพลิงกลางอากาศ 1 ครั้ง
- อาวุธ: ปืนใหญ่อากาศ เอเด็น ขนาด 30 มม. ภายในแฟร็งใต้ลำตัว แฟร็งละ 1 กระบอก พร้อมกระสุน 130 นัด 2 แฟร็ง
- ลูกระเบิดขนาด 1,000 ปอนด์ ใต้ลำตัวและใต้ปีก
- กระเปาะยิงจรวด แมทรา 155 บรรจุจรวดขนาด 68 มม. กระเปาะละ 19 นัด ที่ใต้ปีก ข้างละกระเปาะ
- สามารถบรรทุกอาวุธได้หนักสูงสุด 3,630 กิโลกรัม[4]
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ "Hawker Siddeley Harrier". Aircraft of the Month (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). Tangmere Military Aviation Museum. April 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-08-09. สืบค้นเมื่อ 30 March 2018.
- ↑ Mason, Francis K. (1991). Hawker Aircraft since 1920. London, UK: Putnam. pp. 421–432. ISBN 0-85177-839-9.
- ↑ "Harrier Aircraft (Sales to China) (Hansard, 19 December 1975)". api.parliament.uk (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 1 September 2018.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 อภิวัตน์ โควินทรานนท์, อากาศยาน 1979 ฉบับเครื่องบิน, เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์, กรุงเทพ, 2522
- ↑ สมรภูมิ นสพ.รายสัปดาห์, กรุงเทพ, มิถุนายน 2536, ISSN 0857-0094
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- Harrier history website, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-02
- Harrier page ที่ globalsecurity.org
- Harriers lost in the Falklands ที่ naval-history.net
- Harrier GR.3 เก็บถาวร 2019-06-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ในพิพิธภัณฑ์การบินปักกิ่ง, ประเทศจีน
- Harrier – World's First Fixed-wing V/STOL Weapons System บทความ (1967) ใน Flight
 | บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |