อีนิกมาแวริเอชันส์

Variations on an Original Theme for orchestra, Op. 36 "Enigma" หรือที่รู้จักกันในชื่อ อีนิกมาแวริเอชันส์ (อังกฤษ: Enigma Variations) เป็นผลงานประพันธ์โดยเอ็ดเวิร์ด เอลการ์ในช่วงปี ค.ศ. 1898-1899 ประกอบด้วยธีม และแวริเอชันอีก 14 ชิ้น ผลงานชิ้นนี้ได้รับความนิยม ทั้งจากท่วงทำนองที่ไพเราะ และจากความกระตือรือล้นที่จะถอดรหัสลับที่ผู้ประพันธ์ซุกซ่อนอำพรางไว้ ทั้งในชื่อแวริเอชันต่างๆ และท่วงทำนอง โดยเอลการ์ได้อุทิศผลงานชิ้นนี้ให้กับบุคคลที่คุ้นเคยในชีวิตประจำวันของเขา

เอลการ์เริ่มแต่งบทประพันธ์ชิ้นนี้ระหว่างการเล่นเปียโนในบ่ายวันหนึ่ง แคโรไลน์ อลิซ เอลการ์ ภรรยาของเขาชื่นชอบดนตรีท่อนหนึ่งที่เขาเล่น จึงขอให้เล่นซ้ำอีกครั้ง เอลการ์จึงเริ่มแต่งแวริเอชันต่างๆ จากท่วงทำนองนั้น โดยตั้งชื่อแต่ละแวริเอชันตามชื่อเพื่อนสนิท และเหตุการณ์ในชีวิตประจำวัน ได้ออกแสดงครั้งแรกเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ. 1899 ที่หอประชุมเซนต์เจมส์ ลอนดอน ต่อมาเอลการ์ได้นำมาปรับปรุงใหม่ และเพิ่มการบรรเลงด้วยออร์แกน [1]

การแสดงรอบปฐมทัศน์ มีขึ้นที่ดึสเซลดอร์ฟ เยอรมนี เมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1901 [2] และได้รับความนิยมไปทั่วโลก ถูกนำไปบรรเลงที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กในปี ค.ศ. 1904 โดยมีอะเล็กซานเดอร์ กลาซูนอฟ และนิโคไล ริมสกี-คอร์ซาคอฟ ร่วมรับชม และที่นิวยอร์กในปี ค.ศ. 1910 อำนวยเพลงโดยกุสตาฟ มาห์เลอร์ [3]

ผลงานชิ้นนี้ประกอบด้วยธีม และ 14 แวริเอชัน เอลการ์ได้เขียนบันทึกขยายความชื่อของแต่ละแวริเอชันไว้ดังนี้

  • ธีม (Andante)
  • แวริเอชันที่ I (L'istesso tempo) "C.A.E." มาจากชื่อย่อของ Caroline Alice Elgar ภรรยาของเอลการ์
  • แวริเอชันที่ II (Allegro) "H.D.S.-P." มาจากชื่อย่อของ Hew David Steuart-Powell นักเปียโนดนตรีแชมเบอร์
  • แวริเอชันที่ III (Allegretto) "R.B.T." มาจากชื่อย่อของ Richard Baxter Townshend นักเขียน
  • แวริเอชันที่ IV (Allegro di molto) "W.M.B." มาจากชื่อย่อของ William Meath Baker
  • แวริเอชันที่ V (Moderato) "R.P.A." มาจากชื่อย่อของ Richard Penrose Arnold นักเปียโนสมัครเล่น และบุตรชายของกวีชื่อดัง
  • แวริเอชันที่ VI (Andantino) "Ysobel" หมายถึง Isabel Fitton นักวิโอลาลูกศิษย์ของเอลการ์
  • แวริเอชันที่ VII (Presto) "Troyte" มาจากชื่อของ Arthur Troyte Griffiths สถาปนิก เพื่อนของเอลการ์
  • แวริเอชันที่ VIII (Allegretto) "W.N." มาจากชื่อย่อของ Winifred Norbury เพื่อนสนิทของเอลการ์
  • แวริเอชันที่ IX (Adagio) "Nimrod" มาจากชื่อของ Augustus J. Jaeger ชื่อ "นิมร็อด" อ้างอิงถึงในพระคริสตธรรมคัมภีร์พันธสัญญาเดิมว่าเป็น "a mighty hunter before the Lord" โดย Jäger เป็นภาษาเยอร์มันแปลว่า "hunter" แวริเอชันที่ 9 นี้เป็นผลงานที่ได้รับความนิยมที่สุด
  • แวริเอชันที่ X (Intermezzo: Allegretto) "Dorabella" มาจากชื่อของ Dora Penny เพื่อนสนิท
  • แวริเอชันที่ XI (Allegro di molto) "G.R.S." มาจากชื่อย่อของ George Robertson Sinclair นักออร์แกน กล่าวถึงเหตุการณ์วันหนึ่งที่เอลการ์เดินเล่นกับซินแคลร์ และสุนัขบูลด็อกของซินแคลร์กระโดดลงในแม่น้ำวาย
  • แวริเอชันที่ XII (Andante) "B.G.N." มาจากชื่อย่อของ Basil G. Nevinson นักเชลโลชื่อดัง
  • แวริเอชันที่ XIII (Romanza: Moderato) "* * *" แวริเอชันนี้เอลการ์ตั้งใจอุทิศให้กับเลดี้ Mary Lygon เพื่อนสนิทของเอลการ์และภรรยา โดยได้เขียนจดหมายขออนุญาตใช้ชื่อย่อแล้ว แต่เธอต้องติดตามน้องชายเดินทางไปรับตำแหน่งผู้ว่าการรัฐนิวเซาท์เวลส์อย่างกะทันหัน เอลการ์จึงระบุชื่อแวริเอชันว่า "* * *" แทน [4]
  • แวริเอชันที่ XIV (Finale: Allegro Presto) "E.D.U." มาจากชื่อ Eduard ชื่อในภาษาเยอรมันของตัวเอลการ์เอง ซึ่งภรรยาของเขา เรียกย่อว่า Edu แวริเอชันนี้มีท่วงทำนองล้อกันไปกับแวริเอชันที่ 9 "Nimrod" และ 1 "C.A.E."

อ้างอิง แก้

  1. "Cheltenham Symphony Orchestra: program notes". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-21. สืบค้นเมื่อ 2010-08-02.
  2. "Philharmonia" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-09-28. สืบค้นเมื่อ 2010-08-02.
  3. Bayan Northcott, Elgar's Enigma is music close to note-perfect, The Independent, reproduced in The Canberra Times, 6 February 1999
  4. Powell, Mrs. Richard (1947). Edward Elgar: Memories of a Variation. London. 2nd ed., p.114-5

แหล่งข้อมูลอื่น แก้