อิลยูชิน อิล-76

อิลยูชิน อิล-76 (รัสเซีย: Илью́шин Ил-76; สัญลักษณ์เนโท: Candid) เป็นอากาศยานลำเลียงขนส่งขนาดหนักพิสัยไกล อิล-76 ปรากฏตัวครั้งแรกในงานแสดงการบินที่ปารีส ปี 1971 บินครั้งแรกเมื่อวันที่ 25 มีนาคม 1971 และส่งมอบให้กับกองทัพอากาศโซเวียต เมื่อปี 1974 ส่งมอบให้กับสายการบินแอโรฟลอตในปี 1976 อิล-76 เป็นเจ๊ตลำเลียงแบบแรกของสหภาพโซเวียต โดยรุ่นที่ใช้งานทางทหารจะมีป้อมปืนท้าย อิล-76 ได้รับการดัดแปลงให้บรรทุกเชื้อเพลิงเพื่อใช้สำหรับเติมเชื้อเพลิงกลางอากาศให้กับเครื่องบินเจ๊ตทิ้งระเบิดเช่น ตูโปเลฟ ตู-22 (แบคไฟร์) อิล-76 ได้ทำสถิติความเร็วและความสูงที่สำคัญคือ ขึ้นสูงสุดที่ระยะ 2,000 เมตร โดยมีน้ำหนักบรรทุก 70,121 กิโลกรัม

อิลยูชิน อิล-76

อิล-76ทีดีของซิลค์เวย์แอร์ไลน์
บทบาท	เครื่องบินขนส่งเชิงกลยุทธ์
ชาติกำเนิด	สหภาพโซเวียต (สหพันธรัฐรัสเซีย) รัสเซีย
บริษัทผู้ผลิต	แทชเค็นท์เอวิเอชันโปรดักชันแอสโซซิเอชัน อาวิอาสตาร์
ผู้ออกแบบ	อิลยูชิน
บินครั้งแรก	25 มีนาคม ค.ศ. 1971
เริ่มใช้	มิถุนายน ค.ศ. 1974
สถานะ	ในประจำการ
ผู้ใช้งานหลัก	กองทัพอากาศโซเวียต (ในอดีต) กองทัพอากาศรัสเซีย กองทัพอากาศยูเครน กองทัพอากาศอินเดีย\
ช่วงการผลิต	ค.ศ. 1971 – ปัจจุบัน
จำนวนที่ผลิต	960 ลำ
แบบอื่น	อิลยูชิน อิล-78 เบอร์รีฟ เอ-50 เบอร์รีฟ เอ-100 เคเจ-2000

ข้อมูลจำเพาะ

• เครื่องยนต์: เทอร์โบแฟน โซโลวีเอฟ ดี-30 เคพี ให้แรงขับเครื่องละ 12,000 กิโลกรัม 4 เครื่อง
• กางปีก: 50 เมตร
• ยาว: 46.59 เมตร
• สูง: 14.76 เมตร
• พื้นที่ปีก: 300 ตารางเมตร
• น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 170,000 กิโลกรัม
• น้ำหนักบรรทุกสูงสุด: 40,000 กิโลกรัม
• อัตราเร็วเดินทางขึ้นสูง: 800 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะ 9,000 เมตร
• อัตราเร็วเดินทางประหยัด: 750 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะ 12,000 เมตร
• เพดานบินปกติ: 9,000-12,000 เมตร
• พิสัยบินเมื่อบรรทุกภารกรรมสูงสุด: 5,000 กิโลเมตร
• พิสัยบินเมื่อบรรทุกเชื้อเพลิงสูงสุด: 6,700 กิโลเมตร

เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน

รุ่นที่ใกล้เคียงกัน

• เบอร์รีฟ เอ-50
• เบอร์รีฟ เอ-100
• อิลยูชิน อิล-78

เครื่องบินที่คล้ายกัน

• ล็อคฮีด ซี-141 สตาร์ลิฟเตอร์
• ซีอาน วาย-20
• โบอิง ซี-17 โกลบมาสเตอร์ 3